Wetsvoorstel D66 aangenomen: zonder bezwaar automatisch orgaandonor

[DDT Dorus]

Ik vind persoonlijk het wel een goed idee om tenminste bij het aanvragen van bijvoorbeeld een nieuw ID om dan meteen aan te geven of je wel of geen donor wil worden, daarmee word de keuze een stuk makkelijker.

ikzelf ben eerlijk gezegd ook te gemakzuchtig om me aan te melden voor een donorregister, als ze het direct aan mij vragen zou ik ja zeggen en probleemloos een handtekening zetten, maar als ik mezelf ergens aan moet melden is de barriere al wat hoger, en denk ik,

dat komt wel een keertje, en zo ben je al 10 jaar verder..

Mensen kunnen echt geholpen worden met donororganen, ook al is het voor een paar maanden, dat is voor sommigen net genoeg om toch net dat belangrijke ding in je leven mee te kunnen maken.

[Jacky-2007]

Jacky-2007:

Uit jullie beide reacties spreekt de wens om mensen, in Golf's verhaal zelfs tegen de wens van die mensen zelf in, in leven te houden. Waarom? Waarom is het in godsnaam moreel verwerpelijk in onze Westerse cultuur om iemand te laten sterven?

Wel dit is ongelofelijk irrelevant voor deze discussie want 1) euthanasiewetgeving wordt hier niet besproken en is al op het punt waar het dergelijke situaties omvat 2) het gaat er niet om of "we" iemand laten sterven, maar de persoon zelf wacht op een orgaandonor en het is nu eenmaal mogelijk om dat te voorzien 3) orgaandonors zijn vaak niet voor zwakke/zieke lichamen want het is een redelijk zware procedure waar zelfs altijd een risico bestaat dat het lichaam het orgaan wegduwt. We gebruiken geen orgaandonors om stervende mensen een nieuw interieur te geven -om het zo te zeggen- het gaat vaak om slechts één orgaan.

Ik weet dat zelfdoding in mindere mate relevant is in dit onderwerp, Golf60 raakte het echter aan in zijn reactie als voorbeeld van een ander deel van de zorg waarvan hij van mening is dat investeringen beter aan kunnen worden uitgegeven; ik betrok de relatie naar dit onderwerp door te beargumenteren dat het aantal zelfdodingen invloed heeft op de beschikbaarheid van donor-organen in Nederland. Dit is wel zeker relevant; bijvoorbeeld, het lage aantal verkeersdoden in Nederland ten opzichte van andere landen, is deels de verklaring waarom wij verhoudingsgewijs minder donoren beschikbaar hebben dan dat men in andere landen heeft. Een "probleem", vanuit het oogpunt van de zorg, wat men wil oplossen dóór deze wetgeving te maken.

Zoals reeds in een eerdere reactie aangegeven wacht ik wellicht wel als laatste in dit gesprek over toelichting omtrent orgaan donaties en dan met name op het vlak van de ontvangers. Ik heb in mijn nabije omgeving (mijn moeder, zonder eigen toedoen) een donor-orgaan rondlopen, ik heb sinds mijn heugenis meegemaakt hoe is om met een chronisch zieke te leven, en sinds mijn 16e hoe het is om met een - zoals dat in Nederland formeel wordt genoemd - orgaan getransplanteerde te leven. Daarnaast krijg ik sinds mijn 18e (daarvoor ook, maar toen zonder directe verantwoordelijkheid) ongeveer alles mee omtrent het gehele proces, de transplantatie zelf, de nazorg, gevolgen.

Het geval is dat in de praktijk in Nederland er niet objectief wordt bepaald 1 - of een lichaam beschikbaar is om open te snijden om de organen te oogsten en 2 - of een zieke in aanmerking komt voor een beschikbaar orgaan, of zelfs überhaupt op de wachtlijst wordt geplaatst. Tekenende voorbeelden zijn 1 - een familie die zich schreiend over een lichaam gooit omdat men het emotioneel niet aankan dat de dokter even een paar longetjes, hartje, oogjes etc. uit het zojuist verloren familielid gaat staan trekken en voor 2 - transplantatiekundigen en specialisten zijn verdeeld over Nederland, en het is aan de (lokale) behandelend specialist en daarna aan een transplantatie-arts om te besluiten of iemand op een wachtlijst komt of niet. De meest tranentrekkende verhalen gaan nu eenmaal vóór in Nederland.

