Zoeken
Resultaten weergeven voor de tags 'Silverbyte'.
33 resultaten gevonden
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte Nu dit de laatste Test, 1, 2, 3... is, hebben we een winnaar: @PatrickW! Van harte gefeliciteerd met je overwinning, het is volkomen verdiend. Maar dat betekent natuurlijk niet dat het nu meteen is afgelopen. Nee, we doen er nog eentje, voor de eer. Voor de lol. Wie gaat de geschiedenisboeken in als het forumlid die de allerlaatste Test, 1, 2, 3... oploste? De allerlaatste Test: Aan de puntjes zie je hoeveel letters de oplossing bevat. Eventuele leestekens, spaties en hoofdletters doen er niet toe. Je oplossing post je in een reactie op dit item. De eerste die de juiste oplossing plaatst, die verdient een punt voor de ranglijst. Per persoon is per week per puzzel één inzending toegestaan. Succes!
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte De Top 2000: wat vindt GTAForum? Voor veel Nederlanders betekent december niet alleen Sinterklaas, Kerst en Oud & Nieuw; het is ook synoniem voor de Top 2000 van Radio 2. Deze jaarlijks terugkerende hitlijst houdt menig muziekliefhebber in de laatste dagen van het jaar aan de radio of computer gekluisterd. Het is een begrip, een traditie die er volgens velen gewoon bijhoort. Maar wát is nou precies de magie van de Top 2000? Wij vroegen een aantal leden naar hun verhaal. Grappig detail: de enige Belg die we ondervroegen, gaf de meest uitgebreide antwoorden. "De kracht van de Top 2000 is dat het een lijst van ons allemaal is." Wat vind je zo leuk aan de Top 2000? Thundercover: "De sfeer die het oproept, zo aan het eind van het jaar. Het roept ook saamhorigheid op, wat wel tussen Kerst en Oud & Nieuw past. Met z'n allen hebben we een lijst van de mooiste muziek ooit gemaakt, ondanks dat we elk jaar allang weten wat er op 1 staat." _Night-Men_: "Ik luister vaak alleen de top 100 van de 2000. Het is leuk om soms wat 'nieuwe' muziek te leren kennen." Cabyon: "De kracht van de Top 2000 is dat het een lijst van ons allemaal is: veel mensen hebben gestemd en iedereen vindt een nummer dat in de lijst staat wel tof." thebig: "Als Belg had ik de Top 2000 alleen maar horen voorbijkomen op het forum. Uiteraard zijn er in België ook soortgelijke eindejaarslijsten en die vind ik altijd zeer leuk. Ik hou van muziek en in dergelijke lijsten zijn de meeste liedjes wel goed, dus durf ik er zeker naar te luisteren. Wat ik wat spijtig vind, is dat met zo'n vaste lijst de boel wat geforceerd overkomt, maar ik begrijp het wel. Op die manier is er altijd wel een uitgesproken nummer 1 en heb je niet een hele lijst liedjes die met een handvol stemmen gelijk staan." Wie hoort er op 1 in de Top 2000? Thundercover: "Genesis met Supper's Ready. Waarschijnlijk niet echt een bekend nummer (het staat niet eens in de Top 2000), maar voor mij echt de nummer één van alles wat ooit gemaakt is. Er zit van alles in en het afsluitende non-vocale gedeelte heeft zo veel lagen. Ogen dicht en genieten voor mij." _Night-Men_: "Child in Time van Deep Purple. Geweldig nummer, staat al sinds het begin in de top 10, maar helaas nog nooit op 1. Moet verandering in komen!" Cabyon: "Ik zou nu wel een of ander vaag bandje kunnen voordragen, maar alles bij elkaar opgeteld is Bohemian Rhapsody van Queen toch wel je van het. Ik dacht eerst dat het drie aparte nummers waren. En dat de zanger Freddie Mercury heet helpt natuurlijk ook." thebig: "Dat is een moeilijke vraag, ik heb de lijst snel doorgekeken en mijn eerste 15 favoriete liedjes aangeduid. Bovendien zijn er ook een heleboel liedjes die er gewoon niet instonden. Als ik dan toch moet kiezen uit de lijst dan, is het LA Woman van The Doors. Dit jaar heb ik The Doors goed leren kennen en ben ik er een aantal maanden echt verslaafd aan geweest. Elke dag een album luisteren voor het slapengaan en na 6 dagen opnieuw beginnen (want ze hebben maar 6 albums). Van de nummers die The Doors in de lijst hebben staan, vind ik dit het beste. Bovendien zit er LA in de titel, een