Deel 21

Timon

Vol spanning sta ik voor de deur van Sanne te wachten, het is door alle commotie van afgelopen tijd al zeker 2 maanden geleden dat ik haar gezien heb. Ze is mijn laatste hoop, ze is mijn dak boven mijn hoofd. Ik hoor voetstappen op de trap die richting de deur komen. Terwijl het geluid dichterbij komt gaat mijn hart steeds sneller kloppen. Ik hoor hoe iemand de deur van de knip haalt, en langzaam gaat de rode voordeur open. Het gezicht van Sanne verschijnt, als ze me ziet staat ze ineens stil en kleurt langzaam bleek. Even staan we daar samen zo, ineens zegt iets in me dat ik naar haar toe moet. En niet veel later sta ik echt oog in oog met Sanne, langzaam komen onze gezichten bij elkaar. Totdat we elkaar kort kussen, ik voel de warmte van 2 sappige lippen. We kijken elkaar nog eens aan, langzaam komen de tranen bij me op. Ze streelt me, ‘ik ben blij dat je terug bent, echt’ . Dat breekt me, van binnen knapt mijn hart en ik barst in tranen uit.

Sven

‘Sven Werkman, verkrachten, mishandelen en gijzelen van ex’ hoor ik hoe buiten mijn cel een van de cipiers mijn strafblad opsomt. ‘Breng hem maar over naar de gekken’ hoor ik een van de 2 lacherig zeggen. Niet veel later komt de grote stalen deur in beweging, en een dokter in witte jas komt naast me op bed zitten. Langzaam begint ze te praten, net alsof ik 3 jaar ben begint ze uit te leggen dat ik wordt overgebracht naar de psychiatrische afdeling. Daar zal ik verblijven totdat de rechter geoordeeld heeft over mijn straf, en dat is over 14 dagen. Stel je voor, 14 dagen in een hol vol gestoorde mensen. Vol afschuw pak ik mijn persoonlijke bezittingen en stop ze in een kussensloop. Door 2 bewakers wordt ik geleid naar mijn nieuwe afdeling. Mijn nieuwe thuis, daar waar ik voorlopig moet leven. Daar waar de gekken zitten…

Sanne

Daar sta je dan, als 17-jarige tiener tegenover de jongen waar je van houdt. De jongen waarmee je het liefste alles zou willen doen. Waar denk je dan aan op zo'n moment, eigenlijk niet veel. Ik ben alleen dolgelukkig dat ik hem heelhuids terug zie en dat hij weer terug is gekomen. En dan, dan zet je de deur wagenwijd voor hem open. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld, ik gebaar hem dat hij mee naar boven moet komen. Daar zet ik een warme douche aan en geef ik hem nog snel een zoen voordat ik hem zijn privacy gun en de deur sluit. Niet erg veel later komt Timon uit de badkamer met een handdoek om zijn middel. Ik schrik en mijn ogen vullen zich met tranen, niet heelhuids dus. ‘Het tegendeel zelfs..’ mompel ik onverstaanbaar. ‘Sanne?’ klinkt de stem van Timon vragend. Maar ik weet niet wat ik zeggen moet en verstop mijn hoofd in mijn handen..

Opmerking: Nieuwe manier van schrijven, we bekijken nu vanuit elke hoofdpersoon een stuk verhaal..

©Fiegel5, GTAForum