Verder vind ik het zeer vreemd dat je een houding hebt naar zelfbeschikkingsrecht over een lichaam, zelfs na dood, terwijl je insinueert dat een ziek persoon (wat, laten we eerlijk zijn, vaak -niet altijd- een genetisch iets waar de persoon zelf weinig invloed op heeft) maar moet sterven.

Tsja, dat is de paradox. Ik snap dat dat lastig te volgen is. Ik zie echter geen directe relatie tussen een ziek individu en het voortbestaan van de wereld. Ik zie wel een relatie tussen de totaal verstrekkende drang van mensen om zo oud mogelijk te worden, maakt niet uit tegen welke prijs, en het voortbestaan van de wereld. En daarnaast is hierin verwant de hedendaagse situatie waarin wij (wij = westerse wereld) enorm veel blijven investeren in onderzoek naar het in leven houden van individuen, wat onherroepelijk het voortbestaan van de soort in het gedrang brengt. Uiteraard bestaat tussen genoemde drang en genoemde onderzoeken (en dan met name de daaruit voortkomende publicaties) coherentie.

Jacky-2007:

Uit jullie beide reacties spreekt de wens om mensen, in Golf's verhaal zelfs tegen de wens van die mensen zelf in, in leven te houden. Waarom? Waarom is het in godsnaam moreel verwerpelijk in onze Westerse cultuur om iemand te laten sterven? Waarom ligt er zo'n duidelijke scheidslijn ten opzichte van bijvoorbeeld (huis)dieren, waarvan, wanneer er sprake is van lijden door ziekte, we veelal het dier (in paupergevallen vooral vanuit kosten-overweging, in de rest van de gevallen omdat het lijden van het dier tijdens ziekte danwel behandeling daarvan als "zielig" wordt gezien) laten doden, we het moreel juist vinden om het dier in kwestie in te laten slapen?

Iemand laten sterven die wil sterven is voor mij niet moreel verwerpelijk. Iemand laten sterven die niet wil sterven terwijl hij perfect geholpen kan worden is in mijn ogen wel moreel verwerpelijk.

Maar is kunnen dan altijd ook een reden om te doen? Op individueel vlak ben ik het volledig met je eens, ben ik niet in staat om anders te redeneren. Echter, holistisch gezien moet je je afvragen waar de grens ligt van "helpen" en "nodeloos uitstellen" en het in gevaar brengen van de soort, op basis van welke gronden verlengen wij menselijk individueel leven?

Jacky-2007:

Waarom zou je in het geval van mensen biet dezelfde overweging maken? Waarom ten koste van alles altijd tot zover mogelijk gaan om iemand in ieder geval ademend te houden? Waarom een ziek lichaam opensnijden en volstoppen met onderdelen gewonnen uit een ander lichaam?! Met als enig doel het enigszins uitstellen van de dood? Soms met 5, soms met 10 jaar?

Omdat het kan en omdat men het wil.

Ik denk dat we de discussie over het begrip "willen" beter niet kunnen raken, aangezien we dan wel erg offtopic gaan.

Jacky-2007:

Waarbij het leven mét een donor orgaan zelden evenveel levensgeluk kent als het leven voordat de ontvangende ziek werd?

Ja, vertel dat eens aan alle mensen die afhankelijk zijn van nierdialyse om in leven te blijven. Of aan alle muco-patiënten. Erg kortzichtig beeld dat je hier schept.

In de huidige tijdsgeest staan we hier allemaal zo in ja. Is dit de moreel die van ons wordt verwacht. Tientallen jaren terug stierven er mensen vanwege "pijn in de buik bij de zij", en was dit common knowledge, onderdeel van het bestaan. Was nu nog precies hetzelfde geweest als we vanuit onze welvaart niet hadden geïnvesteerd (vanuit ordinaire hebzucht dan wel oprechte wetenschappelijke nieuwsgierigheid) in onderzoek naar het menselijk lichaam, maar bijvoorbeeld naar onderzoek in duurzame alternatieven.

