Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
91 leden hebben gestemd
-
1. Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
-
10%5
-
20%6
-
30%1
-
40%2
-
50%11
-
60%6
-
70%4
-
80%7
-
90%40
-
100%0
-
This poll is closed to new votes
- Log in of registreer om te stemmen in deze peiling.
Elke week verschijnt er een nieuwe Weekly Column in Oceans Weekly News, het onderwerp verschilt per week. Soms is het een serieus onderwerp, soms gaat het werkelijk nergens over en soms komen ook erg gevoelige onderwerpen aan bod. Soms is het berust op fictie, soms ook niet. Soms is er ook een stelling of vraag waarop je kunt reageren in de
OWN Blog, ook discussies kunnen daar gevoerd worden. Veel plezier met het lezen van een nieuwe Weekly Column!DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!! Een wel bekende uitspraak die helaas iets te veel voor komt in de rubriek van een collega van me, maar waar komt dit achterlijke geschreeuw eigenlijk vandaan? Dat is eigenlijk een te lang en ingewikkeld verhaal voor de gemiddelde GTAForum bezoeker, daarom verzoek ik die groep het venster nu te sluiten om eventuele verwarring te voorkomen. Het is namelijk niet de bedoeling dat ik alles drie keer moet uitleggen, één keer is voor mij al moeilijk genoeg. Ik zal mijn uiterste best doen om jullie het hele verhaal over de oorsprong van deze gekte te ontrafelen, wanneer je het nu al niet meer volgt kan je ook het venster sluiten en heel hard wegrennen.
Het begon een hele tijd geleden, ik was mijn geliefde konijntjes aan het voeren. Wat overigens mijn enigste bezit in de Oceans Crib is, een simpel konijnenhok van 2 hectare in de achtertuin van de Oceans Crib. Maar mij hoor je hier niet over klagen hoor, zolang ik het naar mijn zin heb in mijn hokje is iedereen tevreden. Ten slotte heb ik ook een ijzersterk wapen achter de hand, maar hierover later meer. Wonderlijk genoeg zitten er konijnen in het konijnenhok, maar dit zijn niet zomaar konijnen. Deze konijnen kunnen heel erg gevaarlijk zijn, sterker nog, ze nemen langzaam de wereld over. En dat is aardig goed aan het lukken, niemand verwacht van deze schattige beestjes dat ze kwaadaardige plannen smeden. Behalve ik dan, maar dat komt omdat ik samenspan met mijn wollige maatjes.
De konijnen die ik verzorg zien er altijd heel lief uit, dat komt ook omdat ik ze met veel liefde verzorg. Maar wanneer hun schattige blauwe oogjes verkleuren naar een duivelse rode kleur moet je rennen, heel hard rennen. Maar je kan natuurlijk ook blijven staan, de gevolgen zijn dan ook voor je eigen rekening. Wanneer de oogjes het mooie rode kleurtje hebben verkregen gaan ze schreeuwen, hun bekende roep is niet meer weg te denken uit de Oceans Crib. Meerder malen vloog er een konijn rond in de roulettetafel, of er zat er weer eens een in het rad van fortuin vast. Kortom, ze zorgen wel eens voor kleine probleempjes.
Maar het is buitengewoon oneerlijk om de konijnen daarvan de schuld te geven, ze kunnen er namelijk vrij weinig aan doen. Nu is het natuurlijk niet de bedoeling om de verzorger aansprakelijk te stellen, daar is mijn salaris te mager voor. Dus we gaan het verder zoeken, we gaan zoeken naar de oorzaak van al deze paniek in de hoofdjes van mijn wollige vriendjes. Om dat te kunnen doen moeten we dus in een hoofdje kijken, maar omdat ik er geen een kan missen vond ik het niet zo’n leuk idee om een van mijn kameraadjes open te snijden om jullie te informeren. Mijn informerende functie bij OWN is mij veel waard, maar dit gaat te ver. Dus kwam ik op het idee om het anders te gaan proberen, ik zorgde ervoor dat een konijntje zou gaan schreeuwen. Normaal schreeuwen ze nooit tegen mij, alleen als we spelen dan. Het was dus een behoorlijke opgave om het konijntje te laten schreeuwen, opeens kreeg ik het idee om hem te laten schrikken. Ik hield een enorme spin voor zijn neus, maar die at hij met plezier op. Toen pakte ik een toeter, met veel kabaal probeerde ik hem te laten schrikken. Helaas zonder succes, ook deze at hij vrolijk op. Toen riep ik de naam van Dutchy3010, het werkte. De oogjes veranderden naar een vurig kleurtje, zijn bek ging open en er klonk een luid geschreeuw. Het moment om zijn bek in te kruipen en op ontdekkingsreis te gaan, maar wonderbaarlijk genoeg paste het niet. Nu zat ik vast in zijn mond, nu moet ik toegeven dat ik behoorlijk close met mijn konijnen om gaat, maar dit was toch iets té. Uiteindelijk besloot ik om weer de naam van Dutchy3010 te roepen, zo bevrijde ik mijzelf uit deze plakkerige positie. Weer een poging mislukt om het mysterie te ontrafelen, maar ik geef niet op.
