[Discussie] Kwaliteit van de storyline (bevat spoilers)

[SpacyColours]

Hey,

Ik heb San Andreas vaker uitgespeeld dan me lief is, en elke keer ben ik weer wijzer en snap ik het verhaal wat meer. Nu ik het voor de 100e keer speel en tevens deze 'Let's Play' aan het lezen ben (het volgt CJ's verhaal door San Andreas, maar veel uitgebreider, waardoor je het plot veel beter snapt en meer dingen begrijpt dan als je alleen het spel speelt), denk ik dat ik het wel volledig door heb.

Voor het eerst, als ik puur en objectief naar de STORYLINE kijk, merk ik dat het nogal vreemd gaat, en besef ik pas hoe onserieus San Andreas is. Helemaal geen probleem, het is juist de reden dat ik ervan hou - die personages zijn zúlke overdreven karikaturen, ik blijf me maar kapot lachen. Maar dan ben ik het begin vergeten.

In Los Santos komt CJ na 5 jaar terug omdat z'n moeder is vermoord. Hij merkt dat er nog veel meer problemen zijn met de gang vanwege drugs. CJ en Sweet doen er alles aan om de boel te redden. Er wordt in Los Santos humor gebruikt, maar nooit zoveel dat je het verhaal niet meer serieus kan nemen, zelfs bij OG Loc en Ryder heb je het idee dat de storyline per missie verdergaat. Het spel is hier realistisch te noemen, het verhaal wordt steeds spannender en bereikt haar hoogtepunt bij "The Green Sabre". Dan raakt CJ alles kwijt en beland in niemandsland.

Tot zover het realisme in het spel.

Je hebt net een shitstorm achter de rug, en bent benieuwd hoe dit nu afloopt. Cesar en Kendl verhuizen ook, Catalina en The Truth verschijnen ten tonele. Per missie wordt de boel onrealistischer, maar ze trekken het verhaallijn in ieder geval voort, tot je in San Fierro aanbelandt. Je kan hier vrijwel niemand serieus nemen, en dat geldt ook niet voor de missies. Ja, The Loco Syndicate, maar hier wil ik mijn punt maken.

-

In Los Santos, had ik totaal niet het gevoel missies af te werken, maar het verhaal. Ik voelde me CJ, want hij wist ook nooit wat er ging gebeuren als hij in een rode Corona liep. Dan ontmoette hij Big Smoke, Sweet of wie dan ook, en ze maakten een praatje, en gingen dan ergens naartoe, in de auto verder pratend. Het verhaal werd verteld door de missies. Niets is vanzelfsprekend, niets lijkt van te voren uitgedacht - CJ maakt het live mee, en is even onwetend als jij.

Dan San Fierro. De missie "Deconstruction" vergeet ik liever - cutscene ging nergens over. Maar ook latere missies worden steeds onpersoonlijker. Als je CJ, Woozie en Cesar hoort praten, heb je steeds het gevoel dat je een deel mist. CJ loopt zelfverzekerd naar binnen, Woozie of Kendl zegt een zinnetje, CJ loopt zelfverzekerd naar buiten. CJ weet al precies wat hij moet doen, hóe hij het moet doen en waaróm hij het moet doen. Jij, de speler, niet. Bovendien verbaast ie zich nergens meer over, hij neemt de missie achteloos aan, alsof hij ook dondersgoed weet dat het hem wel gaat lukken. Zeker met een random superdevice of bommen-auto die hij zonder veel uitleg mee krijgt.

Niet alleen CJ, maar ook Cesar laat hier steekjes vallen. Hij was voor mij altijd die slimme, serieuze en betrouwbare vriend. Oké, hij was gek op racen, maar bleef serieus. In San Fierro wordt hij het tegenovergestelde: een aggressieve race-maniak die nooit serieus is.