Jacky-2007:

Hebben jullie enigszins besef hoeveel impact en kosten een donor orgaan met zich meebrengt? Wat hiervan vaak de psychische gevolgen zijn voor de ontvanger?

Hier in België betalen we genoeg belastingen. Kosten zijn dus van ondergeschikt belang, wij verwachten goede medische hulp voor hetgeen we betalen. Psychische gevolgen zijn van ondergeschikt belang, genoeg psychiaters om je er doorheen te helpen. Er is geen zelfmoordgolf onder mensen die een donororgaan ontvangen hebben, dus ik vind dat je "psychische gevolgen" niet moet overdrijven.

België gaat de 20-20-20 normen zeker niet halen nee. Net als Nederland overigens. Mede omdat er zoveel geld tegen de zorg aan wordt geflikkerd. Prachtig dat er allerlei "individu'tjes" nu worden gered vandaag de dag, kunnen ze allemaal kinderen krijgen die dan ook weer kinderen krijgen en die dan gezamenlijk de wereld kunnen zien vergaan door de gevolgen van overpopulatie. Prachtig kortzichtig streven.

Jacky-2007:

Wat voor medicijnwinkel dit met zich meebrengt, de rest van het "leven" van de ontvanger?

Medicijnwinkel? Mensen die wekelijks aan de nierdialyse moeten of muco-patiënten nemen dat voor lief hoor.

Uiteraard. En in het geval van een nier, ik geloof het enige orgaan wat levend gedoneerd kan worden waarbij zowel donor als ontvanger, moet ik toegeven dat ik daarbij meer neig naar de meer gebruikelijke moreel die hier zo stellig wordt geuit. Geen idee waarom, ik vind het hypocriet van mezelf.

En dat je leven tussen aanhalingstekens zet, vind ik al helemaal walgelijk. Is wekelijks aan de nierdialyse gaan volgens jou een "leven"? Die mensen smeken gewoon om een nier. Voor hun is dat klaarblijkelijk wel een leven.

Ik beargumenteer niet vanuit het individu maar vanuit een heel ander standpunt. Natuurlijk is het voor mij ook zo klaar als een klontje dat het voor een persoon prettiger is om een nier-donor te bedanken dan wekelijks dialyse te doorstaan.

Ik merk dat het lastig is om jullie duidelijk te maken dat ik de discussie liever op een hoger aggregatieniveau til. Ik discussieer de toekomstige gevolgen van deze wetgeving, de individuele verhalen interesseren me minder. Meer binnen de morele fatsoenlijkheid zie ik dan ook oprecht heil in een systeem van wederkerigheid; alleen geregistreerde donoren hebben recht op donor-organen van anderen. Op die manier, en mede dankzij godsdienstigen, wordt dan de "schade" die wordt gedaan door iedereen zo lang mogelijk in leven te houden beperkt tot een selecte groep.

Bewerkt: 16 september 2016 door Jacky-2007

[Cabyon]

Ik merk dat het lastig is om jullie duidelijk te maken dat ik de discussie liever op een hoger aggregatieniveau til. Ik discussieer de toekomstige gevolgen van deze wetgeving, de individuele verhalen interesseren me minder.

Desondanks heb je in dit topic meermalen je eigen ervaring met een donortransplantatie binnen je naaste omgeving vermeld.

Meer binnen de morele fatsoenlijkheid zie ik dan ook oprecht heil in een systeem van wederkerigheid; alleen geregistreerde donoren hebben recht op donor-organen van anderen.