Toen kwam het moment dat ik een geniale ingeving kreeg, meestal is dit het moment waarop het drastisch fout gaat. Dus nu moest het wel gaan lukken, zoniet hebben we nog tijd zat om nog meer middelen uit te proberen. Ik ging dit keer denken als een konijn, een week lang ging ik me als een konijn gedragen, samen met de groep deed ik mee aan alle activiteiten. Ik heb me in die week best goed vermaakt, ze hebben me zelfs hun lokroep geleerd. Sindsdien irriteer ik mijn collega’s met een prachtige roep, dagelijks hoor je ‘DAAAAAAAAAAAAAH!!’ in het gebouw van de Oceans Crib. Helaas is het Pietje II ook niet ontgaan, hij maakte rijkelijk gebruik van deze uitspraak om zo wekelijks zijn rubriekje te vullen. Daar was ik het natuurlijk niet mee eens, het is onacceptabel dat hij mijn tekst kopieert voor zijn eigen doeleinden. Ik stapte boos richting Dutchy3010, de leidster achter dit gekkenhuis. Daar deed ik mijn verhaal, ze kon zichzelf wel in mijn situatie inleven en bood me een compromis aan. Als Pietje II mijn uitspraak mocht gebruiken in zijn rubriek, kreeg ik elke week drie koekjes. Natuurlijk kon ik dit prachtige aanbod niet weigeren, maar achteraf voelde het toch niet goed. Mijn vroegere salaris was ook drie koekjes, volgens mij ben ik in een marketingpraatje van haar getrapt.
Maar ik was akkoord gegaan, dus moest ik me er wel aan houden. En door haar charmes kan ik mijn wollige maatjes ook niet op haar afsturen, zij kan de beestjes waarschijnlijk temmen, zoals ze ook bij mij heeft gedaan, en ze naar haar hand toe zetten. Dit moet ik ten alle tijden voorkomen, dus heeft zij geen last van mijn konijntjes. Maar dat is het punt niet, ik probeerde er achter te komen waarom mijn geliefde konijntjes hyperactief werden. Ik ging mij dieper in hun bestaan mengen, ik leerde de taal die ze spraken en ik won hun vertrouwen. Ik was helemaal geaccepteerd in de groep, het beviel mij beter dan in het OWN kantoor om eerlijk te zijn. Dit was ook het ideale moment om met een lief konijntje te gaan praten over het grote probleem, de stress in hun enorme hoofdjes.
Toen gin het fout, de oogjes van het konijntje werden rood. Ik stuiterde naar achter toen het konijntje luid ‘DAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!’ schreeuwde, ik schreeuwde op dat moment keihard ‘DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!’ terug. Toen kwam het konijntje weer tot rust en keek mij een beetje scheef aan, waarschijnlijk had hij het niet verwacht. Er ging langzaam een lampje branden, wanneer de konijnen iets niet snappen en moeten nadenken gaat het helemaal verkeerd. Eigenlijk verschillen de konijnen dus niet zo veel van mij, waarschijnlijk dat we het daarom zo goed met elkaar kunnen vinden. Het probleem ligt dus helemaal niet bij de konijnen, zij kunnen er immers niks aan doen, maar bij de mensen die ervoor zorgen dat een konijntje moet gaan nadenken. Geef dan ook geen ontstopper aan een konijntje, of laat ook geen wc-borstels rond slingeren. Dan veroorzaak je een enorme kettingreactie, de gevolge zijn dus ook voor je eigen rekening.