The Loco Syndicate maken veel dingen goed, maar ook in die missies wordt weinig uitgelegd. Dan sta je bij Pier 69, je weet amper wat je kan verwachten. Je vermoordt T-Bone Mendez, but not a single fuck was given. Begrijpelijk, maar toch zonde van zo'n personage. Maar dat de dood van Ryder (die na Los Santos geen enkele pre-rendered cutscene meer krijgt) zo lauwtjes ontvangen wordt, valt me tegen. "Nou, dat was dan Ryder... tof" denk je dan. Oké, CJ gaat later wel even tobben maar dat komt op mij weinig overtuigend over.

Tja... later in het verhaal wordt het wel weer serieuzer, maar dan heb je de missies van The Truth en Zero gehad, je hebt ontdekt dat Woozie en Mike Toreno ook veel absurder zijn dan ze deden vermoeden, en Sweet is een junkie geworden. De storyline wordt hier wel weer spannend en serieuzer, maar kan ik minder serieus nemen na die San Fierro-trip.

Subjectief gezien vind ik dat ze niets hadden moeten veranderen. Ik heb zo enorm hard moeten lachen om die gekke personages, elke missie weer. Het is gewoon die balans tussen Realisme en Onrealisme, dat volledig zoek is. In GTA IV is het verhaal aldoor realistisch bijvoorbeeld.

Wat vinden jullie (als dit bericht te lang voor je is, prima, maar kom het niet speciaal melden plzty)?

Bewerkt: 24 augustus 2012 door SpacyColours

[Dutchy3010]

Het voornaamste wat ik minder vond i.v.m. dit, was de "Gree Goo". Wij weten niet wat het is, lijkt ook beetje sci-fi achtig... En de Jetpack, precies hetzelfde. Het wordt misschien iets minder realistisch, maar het kan allemaal wel. Op die twee dingen na. Nou ja, een jetpack kan wel, maar daar zou iemand uit een achterbuurt niet aan komen. Voor de rest maakt het me eerlijk gezegd niet zo uit. Het is ook niet mogelijk om 10 schoten te ontvangen zonder dat je op de grond ligt te creperen van de pijn (als je überhaupt nog leeft).

Maar je hebt wel een punt: LS was allemaal erg realistisch wat betreft het verhaal, daarna werd het minder.

[Foreigner97]

Toevallig wilde ik hier nog een topic over openen (een beetje in een stelling-vorm), maar er stond me al iets van bij dat er al een dergelijk topic bestond... Aangezien hij nauwelijks respons heeft mogen ontvangen leek het me wel leuk om dit even omhoog te halen.

Wat betreft je punt: ik kan me er prima in vinden. Jouw beschrijving met het verhaal van Los Santos komt overeen met de mijne: je beleeft het verhaal als een lid van Grove Street, die zich in de wereld van gangs en de daarbij komende rivaliteit omhoog moet werken. Dat verloopt prima, tot het moment dat Big Smoke en Ryder andere plannen blijken te hebben.

Laat ik voorop stellen dat ik het jammer vind dat Ryder zo weinig uitgelicht is in het spel. Ik vond het namelijk een erg tof personage - ondanks dat hij klaarblijkelijk jaloers was op CJ en hem later uiteraard verraden heeft. Het is jammer dat we na zijn dood eigenlijk niets meer mee hebben gekregen van Ryder, terwijl het toch wel een op de voorgrond aanwezig personage was. Hij was een deel van de kern van Grove Street en een jeugdvriend van Carl, en dat mocht mijns inziens wel wat meer aandacht ontvangen na zijn dood. Want inderdaad: nadat je zijn boot kapot geschoten hebt (of hem vanaf de kade neergesnipet hebt ) is dat het einde verhaal van Ryder in het hele spel. Volgens mij zegt Carl nog een enkele keer iets in de trend van Shit, Ryder, he was my homie... And I killed him!, maar dat was dan ook alles. Big Smoke lijkt aangewezen als hoofdverdachte numero één, en hoewel hij dat eigenlijk ook wel is (hij is degene die Ryder meesleurt, dacht ik), blijft het jammer dat we niets meer van Ryder horen en alle aandacht wordt gezet op Big Smoke.