Moreel verwerpelijk. Vooral in de zin van dat je doelbewust een groep uitsluit die geen organen ontvangen omdat ze zich niet geregistreerd hebben. Ik snap wat je bedoelt, je wilt de orgaandonatie binnen deze 'kring' houden om er niet voor te zorgen dat het 'leven om het leven' wordt. Je visie vind ik echter beperkt. Indien dit systeem zou bestaan zou het snel de norm voor ons allemaal worden. Iedereen zal een geregistreerde donor worden om in aanmerking te komen wanneer het echt urgent is. Ook diegenen die een aversie hebben tegen het donor-zijn. Het is in dat geval hun laatste hoop en het veranderen van het donorconcil zal een enkel minuutje werk worden, waardoor het weer snel teruggedraaid kan worden.

[Jacky-2007]

Klopt Caby, ik wil voorkomen dat jullie niet goed helder hebben wat mijn historie is binnen deze context, in de hoop dan wellicht beter begrepen te worden.

M.b.t. het wel of niet switchen van voorkeur, en m.b.t. het overstromen van de genoemde groep: het zou jammer zijn als het systeem hierin niet voorziet. Toch kan je niet zomaar stellen dat dit "moreel verwerpelijk" is, noch dat de visie (overigens niet de mijne) beperkt is. Het past wel degelijk goed in een tijd waarin in de westerse wereld polarisatie rap toeneemt en ongelijkheid steeds duidelijker zichtbaar wordt, óók in wetgeving.

[GolfG60]

Ik denk dat er veel mensen zijn die zich niet laten registreren dat niet doen, omdat ze nog niet geconfronteerd willen worden met het feit dat leven eindig is. Zo een confrontatie in de vorm van een plicht bij de gemeente lijkt mij dan ook behoorlijk onwenselijk voor deze categorie van 'niet-geregistreerden'. Dit zijn dan ook waarschijnlijk dezelfden die nalatig omgaan met die twee brieven die ze ontvangen.

Is het meer wenselijk om je automatisch donor te laten worden ipv. een vraag of je donor wilt worden?

Je begrijpt toch ook wel dat 60% die zich niet geregistreerd hebben nu dus automatisch donor worden en je dus meer mensen confronteert met het feit dat het leven niet eindig is?

[NicolaB]

Ik begrijp je heel goed, mijn post was dan ook gewoon ter jouw informatie wat betreft het advies van de Raad van State.

Dat deed je goed. Ik had die nog niet gezien, dat scheelde mij wat opzoekwerk

De discussie die dan ook gehouden moet worden is of je zelfbeschikkingsrecht blijft te bestaan na je overlijden. Persoonlijk ben ik in dubio en heb ik begrip voor zij, Bierbuikje ook bijv., die vinden dat dit recht hiermee wordt geschonden. In eerste instantie, totdat je dus bezwaar maakt, is je lichaam, dan wel een een onderdeel van je lichaam, eigendom van de overheid nadat je overlijdt op het ziektebed. Als je het zo bekijkt, gaat het in tegen je zelfbeschikkingsrecht en hoe simpel het ook mag zijn om bezwaar te maken, vind ik dan niet relevant. Je kan gewoon niet stellen dat een persoon bewust de keuze heeft gemaakt.

Maar als ik dat opweeg tegen het maatschappelijk belang dat dit voorstel behartigt, dan weet ik het ook gewoon even niet. "Jah, waarom niet?" is dan ook een uitspraak die ik de afgelopen dagen vaak heb gehoord in mijn (jongere) omgeving bij dit onderwerp. Dit voorstel zal vast bij de senaat stranden, maar als iemand het weer oppikt over weet ik niet hoeveel jaar, kan het zeer waarschijnlijk op meer steun rekenen, verwacht ik.

Tja, dan zie je hoe voordelig het is om veranderingen (&beleid) getrapt in te laten gaan.

Ik denk dat er veel mensen zijn die zich niet laten registreren dat niet doen, omdat ze nog niet geconfronteerd willen worden met het feit dat leven eindig is. Zo een confrontatie in de vorm van een plicht bij de gemeente lijkt mij dan ook behoorlijk onwenselijk voor deze categorie van 'niet-geregistreerden'. Dit zijn dan ook waarschijnlijk dezelfden die nalatig omgaan met die twee brieven die ze ontvangen.

