Een kop kleiner - Deel 4
Een kop kleiner - Deel 4
Geschreven door: Jay;
“Niet weer!” schreeuwde TomHagen nadat Tjerk voor de tweede keer kotsmisselijk werd. Hij kon het allemaal nog net inhouden en dat was zowel voor hem als voor zijn partner een fijn gevoel. Beide keken in de verte terug en zagen de auto waar ze net in gebracht waren, weer wegrijden. Ze waren nu met z’n drieën en dat kon wellicht een ontsnapping betekenen. Het zag er in gedachte zo mooi uit, nu hoefden ze het alleen nog maar waar te maken. SummerBase die aan het stuur zat keek vooruit en leek even in een andere wereld te zitten. TomHagen die initiatief nam knipoogde naar Tjerk. Alsof ze elkaar al jaren kenden voelden ze elkaar aan. Na in het rond te hebben gekeken om eventuele dwarsliggers te kunnen identificeren gingen ze er maar voor. Ze pakten ieder een stuk touw dat in de boot lag. TomHagen de ene kant en Tjerk de andere kant. Na drie tellen die beide heren in gedachte maakten bonden ze het touw om SummerBase zijn middel. Het was een flinke jongen en hij stribbelde, zoals ze al hadden verwacht, enorm tegen. Nadat ze hem helemaal overmeesterd hadden lieten ze hem achterin liggen en namen beide het stuur over. TomHagen gaf het bevel aan SummerBase om stil te liggen en vooral geen geluid te maken. Het bootje, met nu iedereen op een andere plek vaarde verder. Hard ging deze niet en bovendien zaten ze ook midden op water. Op zoek naar land vaarden ze verder en eindelijk leek Tjerk’s zeeziekte over te gaan.
Het werd alleen maar donkerder en hoe verder ze vaarden, hoe minder ze konden zien. TomHagen greep in; “SummerBase, maak je eens nuttig en vertel welke kant we op moeten om bij het land te komen.” SummerBase keek verbaasd op en dacht even na. Hij kon dit gebied blind varen maar besloot toch even om zich heen te kijken zodat hij extra denktijd kon winnen. Daarnaast wist hij ook nog eens dat hij flink op z’n kop zou krijgen als hij zonder Tjerk en TomHagen arriveerde. Er zat dus maar één ding op: de verkeerde kant op varen, terug naar het hoofdkwartier. Ondertussen verstoorde TomHagen opnieuw zijn gedachte. “Nou, weet je het?” SummerBase wees een richting aan en zonder dat de twee nieuwsgierige heren het ook maar door hadden, gingen ze de verkeerde kant op. Tijdens het varen werd SummerBase verschillende keren aangetikt om even te zeggen welke richting ze opmoesten. Na een eindeloos uurtje was er land in zicht. Alle drie kwamen ze om van de honger en bovendien konden ze wel wat nachtrust gebruiken.
Het bootje werd aan de kant gezet en SummerBase die nog steeds touw om zijn middel had werd begeleidt. Met ze drieën liepen ze nu door een moerasachtig gebied en er werd haast geen woord uitgewisseld. Tevens was er niemand te bekennen, behalve een verlaten huisje dat ze alle drie in zicht hadden. “Op naar dat huisje daar!” riep Tjerk die de stilte besloot te verbreken. Hoe dichter ze bij het huisje kwamen, hoe meer geluid ze er vandaan hoorden komen. “Hmm, ik vraag me af wie daar in zit.” zei TomHagen die het zaakje nauwlettend observeerde. Plots zagen ze twee donkere auto’s het erf oprijden. Vanaf dat moment wisten zowel TomHagen als Tjerk dat ze door SummerBase waren misleidt.
1 reactie
Recommended Comments