mooie knipoog naar GTA V. Als je het zo bekijkt, vat dit nummer 2013 perfect samen voor mij op vlak van audio en games." Kun je je vrije keuzes nader toelichten? Thundercover: "Supper's Ready staat hierboven al genoemd. Tribute van Tenacious D is puur genialiteit, zeker in combinatie met de clip (waarin wellicht een glimp van het allerbeste nummer ooit is op te vangen). The Riddle van Nik Kershaw is hetzelfde: de clip maakt het allemaal net een tikje vreemder. The Funeral van Band of Horses vind ik een erg mooi nummer. Princes of the Universe van Queen is een beetje als Supper's Ready: heeft verschillende stukken en is daarmee niet echt te vergelijken met het standaard couplet-refrein-couplet-refrein-brug-refrein (2x)" _Night-Men_: "The Miracle van Queen heb ik meer gekozen omdat dat nummer de draai gaf. Als kind luister je natuurlijk gewoon die kinderdiscogenres, maar op een gegeven moment krijg je meer een eigen smaak. The Miracle was toen het nummer wat daar voor een deel voor heeft gezorgd, samen met een aantal cd's van mijn vader (Street Legal van Bob Dylan, Legend van Bob Marley, Flashpoint van The Rolling Stones en 24 Carat Purple van Deep Purple). Vandaar dat ook Bob Dylan bij de vrije keuze staat. Mijn favoriete nummer van Queen, One Vision, staat er nog bij (kende ik overigens al voor ik GTA IV had gespeeld), Sad But True van Metallica vind ik ook een goed nummer (vooral live tijdens Freddie Mercury Tribute), en Hey Joe van Jimi Hendrix is ook gewoon een favoriet." Cabyon: "Wel, Minnie Ripperton's Lovin' You heb ik erin gezet vanwege die prachtige, hoge uithalen; Tom Petty & The Heartbrakers' Breakdown is gewoon een lekker nummer en Let's Start A Band van Amy McDonald doet me denken aan de fijne zomers waarin mijn vader dit nummer naar goed gebruik kapot draait." thebig: "Ik heb geen vrije keuzes ingevuld." _______________ Zo zie je maar weer dat iedereen zijn eigen verhaal heeft bij de Top 2000. Sommige mensen kregen het met de paplepel ingegoten, anderen gingen zelf op ontdekkingstocht uit, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: ze zijn gek op muziek. Meepraten over de Top 2000? Hier kun je terecht.
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte In de MAF Kersteditie van 3 jaar geleden had ik ook al een Kerstpuzzel, en die vormde eigenlijk de basis voor de huidige vorm van Test, 1, 2, 3... . Het is dat ik de editie toen in m'n eentje maakte en niet bijster sterk was (en ben) met Photoshop, anders had het er toen al een stuk meer op geleken. Maar goed, ook in deze speciale editie natuurlijk weer een nieuwe Test: Aan de puntjes zie je hoeveel letters de oplossing bevat. Eventuele leestekens, spaties en hoofdletters doen er niet toe. Je oplossing post je in een reactie op dit item. De eerste die de juiste oplossing plaatst, die verdient een punt voor de ranglijst. Per persoon is per week per puzzel één inzending toegestaan. Succes!
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Kerst is... Kerst is... met je blote voeten in één van je peperdure glazen kerstballen gaan staan Kerst is... ruziën over de eigenaar van dat laatste lekkere stukje kipfilet op de gourmetplaat Kerst is... een hond die tegen de kerstboom van je 96-jarige, emotioneel instabiele oma pist Kerst is... sneeuw in je onderbroek Kerst is... NandroDavids die je achter je broek aan zit omdat je je rubriek nog niet hebt ingeleverd Kerst is... je snotneus afvegen aan je ever so trendy rendierensweater Kerst is... boven de plee eindigen na je 14e oliebol Kerst is... reikhalzend uitkijken naar de uitslag van de Forum Awards Kerst is... je iPhone in de kaasfondue laten vallen Kerst is... de weegschaal ver onder het bed parkeren Kerst is... midden in de nacht nog kerstbanners in elkaar flansen Kerst is... alvast bedenken welke goede voornemens je volgend jaar vooral niet na gaat komen Kerst is... christelijke ballads zingen bij het haardvuur Kerst is... helemaal naar de klote gaan als ondergrondje voor de jaarwisseling Fijne dagen allemaal!
