Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
91 leden hebben gestemd
-
1. Hoeveel procent heb je GTA Vice City uitgespeelt?
-
10%5
-
20%6
-
30%1
-
40%2
-
50%11
-
60%6
-
70%4
-
80%7
-
90%40
-
100%0
-
This poll is closed to new votes
- Log in of registreer om te stemmen in deze peiling.
Elke week verschijnt er een nieuwe Weekly Column in Oceans Weekly News, het onderwerp verschilt per week. Soms is het een serieus onderwerp, soms gaat het werkelijk nergens over en soms komen ook erg gevoelige onderwerpen aan bod. Soms is het berust op fictie, soms ook niet. Soms is er ook een stelling of vraag waarop je kunt reageren in de
OWN Blog, ook discussies kunnen daar gevoerd worden. Veel plezier met het lezen van een nieuwe Weekly Column!Heerlijk, de vakantie is weer voorbij en OWN gaat ook weer van start. Ik hoop dat al de lezers van Weekly Column ongedeerd zijn gebleven met het kerstdiner en een gezellige jaarwisseling gehad hebben. Hoewel het van de gelovigen eigenlijk niet meer mag na 6 januari, wil ik jullie toch de allerbeste wensen toewensen voor het nieuwe jaar. En over de gelovigen maak ik me geen zorgen, die begrijpen deze rubriek toch niet. Ik moet toegeven dat ik heerlijk van de vakantie genoten heb, soms miste ik het wel om Weekly Column te typen. Maar nu mis ik de vakantie, toch best grappig eigenlijk. Zo gaat het wel vaker in het leven, daar over gaat deze Weekly Column.
Hoewel we in ons landje allemaal wel eens zeuren over iets, beseffen we eigenlijk niet hoe goed we het hebben. Dat is met veel dingen zo, we zien haast nooit in wat de waarde van iets is. Totdat hetgeen weg is, maar dan is het te laat. Dat kan zijn met de dagelijkse dingen, zoals eten of sporten. Zolang alles goed verloopt, zien we alles als 'normaal', maar pas als we het moeten missen komen we erachter dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Neem bijvoorbeeld een blessure, op het moment dat je er aan lijdt kan je niet meer sporten. Dat is dan ook het moment waarop je beseft hoe mooi het is als je zonder enige problemen alle bewegingen in je favoriete sport kan doen, zeker bij een langdurige blessure. Maar er zijn ook genoeg andere dingen waar we de waarde niet van in zien, om deze hierin allemaal op te noemen is behoorlijk wanhopig. Maar ik ga wel in op één van de waardevolste 'dingen' in het leven, wat toch het meest onderschat wordt.
We kennen het allemaal wel eens, je hoort opeens het slechte nieuws dat iemand is overleden. Meestal slaan dat soort berichten in als een bom, zeker als je dagelijks goed contact met die persoon gehad hebt. Tijdens dat contact merk je vaak niet eens hoeveel waarde je eraan hecht, maar als je het moet missen kom je daar snel genoeg achter. Elke dag spreek je je vrienden wel, een groot gedeelte daarvan tenminste, nooit besef je tijdens die gesprekken hoe het zal zijn als je gesprekspartner er de volgende dag niet meer zou zijn. Aan de ene kant is dat vrij logisch, waarom zou je er vanuit gaan dat iemand de volgende dag overlijd. Tenzij iemand aan een ernstige ziekte lijdt of iemand aankondigt zelfmoord te plegen, eigenlijk is het soms wel goed dat we daar niet bij stil staan. Aan de andere kant is het weer vrij opmerkelijk, interesseert het ons dan zo weinig dat we er niet eens aan denken? Of is het de angst die ons weerhoud om aan die onderwerpen te denken? Niemand die kan dit soort vragen beantwoorden, waarschijnlijk worden er ook geen studies naar gedaan dus kunnen we alleen maar van de dingen uit gaan die we 'waarschijnlijk' vinden.
Nu zul je denken waarom ik dit typ, dat zit vrij simpel. Gisteren heb ik met een vriend gesproken, we hadden het over van alles en nog wat. Toevallig ook over zijn toekomst, dit zijn niet de onderwerpen die vaak aan bod komen tijdens de dagelijkse gesprekken, maar uitzonderingen maken het leven juist mooi. Hij zag het helemaal zitten, alles had hij helemaal ingepland en hij wist precies hoe hij al zijn doelen zou bereiken. Hoewel ik niet zo veel bezig ben met mijn eigen toekomst moet ik toch toegeven dat hij alles aardig had uitgedacht, al zijn doelstellingen in het leven waren haalbaar als hij zijn best deed. En daar was hij goed in, zijn best doen. Hoewel hij soms de kansen niet gekregen heeft, is het altijd een doorbijter geweest. Niemand had hoge verwachtingen, maar altijd wist hij te slagen. Hij liet zich ook nooit zomaar uit het spel zetten zonder weerstand te bieden, opgeven bestond niet voor hem. Zijn plannen zagen er prachtig uit, maar hij moest waarschijnlijk beter zijn best doen dan ooit te voren om dit allemaal mogelijk te maken. Gezien het verleden zou het voor hem geen probleem zijn, dus gaf ik hem het volste vertrouwen dat hij al zijn doelen zal gaan bereiken. De nacht die daar op volgde is hij overleden in zijn slaap, al zijn dromen en de dromen van zijn vriendin waren in één simpele klap onbereikbaar geworden. De jongen die nooit op gaf en altijd vocht om alles te bereiken wat hij wilde, is niet meer. Zijn dromen, kapot. De dromen van zijn vriendin, kapot. Zijn prachtige toekomst en alles wat hij daarin kon beleven, weggevaagd.
Dit zijn van die momenten dat je beseft wat je verloren bent, maar eigenlijk is het grootste verlies geleden door hem zelf. Ik ben een goede vriend kwijt, zijn familie is een goed lid kwijt en vooral zijn vriendin is een heel goede vriend kwijt. Maar hij zelf is zijn leven kwijt, al zijn dromen en passies achter gelaten. Met zijn plannen had hij ver kunnen komen, maar zelfs het begin was voor hem te laat. Er zijn nog zoveel dingen die ik met hem had willen bespreken, er zijn nog zoveel dingen die we nog zouden gaan doen. Al die dingen waren eerst normaal, nu is het allen maar een droom. Een droom die niks meer is dan een illusie wat er had kunnen gaan komen, maar wat is afgenomen door het overlijden van een vriend. Ook in het verleden zijn er zoveel dingen geweest, leuke tijden en ook minder leuke tijden. Nu merk ik pas hoe jammer het is dat er niet meer van dat soort tijden geweest zijn, nu merk ik pas wat ik mis.
Wat ik hiermee probeer te vertellen is dat je goed moet kijken naar wat je op dit moment hebt, en dan bedoel ik eigenlijk niet de spullen en dergelijke maar je vrienden. Zolang je er nog van kan genieten om leuke dingen te doen moet je daar zeker gebruik van gaan maken, voor dat je het weet is het voorbij..
Rust in vrede Mitchel, ik zal je nooit vergeten..
Dit was dan de Weekly Column van deze week, het onderwerp voor de volgende week staat nog niet vast. Als jij een leuk onderwerp in gedachte hebt, twijfel dan niet en stuur een PB naar mij! Als je onderwerp leuk genoeg is zal ik het behandelen in de volgende editie van Weekly Column. Tot de volgende week!
- Jowx -
3 reacties
Recommended Comments