Sneakerhead

Volgens mij ben ik een zogenaamde sneakerhead.

Volgens mijn omgeving vertoon ik een van de belangrijkste symptomen die een sneakerhead kenmerken: continu op zoek zijn naar nieuwe schoenen. Ik ga dagelijks de websites van Freshcotton, Britain en dergelijke winkels af, om te zien of ze nog tof spul binnengekregen hebben. Zelfs Ebay behoort tot mijn dagelijkse routine, want man, daar komen soms kicks voorbij waar je spontaan van gaat kwijlen. En dan geen vlugge check, nee, ik keer steeds weer het complete assortiment ondersteboven. En soms pik je er dan mooie dingen uit, ergens in een donker hoekje van de sale. Zo kreeg ik gisteren de Nike Sky Force 88 Mid binnen; op de kop getikt voor €40, terwijl je daar normaal gesproken meer dan het dubbele voor betaalt.

"Dan kun je nu wel weer even rustig aan doen," zegt mijn moeder dan. Helaas denkt de verzamelaar in mij daar heel anders over. Ik sta nu op elf paar sneakers, echte sportschoenen niet meegerekend. Dat valt dus nog heel erg mee, maar dat komt ook doordat mijn verzamelwoede tegen een beperking aanloopt: ik heb geen werk. Ik solliciteer van tijd tot tijd ergens, maar ik beschik kennelijk over de wonderbaarlijke gave om nooit aangenomen te worden. En dat maakt de drang naar nieuwe schoenen alleen maar groter en gevaarlijker. Je ziet limited edition kicks die je eigenlijk niet kunt betalen maar wel heel graag wilt hebben, waardoor je soms geld uitgeeft dat je eigenlijk aan andere dingen zou moeten besteden. "Oh, die broek koop ik dan volgende maand wel," denk ik dan. Elke keer neem ik me voor om nu gewoon mijn geld op te sparen voor dingen die ik écht nodig heb, maar er hoeft maar een aanlokkelijk aanbod op te duiken of ik ben deze afspraak weer vergeten.

Zodoende jas ik er allemaal geld doorheen dat ik eigenlijk niet kan missen. Maar het gebeurt gewoon. Het is net als met zwaarlijvige mensen die trek hebben in een koekje: "ach, ééntje kan geen kwaad." Maar dat ene koekje worden er uiteraard al snel meer en meer, totdat het einde zoek is. Totdat mijn bankrekening weer leeg is en ik alleen maar denk: nu moet ik verdomme tot volgende maand wachten tot ik die Dunks kan kopen!