Waarom GTAForum nog altijd blijft boeien
Ik heb op mijn persoonlijke klaagmuur al een hele tijd niets meer van me laten horen, maar op een loze, regenachtige donderdagmiddag als deze komt er soms ineens inspiratie opborrelen. Weer eens een nieuw artikel van mijn hand dus. Reken niet op wekelijks verschijnende edities oid, want zodra ik mezelf deadlines en verplichtingen ga stellen wordt schrijven een werktaak. En ik heb het niet zo op bezigheden waar 'werk' in voor komt. Maargoed, over tot de orde van de dag. Het fenomeen GTAForum. En dan vooral waarom het na al die jaren nog steeds zijn aantrekkingskracht heeft op vele leden.
Ruim vijf jaar ben ik inmiddels lid van dit forum. Dat is niet niks, al zijn er natuurlijk leden die al zes, zeven of zelfs acht jaar geregistreerd staan. In het begin kwam ik hier voornamelijk met mijn vragen over GTA San Andreas. Ik was nog niet zo bekwaam in het spelletje, dus ik kwam regelmatig met mijn savegames aanzetten als het weer eens niet lukte. Ik moet Bling, -Matthijs-, VWO-er en anderen welhaast tot waanzin hebben gedreven met mijn gezeur en gejammer. Maar ik kon wél verder met het spel. Daar ging het om.
Na het voltooien van de storyline heb ik het forum een beetje links laten liggen. Ik liet begin 2007 mijn naam nog veranderen naar Silverbyte (er zijn waarschijnlijk maar weinig mensen die zich nog herinneren dat ik ooit Silent Thunder heette), maar daarna zakte mijn activiteit vrijwel naar het nulpunt. Ik had hier weinig meer te zoeken, dacht ik. Het spel was uit, en wat deed je nou op een forum over GTA behalve advies en tips inwinnen?
Begin 2008 kwam ik per toeval ineens weer op het forum terecht. GTA IV zat er aan te komen, en daar wilde ik natuurlijk meer over weten. "He, hier ben ik eerder geweest!" dacht ik. En ja hoor: ik achterhaalde mijn gebruikersnaam en wachtwoord, en logde voor het eerst in tijden weer in. Deze keer besloot ik het forum nader te verkennen. Ik kwam erachter dat er een levendige non-GTA sectie was, en misschien nog wel aanlokkelijker destijds: ledengroepen. Er was een grote groep Super- en Megaleden, die blijkbaar veel voor het forum gedaan hadden en als dank daarvoor speciale privileges genoten. Dat wilde ik ook wel. Ik besloot deze keer iets terug te doen voor het forum dat mij zo op weg geholpen had. En zo keerde ik terug in de San Andreas fora, maar deze keer om leden van hulp te voorzien. Ik speelde zelfs een paar savegames voor mensen. Mijn behulpzaamheid bleef niet onopgemerkt bij de crew: op 18 maart, amper twee maanden na mijn 'comeback', werd ik gepromoveerd. Dit baarde hier en daar nogal wat opzien, omdat ik pas net weer kwam kijken en krap 400 á 500 berichten op mijn postcount had staan. Mensen plaatsten hun vraagtekens bij deze vroege promotie. Ik denk dat ik dit vertrouwen in de loop der tijd wel positief bevestigd heb.
Maargoed, en zo geschiedde. Begin 2009 werd ik Megalid, maar mijn activiteit begon weer in te kakken. Ik had het in het echte leven niet zo makkelijk op dat moment, dus GTAForum stond op een lager pitje. Even overwoog ik het forum zelfs helemaal achter me te laten. Maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb hier hele toffe mensen leren kennen, waarvan ik bij sommige soms zelfs vergeet dat ik ze in het echt helemaal niet ken. De digitale vriendenkring is flink uitgedijd. Dat was voor mij reden om tóch te blijven plakken, al was het met mate.
Eind 2010 kreeg ik wat meer tijd, en zo gebeurde het dat ik ook een stuk actiever werd binnen de community. Weer een kleine comeback, die zelfs resulteerde in het winnen van prijzen in de categorieën 'Beste Megalid' en 'Beste Sfeermaker'. Dat kwam voor mij vrij onverwacht, en is natuurlijk een mooie bekroning op je forumverleden. Naar aanleiding hiervan werd ik zelfs gepromoveerd naar moderator van de Graphics fora. Wéér een promotie in the pocket. Ik heb mijn taken een tijd lang met plezier vervuld, maar tegen de zomer van 2011 legde ik deze wegens afwijkende inzichten neer. Ik was weer Megalid. Mijn activiteit zakte -opnieuw- naar een dieptepunt. GTAForum leek een beetje een uitgelezen boek. Ik had alles nu wel gezien, alles wel beleefd en er leek hier voor mij niet veel meer te doen.
En toch, tóch blijf ik elke keer weer terugkomen. Tóch blijf ik plakken. Het is een aantrekkingskracht die alleen GTAForum op mij heeft. Ik ben van vele fora lid geweest, maar nergens ben ik zo lang actief gebleven als hier. Ik weet niet precies wat het is. Veel leden waarmee ik in mijn beginperiode contact had, zijn er niet meer. Vertrokken, of zelfs verbannen. Namen als Apple-Mac, Nickonly, Galiorix en Pennywise-The-Clown zijn verdwenen. Bij nieuwe leden zullen deze namen waarschijnlijk niet eens een belletje doen rinkelen. Maar er komen ook steeds weer nieuwe leden bij. Leden met wie ik een stuk minder persoonlijk contact heb, dat wel. Maar zelfs in deze droge tijden zonder actuele GTA blijft GTAForum leven. Dankzij een trouwe, vaste kern van leden die de community maken tot wat 'ie is. Het voelt zelfs een beetje als een vriendenkring. Mensen die je verder niet persoonlijk kent, maar met wie je toch allemaal iets gemeen hebt: een voorliefde voor GTA.
5 reacties
Recommended Comments