Met deze conclusie kan ik dus duidelijk zeggen dat de paniek in de Oceans Crib niet door mijn wollige vriendjes wordt veroorzaakt, maar door de mensen die er voor zorgen dat de konijnen moeten gaan nadenken. Het deed mij ook heel veel pijn toen er een actie groep tegen mijn konijnen kwam, de partij tegen konijnen wou mijn vriendjes oppakken en uitroeien. Tegelijkertijd doet het me deugd om te zien dat de website nu g3h4ck3d is door een paar van mijn konijnen, nee dit is geen bekentenis. Ik ben er ook geen voorstander van om websites te gaan h4ck3n, maar dit is gerechtigheid. De konijnen handelden uit zelfverdediging en zijn dus volkomen onschuldig, ik kon ze op geen enkele manier stoppen en ging ze daarom maar meehelpen. Ik heb dus mijn best gedaan om het te voorkomen, hierdoor ben ik geheel onaansprakelijk voor de aangerichte schade.
Gelukkig is die groep nu gestopt met hun campagne tegen mijn wollige vriendjes, hoewel ze weinig keus kregen. De vrede is nu wedergekeerd in de Oceans Crib, dagelijks bezoek ik mijn konijntjes om ze met liefde te verzorgen. Het gaat de laatste tijd behoorlijk goed, maar helaas gaat het soms nog wel eens mis. Zo is er bijvoorbeeld iemand die het nodig vindt om hun lokroep na te doen. Ik zal niet al te veel over deze persoon bekend maken om zijn anonimiteit op het forum te bewaren, maar zijn naam is Pietje II. Soms loopt hij lollig langs mijn konijnenhok, hij gaat voor de deur staan en roept dan ‘DAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!’. Meestal reageren de konijnen er niet op, hij kan het nogal slecht na doen. Als je iets na doet moet je het natuurlijk wel goed doen, maar zelfs dat is voor mijn collega te hoog gegrepen. Maar soms zijn de konijnen het zat, dan rennen ze achter Pietje II aan en volgen hem totdat ze hun woede op hem kunnen afreageren. Dit verklaart ook het aparte uiterlijk van Pietje II, maar dat is zijn eigen schuld. Wanneer de konijnen hem kwijt raken, erg slim zijn ze niet, kunnen ze wel eens verdwalen in het casino. Daar zien ze allemaal mooie lampjes en horen ze leuke geluidjes. Hierdoor draaien ze lichtjes door en gaan de boel saboteren, dit is dus nog steeds de schuld van Pietje II. Wanneer de schade eenmaal is aangericht staan de kassiers van het casino boos voor mijn neus, het is ook altijd hetzelfde liedje. Dat komt omdat DJ Piet niet veel variatie en ook totaal geen smaak heeft, een keer een ander liedje zou meer dan welkom zijn. Wat overigens ook grappig is, de DJ werd een keer door zijn vader gesaboteerd. Toen was het een avond akelig stil in het casino, de sfeer was beter dan ooit. Maar ik dwaal af, het ging er dus om dat ik de schuld van alle ravage krijg. Daarom wordt mijn loon de laatste weken ook ingehouden, terwijl het eigenlijk helemaal mijn schuld niet is.
Ik probeer geen medelijden te wekken, ik wil ook helemaal niet zielig over komen. Maar ik zou het ook niet erg vinden als jullie mij willen steunen door een koekje of een geldbedrag op mijn rekening te storten, ik hoop op jullie gulheid en begrip. Ik moet meer dan 500 konijnen voeden en daar krijg ik nu niet genoeg geld voor, doe het voor de konijnen. Wanneer je zo vriendelijk bent om mij te steunen, kan ik helaas geen garantie geven dat de konijnen je met rust laten. Wel kan ik er voor zorgen dat ze niet zomaar achter je aan komen, wanneer je me niet steunt zorg ik er juist voor dat ze een ravage gaan aanrichten. Ik krijg nu toch geen salaris meer, en mij ontslaan is zelfmoord voor OWN. Dus zit ik in een machtspositie, als je verstandig bent steun je me door me een koekje te geven. Dit is geen bedreiging, dit is chantage. Wees dus slim en stort een aardig bedrag op mijn rekening of breng me een koekje, je kan mij daarvoor een persoonlijk bericht sturen. Ik geef geen garantie dat ik ingestuurde berichten lees, het geld kan je zonder enige melding storten en het koekje zal ik ook opeten als ik je berichtje niet lees. Wees dus lief, steun mij en mijn konijnen! Mijn wollige vriendje vroeg mij of hij dit keer mocht afsluiten in de Weekly Column, de volgende woorden komen van een lief klein konijntje. DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!
Dit was dan de Weekly Column van deze week, het onderwerp voor de volgende week staat nog niet vast. Als jij een leuk onderwerp in gedachte hebt, twijfel dan niet en stuur een PB naar mij! Als je onderwerp leuk genoeg is zal ik het behandelen in de volgende editie van Weekly Column. Tot de volgende week!
- Jowx -
4 reacties
Recommended Comments