Suburbia

Gisteren keek ik even mee naar een soort Quiz waar volgende vraag voorbijkwam: "Aan welk tuinkarweitje hebben de meeste Vlaamse mannen een broertje dood?" Wat me weer aan het denken zette. Ik woon vrij landelijk, een beetje in een distante suburb en dat kenmerkt zich nogal door alleenstaande huizen (elk liefst dan nog eens groter dan dat van de buurman) met ecologisch onverantwoorde tuinen er rond. Waarom eigelijk?

Ja op de vraag "Waarom woon ik hier." is een snel antwoord te vinden, ik woon hier omdat mijn ouders hier zijn komen wonen en omdat ik nog niet ben vertrokken, snel antwoord. Maar waarom zijn mijn ouders dan hier komen wonen? Wat is hier in godsnaam te zien? Wat valt hier te beleven? Even ter illustratie, het dichtsbijzijnde treinstation is hier 7km vandaan. In Nederland zou dat op sommige plaatsen nog wel vrij normaal lijken, maar in het land met 's werelds dichtste treinennetwerk is dat het dus absoluut niet.

Nee, de mensen die hier wonen zijn in feite allemaal forensen. Ze werken in Brussel, Leuven of Antwerpen en hebben het idee opgestoken dat op het platteland wonen fijn is. Tussen de natuur, de rust en de frisse lucht... Als we nog in de 19e eeuw leefde had ik dat nog wel gesnapt maar van die 3 dingen is in ieder geval niks waar. "Maar we doen het voor de kinderen!" Leuk voor hen, moeten die kinderen om toch een beetje sociaal contact te hebben 12 jaar lang de bus nemen om ergens te geraken.

Maar dat was in feite niet mijn enigste opmerking. Die forensen kopen altijd het stukje met de grootste lap grond om daar vervolgens een villa in pastoriestijl (of oerlelijke fermette/spaanse hacienda naar keuze) op te zetten met het idee dat de rest van die grond een leuke tuin kan zijn voor de kinderen. Een beetje een illusie aangezien het wel altijd te warm, te koud, te nat of te donker is om buiten te spelen. Waarom zouden die kinderen ook buiten spelen, ze worden ondergedouwd met hopen aan handconsoles, SmartPhones en allerlei andere technologische apparaten die ze voor hun 12e toch niet degelijk kunnen bedienen.

De ouders vervullen dan ook maar de rest van hun dag met het zagen dat het gras nog moet worden afgedaan, de heggen nog moeten worden geknipt en dat er een mol hun tuin die ze toch nooit zien ronddwaalt. De suburbs zijn een grap. Gebaseerd op een achterhaalde gedachtegang en gericht op een auto-economie. Kinderen moeten niet opgroeien in een huis met tuin, afgesloten van de rest van de wereld. Ga in godsnaam toch ergens in een stad wonen, als je dan de nood voelt om met je kinderen te spelen (wat toch niet gebeurt, want je moet toch werken) dan kun je in een park terecht. Je bespaart geld met hopen omdat je je niet moet verplaatsen, kan die auto ook de deur uit, nog meer besparen...

Het kan goed zijn dat dit enkel mij frustreert, maar ik vind het toch nog de moeite om een artikel aan te schenken. Men zegt wel eens dat Vlamingen de neiging hebben om hun geboortestreek te blijven wonen, dat ze graag bij hun "cultuur" blijven. Maar dat gaat voor mij niet op. Er is hier geen cultuur.