Je kan ze moeilijk pas laten confronteren met de dood als het te laat is (als ze een orgaan nodig hebben of deze vanwege hersendood moeten afstaan.).

Verder vind ik het hele idee van wederkerigheid een enorm slechte zaak. Ik geloof dat mensen die orgaandonor worden, dat doen uit altruïstische principes en niet uit het idee van reciprociteit.

Wellicht zijn alleen altruïstische principes alleen niet genoeg voor de donorstand. Vaak kiest de mens zichzelf immers boven eenander. Ik denk dat dat ook wel duidelijk moet worden, dat het ook in jouw voordeel kan zijn. Daarbij moet wel rekening gehouden, dat ook dit anders kan.

Het zou ook zo kunnen zijn dat over 25 jaar het 'schenken' van organen van anderen iets ouderwets is. Ik geloof best dat het over een aantal jaren voor vele organen gemakkelijker is om nieuwe kunstmatige organen te creëren, dan dat je een oude pakt uit het lichaam van iemand anders.

Ik denk dat aan die vorderingen volledig voorbij wordt gegaan in deze wetgeving. Ik ben zelf namelijk eerder voor een stimulans via die weg.

Verder lijkt het me ook onuitvoerbaar, doktoren worden in een lastig parket gesitueerd waar er aan hun moraal wordt gekloot, wat voor nut blijft er dan over voor medische wachtlijsten en prognoses? Dan weet ik ook een leuke, iemand die jarenlang zwaar alcohol heeft genuttigd, maar al die tijd wel als orgaandonor geregistreerd stond, heeft voorrang op iemand die de keuze voor zichzelf nooit heeft gemaakt en als 'geen bezwaar' geregistreerd stond...

Onuitvoerbaar. Met alle respect voor mw. Dupuis, maar ik had toch wel wat meer verwacht van een medisch ethicus die jarenlang in de eerste kamer zat

Daar ben ik het mee eens.

Edit:

Ik vind geen van de 4 artikelen uit het wetboek genoeg om te kunnen stellen dat deze statement juridisch waterdicht is en zo komt het wat mij betreft uiteindelijk allemaal weer neer op wat de juiste interpretatie van de (grond)wetten moet voorstellen.

Rechten

XD

Ik vind het precies altijd hetzelfde eh. Altijd als ik politici hoor klagen over Erdogan, dan denk ik aan Frankrijk en terrorisme (de Vigipirate; waardoor bepaalde grondwetten daar nu worden-, of zonder inmenging kunnen worden- geschonden, zonder echt resultaat) en zie ik dat die uitzonderingen ook gewoon mogelijk zijn met Europese wetgeving.

[Phoenyxar]

En daarnaast is hierin verwant de hedendaagse situatie waarin wij (wij = westerse wereld) enorm veel blijven investeren in onderzoek naar het in leven houden van individuen, wat onherroepelijk het voortbestaan van de soort in het gedrang brengt.

Wel eerst is die stelling fout, investeringen in ziekenzorg en algemeen onderzoek is globaal, niet Westers, vrij prioritair en ten tweede is het in leven houden van mensen geen "gevaar voor de soort", daar zijn veel ernstigere zaken rond te noemen dan medische expertise.

In de huidige tijdsgeest staan we hier allemaal zo in ja. Is dit de moreel die van ons wordt verwacht. Tientallen jaren terug stierven er mensen vanwege "pijn in de buik bij de zij", en was dit common knowledge, onderdeel van het bestaan. Was nu nog precies hetzelfde geweest als we vanuit onze welvaart niet hadden geïnvesteerd (vanuit ordinaire hebzucht dan wel oprechte wetenschappelijke nieuwsgierigheid) in onderzoek naar het menselijk lichaam, maar bijvoorbeeld naar onderzoek in duurzame alternatieven.

Wederom niet correct, medische kennis is altijd een focus geweest van wetenschappen, maar doorgronde kennis is erg veranderd door verschillende oorlogen (speciale omstandigheden waar de mensheid geconfronteerd wordt/werd met situaties en dus lichamelijke letsels/ziektes die we anders niet zo hadden gekend) maar verder is het ook gewoon een resultaat van een grotere bevolking en dus ook meer mensen die iets kunnen onderzoeken en meer speciale gevallen/ongelukken bovenop de bestaande kennis. Men bouwt voort (en herbouwt) op wat men reeds kent.