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte Er werden vorige week twee puzzels opgelost: de nieuwe door koploper PatrickW, en de puzzel die al twee weken openstond mede dankzij wat bonusletters door _Night-Men_. Laatstgenoemde kon echter niet de complete uitleg geven, en niemand anders deed dat voor hem, dus bij dezen doe ik het maar even: de mijter staat voor de afkorting van Sint, da's dus st. Die mijter staat tussen een U en een R, en dat levert dan st in u r op, wat natuurlijk nog geen oplossing is. Maar met een synoniem voor het woord u komen we er wel, en dan bedoel ik ge. Stinger was dus de oplossing. Goed, tijd voor de Test van deze week: Aan de puntjes zie je hoeveel letters de oplossing bevat. Eventuele leestekens, spaties en hoofdletters doen er niet toe. Je oplossing post je in een reactie op dit item. De eerste die de juiste oplossing plaatst, die verdient een punt voor de ranglijst. Per persoon is per week per puzzel één inzending toegestaan. Succes!
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Silverbyte
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids en vormgegeven door @Kloep en @Silverbyte Twee bonusletters voor één Test? Dat is volgens mij pas 1 keer eerder voorgekomen in de rijke MAF-historie! En dat terwijl de oplossing zo'n bekend GTA-voertuig is... jullie moeten je schamen! Met die grote hint erbij, en die nieuwe bonusletter, verwacht ik nu toch snel de oplossing: Uiteraard hebben we deze week ook weer een nieuwe puzzel. Overigens is dit de eerste die is vormgegeven door Silverbyte, en hopelijk zullen er nog vele van zijn hand volgen. Aan de puntjes zie je hoeveel letters de oplossing bevat. Eventuele leestekens, spaties en hoofdletters doen er niet toe. Je oplossing post je in een reactie op dit item. De eerste die de juiste oplossing plaatst, die verdient een punt voor de ranglijst. Per persoon is per week per puzzel één inzending toegestaan. Succes!
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte De Forum Awards: we naderen de eindstreep De afgelopen weken is er veel te doen geweest omtrent de jaarlijks terugkerende Forum Awards. Zo was er nogal wat kritiek op de aankleding en waren er mensen die zich niet zo konden vinden in de categorieën. Tegelijkertijd waren er ook leden die het allemaal wel prima vonden zo. De algemene opinie is dus moeilijk te peilen. Het maakt het er voor de organisatie niet bepaald makkelijker op. Want moeten ze nu wéér dingen gaan veranderen of juist bij de huidige formule blijven? "Ik vind de Awards maar een dode boel" - BoerTijger BoerTijger trad afgelopen week op de voorgrond door te stellen dat hij de hele ceremonie maar 'een dode boel' vindt. Hij verwijt de organisatie dat er dit jaar te weinig leuke categorieën zijn. Sommige leden lijken die mening te delen, anderen verre van. Het heeft mij ook wel even aan het denken gezet. Ik wil niet zo ver gaan door te zeggen dat er te weinig toffe categorieën zijn, maar titels als Beste Veteraan of Beste Comeback, ik mis ze eerlijk gezegd toch wel een beetje. Het zijn niet direct de meest concrete categorieën, maar volgens mij waren we het er redelijk over eens dat men deze graag zag terugkomen. Wat heeft de organisatie doen besluiten ze dit jaar toch weer te schrappen? We kunnen er alleen maar naar gissen. Het is toch wel een heel ander verhaal dan vroeger Voor mij zijn de Awards dit jaar iets meer een ver-van-mijn-bed-show dan in de voorgaande jaren. Onberekenbaar als ik ben was ik soms een paar weken in geen velden of wegen te bekennen, en die inactiviteit heeft vrijwel altijd zijn weerslag op de nominaties. Ik ben een keer of twee voorbijgekomen als Beste