San Fierro is in ieder geval inderdaad een punt waar je de draad snel kwijtraakt. Het zijn willekeurige missies die nauwelijks de draad van de storyline in Los Santos oppakken, een storyline waar je zo aan gewend bent geraakt. Deconstruction was een leuke missie, maar de aanleiding sloeg inderdaad nergens op (was het niet dat één van de bouwvakkers gefloten had naar Kendl?). San Fierro biedt leuke missies waar je leuke nieuwe mensen ontmoet, maar het feit dat het een zodanige zijtak van de storyline blijkt te zijn dat je de verbanden wat kwijtraakt, vind ik wat spijtig.

Naarmate je de storyline wat vordert beginnen de relaties met Grove Street en Sweet weer wat aan te sterken, wat op zich een positief iets is. Echter heeft het tweede deel van Los Santos weinig te bieden, als je het mij vraagt. De focus ligt op het heroveren van de hood, wat op zich een logische ontwikkeling is, maar de missies worden hierdoor wat eentonig en saai. Daar hadden ze op zich wel wat meer variatie in mogen brengen, maar goed. Feit is dat je in ieder geval weer een verbinding maakt met de oorspronkelijke storyline, en gelukkig eindigt deze ook weer bij Grove.

Anderzijds hebben San Fierro en Las Venturas beiden ook een leuke ontwikkeling te bieden, namelijk het op poten zetten van respectievelijk een garage en een casino. Ondanks het feit dat het weinig verbinding kent met de gang van zaken in Los Santos, was dat ook erg leuk om te doen. Het zijn twee compleet andere steden, dus logisch dat er een ander sfeertje hangt en dat het eigenlijk een aparte zijtak wordt van de storyline, nietwaar?

Al met al vind ik de storyline van GTA San Andreas een prachtig iets, met veel leuke, afwisselende en interessante personages. Ondanks het feit dat het geheel soms enigszins ontbreekt, blijft het een genot om het door te spelen. Juist de verschillende zijwegen van San Fierro en Las Venturas vind ik wel wat hebben.

Meer visies op dit onderwerp?

[Phoenyxar]

Nou, dat is ook hoe ik er naar kijk. De verhaallijn is consistent en vrij geheel tot aan San Fierro. Daar lijkt het dan dat je samen met Cesar en Kendl je gangsterleven hebt kunnen ontvluchten (wordt besproken in een cutscene) en dat je je nu gaat richten op een succesvolle garage, maar de missies en verhaallijn die er met komt is zo... slecht en onvolledig. Het zijn op zichzelf wel allemaal leuke missies en de personages die je tegenkomt (Woozie, Zero, The Truth) zijn interessant en hebben hun diepte, maar het geheel is zo leeg en leidt nergens heen.

En toch leidt het allemaal uiteindelijk ergens heen: Las Venturas. En daar gaat de verhaallijn al helemaal verloren, je hebt al het contact met je kameraden verloren en je bent afhankelijk van The Truth en Woozie. Je keert dan wel terug uiteindelijk, maar het voelt allemaal zo fake en de dingen die je doet lijken zo weinig betekenis te hebben.

San Andreas is in mijn mening de GTA in de III-era met de slechtste verhaallijn. Hij start sterk, met een verhaallijn en missies die allemaal binnen het thema passen en een sfeer die zeer "af" lijkt, maar het gaat daarna trapsgewijs de dieperik in om uiteindelijk nog een beetje terug naar boven te komen na Home In The Hills. Het is spijtig, want het toonde zijn potentieel in het begin.

Nu is het spel amusant om te spelen, dat zeker, dat heeft het bewezen. Maar de verhaallijn in zijn geheel? Meh... een rommeltje, maar dat komt er ook van als je een verhaallijn wilt maken die langs 3 totaal verschillende steden passeert.