Verder stel je ook dat dit onderzoek ander onderzoek uitsluit wat niet zo is, noch weet ik niet wat je in deze context bedoeld met "duurzame alternatieven", in een gesprek over lichamen...

België gaat de 20-20-20 normen zeker niet halen nee. Net als Nederland overigens. Mede omdat er zoveel geld tegen de zorg aan wordt geflikkerd. Prachtig dat er allerlei "individu'tjes" nu worden gered vandaag de dag, kunnen ze allemaal kinderen krijgen die dan ook weer kinderen krijgen en die dan gezamenlijk de wereld kunnen zien vergaan door de gevolgen van overpopulatie. Prachtig kortzichtig streven.

Als iemand die zich met demografie bezighoudt kan ik je zeggen dat overpopulatie niet het probleem is (onze planeet kan zelfs een extra 3-4 miljard mensen dragen zonder echte problemen), maar verdeling, herverdeling, manier van leven en optimalisatie.

Noch gaan de geredde zielen hier veel kinderen voortbrengen, de landen met de hoogste zorgcijfers hebben namelijk ook de laagste voortplantingscijfers. Oftewel, wil jij je idee van overbevolking tegengaan dan moet de investering in zorg omhoog.

En in het geval van een nier, ik geloof het enige orgaan wat levend gedoneerd kan worden waarbij zowel donor als ontvanger, moet ik toegeven dat ik daarbij meer neig naar de meer gebruikelijke moreel die hier zo stellig wordt geuit.

Dit kan ook met huid, maar dat is natuurlijk geen intern orgaan, ander verhaal dus ook.

Ik merk dat het lastig is om jullie duidelijk te maken dat ik de discussie liever op een hoger aggregatieniveau til. Ik discussieer de toekomstige gevolgen van deze wetgeving, de individuele verhalen interesseren me minder. Meer binnen de morele fatsoenlijkheid zie ik dan ook oprecht heil in een systeem van wederkerigheid; alleen geregistreerde donoren hebben recht op donor-organen van anderen. Op die manier, en mede dankzij godsdienstigen, wordt dan de "schade" die wordt gedaan door iedereen zo lang mogelijk in leven te houden beperkt tot een selecte groep.

Het is niet lastig, maar het is evenzeer niet juist. Uiteraard kun je altijd eigen ervaringen extrapoleren naar een groter idee, maar veelal is het gecreëerde beeld dan geen weerspiegeling van de werkelijkheid. Verder heb ik er ook niets op tegen om toekomstige perspectieven te bespreken, maar ik betwijfel dat enerzijds dit topic daar de goede plaats voor is, noch weet ik of we ooit een einde gaan vinden.

[Jacky-2007]

All the replies

Laten we het hierbij laten inderdaad. Mijn standpunt inzake het wetsvoorstel blijft echter dat ik ten zeerste hoop dat de eerste Kamer het de wetgeving zoals deze nu voorligt onherroepelijk ten gronde richt.

Niet omdat ik van mening ben dat ik enkel recht heb op mijn organen, wel omdat ik van mening ben dat de mensheid niet gebaat is bij het individueel uitstellen van de dood. Die grens ligt voor mij duidelijk bij het kunnen overleven op wat je hebt, of niet.

[DDT Dorus]

All the replies

Die grens ligt voor mij duidelijk bij het kunnen overleven op wat je hebt, of niet.

jij hebt zeker nog geen mensen in je omgeving gehad die ernstig ziek zijn? of zelf ooit zoiets simpels als donorbloed nodig gehad? ik had toch wel een andere (verstandigere) reactie verwacht van iemand die 30 jr oud is (staat in je profiel)

maar ja zoals je zei is het je mening, maar wel 1 die mij en misschien ook anderen op hun ziel trappen.

ik heb 2 kleine kinderen die te vroeg geboren waren en dankzij (bloed)donoren geopereerd konden worden, en hierdoor het overleefd hebben, en gewoon een goed normaal leven kunnen gaan leiden.

