Jump to content

MAF

  • entries
    518
  • comments
    1,497
  • views
    286,180

MAF 035 - Column


NandroDavids

968 views

gallery_7284_229_39311.jpg

Deze rubriek is geschreven door @Foreigner97

Wat is het Wi-Fi-wachtwoord?

Het is donderdagavond, en net zoals iedere avond wanneer ik op het punt sta naar bed te gaan, zit ik nog wat te klooien met mijn mobiele telefoon. WhatsAppen, sociale media in de gaten houden, GTAForum overkijken: velen zullen dit beeld - hetgeen er meestal voor zorgt dat voornemens die 'vroeg slapen' betreffen in duigen vallen - herkennen. Blijkbaar ben ik er ook zodanig aan verknocht dat er een lichte paniekaanval bij mij opvliegt wanneer diezelfde avond blijkt dat het internet op mijn mobiel niet werkt. Wachtwoorden opnieuw invoeren, mobiel herstarten, ik probeer van alles, maar helaas, niets mag baten.

Ik had nooit verwacht hier slachtoffer van te worden

Ik ga dan ook maar slapen, met de hoop dat het de volgende ochtend weer hersteld zal zijn (want ook een ochtend zonder mobiele telefoon kan ik me nauwelijks voorstellen). Goed, later bleek dit probleem niet aan mijn mobiele telefoon te liggen, en na enig prutsen met onze router was alles opgelost. Gelukkig, ik kan thuis weer WhatsAppen!

Wat ik hierboven heb beschreven, is eigenlijk iets waarvan ik nooit had verwacht een 'slachtoffer' van te worden. Slachtoffer, ja, want zo dacht ik er over toen ik nog niet in het bezit was van een smartphone. Dat is nu een maandje of 9 terug, en ik kan het me eigenlijk nauwelijks meer voorstellen. Ik bezat in feite een tussenmodelletje, het lag net tussen de 'ouderwetse' mobiele telefoon en de smartphone in. In feite kon je er dus niet bijster veel mee, en was het nét niets, maar goed, ik was - enigszins - tevreden. Maar toen ook ik eenmaal een smartphone - wederom een wat simpel model - aan had geschaft, ging er eigenlijk een soort wereld voor me open. Verwikkeld raken in leuke WhatsApp-gesprekken, eindelijk onbeperkt Angry Birds spelen en wanneer ik maar wil mijn Facebook checken. Het leek allemaal zo ongelooflijk tof toen het nog niet kon, en ik moet zeggen: dat is het ook, maar langzamerhand raak je er simpelweg aan gewend en is het gewoon onderdeel van je dagelijkse routine, wat kan resulteren in situaties als die in de inleiding.

Opeens ben je zelf degene die de voorheen o zo gehate vraag naar het Wi-Fi-wachtwoord stelt

Mensen die ook laatbloeiers waren op het gebied van smartphones zullen mij vast en zeker begrijpen als ik zeg hoe vervelend het kon zijn dat je met een groep vrienden ergens was, maar dat zeker de helft zat te turen naar het schermpje van hun mobiele telefoon. Je hebt het idee dat je er enigszins buiten valt, want jij hebt niet 'dat awesome filmpje' mogen aanschouwen, simpelweg omdat je niet in 'dat geweldige groepsgesprek' zit. Maar als je eenmaal zo'n ding in je bezit hebt, word je makkelijk met de stroom meegesleurd. Opeens ben je zelf degene die de voorheen o zo gehate vraag naar het Wi-Fi-wachtwoord stelt als je bij iemand thuis bent. Ook op feestjes is het niet meer ongewoon dat de helft tussentijds zit te kwekken met vrienden (wat overigens niet bepaald aan te raden is, zeker niet later op de avond).

Op het moment zit een goede vriendin van me in dezelfde fase die ik rond de jaarwisseling ook onderging: de aanschaf van een smartphone. Bij iedereen langsgaan welke 'goed' en 'leuk' is, ik herken het allemaal. Ze heeft altijd volgehouden dat ze zodanig gehecht was aan haar huidige mobiele telefoon dat ze eigenlijk niet anders meer wilde. Maar wacht maar, zij zal de smartphone-verslaving niet ontlopen. Niemand zal dat. Maar of het iets slechts of iets goeds is, dat ligt helemaal aan jezelf.

2 Comments


Recommended Comments

Meh, heb zelf nu ook een SmartPhone, vind het eigenlijk niets speciaal.

Ken wel veel mensen die het non-stop gebruiken, is handig in vele situaties, maar zorgt tegelijkertijd ook wel voor een daling van appreciatie voor de mensen rondom je lijkt het. Vooral het overmatig gebruik wanneer je bij iemand anders bent is iets wat me stoort, voor de rest maakt het me niet uit.

Link to comment

Toen ik nog jong was speelde ik altijd buiten, of ik zat te spelen met wat vrienden uit de buurt of wat dan ook, ik gebruikte bijna nooit de computer. Sinds dat we in Friesland, zeven of acht jaar geleden een computer kregen was ik bijna verslaafd aan dat ding. Uren gingen voorbij, en dat gaat nu eigenlijk ook wel een beetje zo. Proberen te slapen, maar dan toch nog even praten met iemand via mijn BlackBerry, of eventjes Twitter checken. Het lijkt allemaal heel normaal voor mij, maar dat is het eigenlijk niet.. :puh:

Link to comment
Guest
Add a comment...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...