Ik heb het hier over de zoganaamde "zwembadpedo". In de afgelopen week kwam dit misdrijf aan het licht waarin de zwemleraar verdacht word van seksueel misbruik van bijna 100 meisjes tussen de 6 en 16 jaar. Waaronder ook nog eens kinderen met een verstandelijke beperking.

Wat betreft dat laatste geloof ik toch dat die kinderen niet de enige waren met een verstandelijke beperking. Als je er tienduizenden foto's en filmpjes maakt van kleine kinderen mankeert er toch ergens wel iets aan je, op z'n zachtst gezegd..

Hoeveel is nu eigenlijk tienduizenden? Stel dat het er 30.000 zijn, dat zou dan neerkomen op gemiddeld 3000 foto's en filmpjes per kind.. Hoe krijg je het voor elkaar om zo ontzettend veel plaatjes te schieten, en wat doe je er daarna mee, op een regenachtige koude avond gezellig achter je computer zitten om plaatjes te kijken?

Dat zoiets heel erg is hoef ik eigenlijk niet eens te vertellen. In de eerste plaats voor die kinderen zelf, waarvan er sommigen misschien wel ongeveer even oud zijn als veel leden hier op het GTAforum. En dan natuurlijk erg voor die ouders, die bezorgd zullen zijn of woedend.. waarschijnlijk allebei.. Moeilijk ook voor die politiemannen, het lijkt mij dat ze toch al die foto's en filmpjes moeten bekijken, en al zullen die er wel voor opgeleid zijn, het lijkt me toch geen klusje waar je iemand enthousiast voor zult krijgen.

En dit hele zaakje ging aan het rollen doordat de computer van deze man kapot was, de reparateur liep er mee naar de politie die onmiddellijk actie ondernam. Een discussie onstond daardoor op onder andere Nu.nl "is die monteur dan eigenlijk wel te vertrouwen? Mag hij wel bij die prive-gegevens komen? Of was het gewoon zijn plicht om er melding van te maken en heeft hij dus heel juist gehandeld? Daarover gaat dan ook de stelling van deze week.