Zoeken
Resultaten weergeven voor de tags 'Spotlight'.
3 resultaten gevonden
-
Deze rubriek is geschreven door @3L1077! De film waarover ik een recensie ga schrijven, is Side Effects. Vlijmscherp Plot Side Effects speelt zich af in Manhattan, 21ste eeuw. Onze tijd dus. Maar niet het zonnige, blije Manhattan. De film gaat over Emily Taylor (Rooney Mara), een mooie jongedame van ongeveer 20 jaar. Emily heeft al een lange geschiedenis met therapie en antidepressiva achter de rug, met name Prozac, Zoloft en Efexor, maar niets blijkt te helpen. Wanneer na vier lange jaren wachten haar man Martin (Channing Tatum), vrijkomt, probeert ze zichzelf te verwonden in een ondergrondse parkeergarage. Wanneer ze terug daarna bij bewustzijn komt in een ziekenhuis, krijgen we voor het eerst dokter Jonathan Banks (Jude Law) te zien. Zij is een gedreven psychiater. Emily vertelt hem dat het een eenmalig ongeluk is. Ze wilt echt niet meer in het ziekenhuis blijven. Dokter Banks ontslaat haar uit het ziekenhuis, op voorwaarde dat ze hem meerdere malen in de week komt zien. Niet veel later wordt dokter Banks gevraagd om Ablixa, een nieuw medicijn, uit te testen in de praktijk. Wonder boven wonder heeft dit middel wél effect op Emily. Eindelijk kan ze terug slapen, heeft ze weer eetlust en heeft ze weer zin in seks. Maar deze medaille heeft ook een keerzijde: De Side Effects. Ablixa heeft veel bijwerkingen, maar dat maakt Emily niet uit; Ze is immers weer gelukkig. Maar zo nu en dan begint Emily te slaapwandelen, of begint ze om drie uur 's nachts thee te zetten, om zich er de volgende ochtend niets meer van te herinneren. Wanneer Martin op een gegeven moment thuis komt, is het weer zo ver. Emily staat onbewust, wanneer ze slaapwandelt, in de keuken paprika's te snijden met een groot mes. Martin probeert dan Emily uit haar slaap te krijgen, en dan gebeurt het. Het moment waarop je hartslag omhoog schiet. Het grote mes waarmee ze zonet paprika's sneed, bevindt zich nu in de rug van Martin, die op de grond dood ligt te bloeden terwijl Emily zich op haar gemak terug onder de dekens stopt. Het komt er dus simpel gezegd op neer dat ze haar echtgenote vermoordt terwijl ze slaapwandelt. Maar wiens fout is dat nu? Jonathan Banks, hij die Emily Ablixa toeschreef, of Emily, die het mes in de rug van haar echtgenote plantte? Dit is wanneer het kat- en muisspel tussen Jonathan Banks en Emily' haar ex-therapeute, Victoria Siebert begint. Gevolgd door een aantal plottwists en zware momenten, begint de film nu interessant te worden. Samenvatting Verhaal : 7/10 Best goed verhaal, maar het gaf me geen 'wow'-effect. Acteerprestaties: 8/10 Op zich best goed geacteerd, Rooney Mara die Emily speelt en Catherine-Zeta Jones die dokter Siebrent vertolkt. Maar Jude Law, die de rol van dokter Banks op zich kreeg, vond ik echt fantastisch. Hij speelde zijn rol echt zo goed, wat voor mij toch een van de betere punten van de film maakt. Cast : 8/10 Zoals ik eerder al zei, zijn de acteurs goed uitgekozen. Niet al te bekende acteurs, maar stuk voor stuk waren ze perfect gepast voor hun rol. Muziek : 6/10 Ik heb eigenlijk niet bijster veel muziek gehoord, en al zeker geen muziek waarvan ik dacht dat het zo goed bij het moment paste, dat ik hem een beter punt zou geven. Totaal: 7.25/10 Zo dit was mijn review van Side Effects, een scherpe psychologische triller. Ik hoop dat jullie 'm met plezier gelezen hebben, en hem met nog meer plezier zullen bekijken. Als jullie tips om de reviews te verbeteren, of ideeën voor de volgende film hebben, laat het me weten!
-
Deze rubriek is geschreven door @Cabyon! Hee, en welkom bij Spotlight. Deze week schrijf ik een stukje over The Police! En ik kan jullie alvast vertellen dat Guardian1980, ook auteur van deze rubriek, een stukje over de politie gaat schrijven, inhakend op het artikel vandaag. Maar wat? Dat lees je dus volgende week. Ik wil het graag hebben over het nummer ‘’Don’t Stand So Close To Me’’ van The Police. Je kent de band zeker wel. Opgericht in 1977 in Londen en bestaande uit drie leden: Sting, Andy Summers en Stewart Copeland. Gezamenlijk hebben de drie onder de naam The Police inmiddels alweer 50 miljoen platen verkocht, en met hun muziek hebben ze een grote invloed gehad op de hedendaagse popmuziek. Nou wil het dat vroeger, toen mijn vader deze plaat door de speakers knalde thuis, ik er vrolijk op meezong en neuriede (ik was toen nog vrij klein :$) en geen idee had waar deze plaat over ging. Want waar gaat deze plaat nou eigenlijk over? Ik ontdekte op mijn 11de dat het ging over een leerlinge die verliefd is op haar leraar, wat in het nummer leidt tot ongemakkelijker situaties.. Een raar onderwerp, maar Sting heeft ‘m niet in een opwelling gekozen. Hij was, voordat hij naam maakte, een Engels leraar en haalde daar dus z'n inspiratie vandaan. Anyways, nadat het bij het uitbrengen een knettergrote hit was geworden besloten ze ‘m in 1986 opnieuw uit te brengen! Ditmaal in een ander jasje, maar het bereikte weer de toppen van de hitlijsten. Overigens een leuk feitje: toen Sting werd gevraagd om een keer mee te doen bij een optreden van Dire Straits’ nummer ‘’Money For Nothing’’, merkte hij op dat in die plaat het zinnetje ‘’I want my MTV’’ op een melodie werd gezongen die was gebaseerd op ‘’Don’t Stand So Close To Me’’. Advocaten van Sting werden niet kort daarna actief, en de beste man kreeg z’n zin. Het is een van de weinige platen waar heden ten dage naast Mark Knopfler op de platen van Dire Straits ook Sting al schrijver bijstaat. Volgende week weer een nieuwe editie van Spotlight! In ieder geval erg bedankt voor het lezen, ik hoop dat je ’t wat vond.