Een kop kleiner - Deel 3
Een kop kleiner - Deel 3
Geschreven door: Jay;
Tjerk en TomHagen zaten samen in de afvalbak, te schuilen van het kwaad. Twee personen waren inmiddels uitgestapt en ze waren op zoek. “Ze waren hier net nog, waar kunnen ze toch gebleven zijn?” zei een van hen. Met zaklampen schenen ze over het afgelegen gebied. Een gebied met weinig woningen en veel afgelegen gebouwen. Het was stil en zelfs de auto’s die altijd langs de snelweg voorbij reden, waren niet te horen. Met de minuut kropen Tjerk en TomHagen dichter tegen elkaar aan. Met de voetstap die ze hoorden hielden ze elkaar steviger vast totdat TomHagen het uitkraamde nadat Tjerk te hard in arm had geknepen. Het gekrijs verraadde hun locatie en het duurde niet lang voordat de twee mannen hen in de kraag vatte. Alle vier keken ze elkaar diep in de ogen en tot Tjerk en TomHagen’s grote verbazing bleken ze hen te kennen. Het waren Svenie en Thundercover die nog steeds met grote zaklampen voor hen stonden. “Weer twee mannen van Joriz en PatrickW die ons willen tegenhouden.” zei TomHagen die al wist wat er ging komen. De twee werden naar de zwarte auto begeleidt en kregen de opdracht om achterin in te stappen en vervolgens stil te zitten. Deze woorden werden Tjerk teveel en hij kreeg een claustrofobische aanval. TomHagen probeerde hem te kalmeren maar het werd alleen maar erger. Thundercover die aan het stuur zat vroeg Svenie maatregelen te nemen. De wagen werd langs de kant van de weg gezet en Svenie stapte uit. Hij pakte tape en handboeien uit de kofferbak en deed deze bij Tjerk om. TomHagen die doodsbang stil bleef zitten besloten ze wegens tijdgebrek maar even te laten zitten. De auto reed met volle snelheid weg zonder dat de vier heren verder een woord uitwisselden.
Tjerk, die het alleen maar benauwder kreeg trapte om zich heen en Thundercover die voor hem zat te rijden voelde elke trap in zijn rug wat voor roekeloos rijgedrag zorgde. Svenie die niet eens op de woorden van Thundercover hoefde te wachten stapte opnieuw uit nadat de wagen opnieuw langs de kant werd gezet. Deze keer stapte Thundercover eveneens uit en zonder ook hier een woord uit te wisselen grepen ze Tjerk. Deze werd zonder enige aarzeling in de kofferbak gegooid en nadat iedereen zich weer in de auto bevond reden ze weer weg. Het was een stille rit en TomHagen die nu alleen op de achterbank zat vreesde voor zijn leven. Tjerk was niet meer te horen en daarmee was er weer rust gecreëerd zodat TomHagen kon nadenken. Hij had in zijn tijd als journalist veel meegemaakt maar dit was toch wel een erg ongebruikelijke situatie.
Na een uurtje stopte de auto op een onbekende locatie. Thundercover en Svenie stapten uit en vertelde TomHagen stil te zitten terwijl ze Tjerk uit de kofferbak zouden halen. Hij keek uit het raam en zag in de verte een huis staan. Hij kon niet precies zien hoe het eruit zag maar hij zag licht branden. Nadat ze Tjerk naast hem neer hadden gezet en hij een beetje was gekalmeerd pleegde Thundercover een telefoontje. “We zijn er, kom je eraan?” Hij verstond niet wat degene aan de andere kant van de lijn zei, maar het was in ieder geval een kort telefoongesprek. Hierna werden TomHagen en Tjerk naar buiten begeleidt en stonden ze met z’n vieren naast de auto. TomHagen vroeg zich af waarom ze een ander belden om hen op te halen. Toen zag hij het, in de verte lag er een meer tussen deze stille weg en het pand in. Er zou dus een boot arriveren om hen aan de overkant te krijgen. Na dit stukje denkwerk kwam er gelijk een boot aan met nog een van van Joriz’ en PatrickW’s mannen. SummerBase zette de boot langs het water en Svenie besloot bij de auto te wachten om eventuele achtervolgers te kunnen belemmeren. Tjerk die al snel zeeziek werd kreeg een misselijk gevoel in zijn buik. Opnieuw wist TomHagen dat de situatie hier niet beter op werd en probeerde Tjerk te kalmeren. De blik op het gezicht van SummerBase verraadde zijn gedachtegoed en opnieuw bevonden de twee heren zich in een onaangename situatie.
14 reacties
Recommended Comments