Aangezien ik in het topic over het artikel in de New York Times een leuke discussie zag opborrelen, vroeg ik me af hoe de rest van het forum hierover denkt. In beide artikelen spreekt Dan Houser over een mogelijkheid om zowel de protagonist als de antagonist te kunnen spelen. Wat denken jullie, hebben jullie bepaalde verwachtingen? Gaat het bijvoorbeeld helemaal mis op een gegeven moment?