Zoals menig van jullie zullen weten (maar vast een aantal ook niet), ben ik net terug van vakantie. Dat was ik vergeten aan te geven aan de hoofdredactie van OWN, vandaar dat mijn rubriek ontbrak 2 edities geleden. Mijn welgemeende excuses.

Ik was dus op vakantie en ben onder andere naar Japan geweest. Eén van de dingen die mij het meest is bijgebleven van dat land zijn de toiletten. En dat is ook gelijk het onderwerp van deze column: toiletten in Japan. Inderdaad. Een hele column over toiletten. Schoon, enorm veel aanwezig (ook "public toilets") en... "high-tech". Althans, de westerse wc's dan.

Ja, je leest het goed. Japan is helemaal gek van "high-tech toilets". Het is ongelooflijk, maar bijna elke woning en elke "public toilet" heeft "high-tech toilets".

De "high-tech" toiletten hebben meestal een verwarmde bril (bij sommigen kon je zelf de temperatuur instellen). Dat vond ik persoonlijk helemaal niet fijn. Dat betekent in Nederland normaal gesproken gewoon dat een voorganger erg lang op de wc heeft gezeten - meestal niet een heel fris beeld. Maar goed, aldaar is dat dus normaal. Soms kan je zelf de temperatuur bepalen.

Bij deze toiletten heb je nog een aantal functies. Je hebt een interne "bidet" en een interne "shower". Beiden is een (warme) straal water om je achterwerk schoon te krijgen. De ene straal was meer een spray, de andere een straal. Je kon zelf overigens ook aanpassen hoe hard die straal/spray was.

Ook kan je een geluidje laten afspelen. Soms was dat een muziekje, maar meestal leek dat meer op het doorspoelen van de wc. Een "local" vertelde me dat dit was omdat Japanners zich schaamden voor de geluiden die op de wc werden gemaakt. Daardoor trok men vaak door, om het geluid te "maskeren". Dit zorgde voor veel waterverspilling en vandaar de mogelijkheid tot het afspelen van muziekjes of doorspoel-geluiden.

Zoals ik reeds zei; slechts de "westerse wc's" (ja, letterlijke vertaling!) zijn high-tech. De Japanse wc's zijn het best te vergelijken met vroegere vieze Franse wc's, waarbij je als vrouw moest blijven staan. Alleen dan schoon. Er zijn dus "squat" wc's en "high-tech wc's". Soms stond aan het begin van het gebouw een plattegrond van de wc-ruimte. Daarbij werd aangegeven welke wc's "Japanese style" waren en welke wc's "Western style". Daarnaast was er soms een "Powder corner" (waar vrouwen hun make-up goed konden doen, met tafeltjes en spiegels), een "Changing board" (ongeveer het enige wat we hier in Nederland ook nog wel eens zien) en een "Infant corner". Op de legenda stond ook vaak een icoontje van een baby bij met alleen een Japanse tekst, maar geen Engelse vertaling - nog steeds geen idee wat dat betekent. Tot slot werd aangegeven in welke wc een "Baby chair" zit. Een vrouw met een baby kan dus makkelijk naar de wc, want ze kan haar baby even in een baby chair in de wc zetten. Die baby chair hing aan de wand van het wc-hokje, net zoals soms een haakje voor de tas of jas van iemand aan de kant van de wc hangt.

Blijkbaar ben ik niet de enige die zich verwonderde over de toiletten. Bij de enorme research van deze column (lees: op zoek naar een plaatje van een high-tech toilet), stuitte ik op een Wikipedia pagina slechts over toiletten in Japan. En zoals je ziet; nog een groot artikel ook.

Overal stonden plaatjes van hoe je een westerse toilet moet gebruiken, zoals het plaatje hierboven. Soms stond er ook een beschrijving bij:

• Open the lid and lower the seat.
  
• The lid should be behind you when you sit down.
  
• When you've finished, use the toilet paper provided and drop the used toilet paper into the toilet bowl.
  
• Be sure to flush the toilet with the lever or button provided.

Maar maak je borst maar nat: in de toekomst heeft Japan nog luxere wc's. Blijkbaar is er al een wc gemaakt die niet alleen de fancy stuff van hierboven heeft, maar ook nog een paar extra functies. Het meet je gewicht, je lichaamstemperatuur, je bloeddruk en hartslag. Daarnaast analyseert het je urine, waardoor je bloedsuiker wordt gemeten.

Hoe dan ook; ik heb me op de toilet met al die knopjes best vermaakt. Bij luxere gebouwen waren allerlei variaties op de "basis"-wc beschreven hierboven. Zoals een andere vakantieganger zei: "ik was bang dat ik door een verkeerd knopje als een schietstoel zou worden gelanceerd".

Zo. Een hele column over toiletten.