[GolfG60]

All the replies

Die grens ligt voor mij duidelijk bij het kunnen overleven op wat je hebt, of niet.

jij hebt zeker nog geen mensen in je omgeving gehad die ernstig ziek zijn? of zelf ooit zoiets simpels als donorbloed nodig gehad? ik had toch wel een andere (verstandigere) reactie verwacht van iemand die 30 jr oud is (staat in je profiel)

maar ja zoals je zei is het je mening, maar wel 1 die mij en misschien ook anderen op hun ziel trappen.

ik heb 2 kleine kinderen die te vroeg geboren waren en dankzij (bloed)donoren geopereerd konden worden, en hierdoor het overleefd hebben, en gewoon een goed normaal leven kunnen gaan leiden.

En jij leest alleen de dingen die je wilt lezen...

Daarnaast is een bloed donor heel wat anders dan een orgaan donor naar mijn mening.

[Jacky-2007]

All the replies

Die grens ligt voor mij duidelijk bij het kunnen overleven op wat je hebt, of niet.

jij hebt zeker nog geen mensen in je omgeving gehad die ernstig ziek zijn? of zelf ooit zoiets simpels als donorbloed nodig gehad? ik had toch wel een andere (verstandigere) reactie verwacht van iemand die 30 jr oud is (staat in je profiel)

maar ja zoals je zei is het je mening, maar wel 1 die mij en misschien ook anderen op hun ziel trappen.

ik heb 2 kleine kinderen die te vroeg geboren waren en dankzij (bloed)donoren geopereerd konden worden, en hierdoor het overleefd hebben, en gewoon een goed normaal leven kunnen gaan leiden.

Zeer kortzichtige reactie. Zoals je kan lezen in mijn eerdere reacties heb ik juist wél in nabije kring dergelijke situaties. De dichtst bijzijnde is mijn eigen moeder waar ik goed contact mee heb, en die nu nog leeft dankzij een donor orgaan.

Maar dat wil niet per sé betekenen dat dan mijn mening gelijk is dat het gebruik van donor organen goed is? Mijn mening is anders en dat bestaat naast elkaar. Ik ben in bredere zin ervan overtuigd dat human enhancement geen goed ding is.

Overigens gaat het onderwerp (nog iets wat je reeds eerder hebt kunnen lezen in mijn reacties) over orgaan donatie van doden. Ik heb ook al laten blijken dat ik anders sta tegenover levenden onderling die iets uitwisselen. Een nier, of in jouw voorbeeld bloed. Waarvan ik overigens niet goed zelf kan verklaren waarom, dat gedachtenproces loopt nog.

[Dexist]

En dan is nu dan eindelijk de donorwet een feit. 

 

Citaat

Geregistreerd bij geen bezwaar

Kern van de nieuwe wet is dat mensen als orgaandonor worden geregistreerd tenzij ze hebben laten weten dat niet te willen. De Tweede Kamer ging anderhalf jaar geleden al akkoord met de wet.

 

https://nos.nl/artikel/2216975-donorwet-dijkstra-aangenomen-mensen-zonder-bezwaren-geregistreerd-als-donor.html

Bewerkt: 13 februari 2018 door Dexist

[ThunderDuck]

Nu wil ik nog een systeem waarbij niet-donors geen organen kunnen ontvangen.

[moechy]

52 minuten geleden, ThunderDuck zei:

Nu wil ik nog een systeem waarbij niet-donors geen organen kunnen ontvangen.

België

 

Vind het raar dat jullie deze wet nu pas hebben, terwijl deze al bestaat in België sinds 1984 als ik me niet vergis.

Je bent automatisch orgaandonor tenzij je aangeeft dat je dit niet wilt, hierdoor kan je ook geen organen krijgen.

Familie kan na je dood nog wel bezwaar aantekenen tenzij je dit expliciet aangeeft dat het je eigen wil is (zo iets vermoed ik).

[Dexist]

Nice! Is wel het allereerlijkst.