Megalid en ook als Beste Graphicus ben ik genoemd, maar het is toch wel een heel ander verhaal dan in 2010, toen ik nek aan nek ging met Kloep om de titel Beste Megalid, die uiteindelijk naar mij ging omdat meneer vrolijk op zichzelf had gestemd. Ik won zelfs geheel onverwacht nog in de categorie Beste Sfeermaker - toen was ik er even van overtuigd dat jullie allemaal gek waren geworden. Het is nog steeds een evenement dat ik elk jaar weer met plezier tegemoet zie, maar ik durf nu wel te beweren dat de manier waarop je die periode beleeft samenhangt met het aantal nominaties dat je hebt gekregen. Tsja, je kunt niet elk jaar de beste zijn.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Coming of age: Sinterklaas Als klein kind was het Sinterklaasfeest één van de belangrijkste dagen van het jaar. De spannende weken die aan het heerlijk avondje voorafgingen, aftellend tot die dag waarop je met de hele familie samenkwam om de verjaardag van de Sint te vieren. Het waren magische jaren voor ons, kleine koters. In onze familie betekende 5 december een familiebijeenkomst bij mijn opa en oma thuis. Dat was sowieso al een bijzondere gebeurtenis, want mijn familie woont verspreid over de verste uithoeken van het land, met zelfs een oom en tante in Neuchatel, Zwitserland. Bij aankomst hadden de kinderen uit de familie geen idee wat er gebeuren zou. Wat waren er voor lekkernijen in huis gehaald? Waar zouden Sint en Piet de cadeautjes vanavond voor ons klaarleggen? Zouden ze überhaupt wel komen, of waren we niet lief genoeg geweest? Gezelligheid stond voorop, maar ik spreek denk ik niet alleen voor mezelf als ik zeg dat het tot het laatste moment spannend bleef hoe de avond zou verlopen. Er verscheen een zwarte hand vanachter de deur, en dan moest je oppassen dat je geen keiharde pepernoten in je giechel gemikt kreeg Het mocht dan elk jaar weer een hele happening zijn, de rolverdeling binnen de familie stond vast. Mijn oom zat in de hoek van de kamer, met een stapel kranten en tijdschriften binnen handbereik, mijn oma vroeg iedereen of ze iets te drinken lustten en mijn tante, binnen onze kringen ook wel bekend als De Regelvogel, voerde het strenge bewind over alles wat zich binnen de keuken afspeelde. De klok tikte voort en wij wisten: het grote moment komt steeds dichterbij. En ja hoor, op een gegeven moment, in een onbewaakt ogenblik, verscheen er een zwarte hand vanachter de deur, en dan moest je oppassen dat je geen keiharde pepernoten in je giechel gemikt kreeg. Als een kudde hongerige wolven stortten wij ons op al het strooigoed dat zojuist naar binnen was gesmeten. Even later kwam mijn oom dan binnen, op een meesterlijke manier verbazing veinzend: "Hey, is Zwarte Piet geweest?!" En dan knikten we dolenthousiast, niet wetende dat hij degene was die zojuist met een zwarte handschoen de zak met pepernootjes, schuimpjes en die keiharde lettertjes in onze gezichten had geleegd. Het hoogtepunt van de avond was de beklimming van de trap, op naar de zolder of logeerkamer, alwaar ons een zee van geschenken wachtte Als we bijna uitgeraapt waren en de lading zoetigheid verzameld hadden in een grote schaal, opperde een willekeurig volwassen familielid 'dat er misschien ook wel cadeautjes gebracht waren...' En dan volgde het hoogtepunt van pakjesavond: de beklimming van de trap, op naar de zolder of logeerkamer, alwaar ons een zee van geschenken wachtte. Bij het openen van de deur konden we onze ogen, elk jaar opnieuw, maar moeilijk geloven. Wat hadden Sint en Piet toch een ongelofelijke schat aan pakjes voor ons achtergelaten. De rest van de schier oneindige avond spendeerden we aan het uitpakken van cadeautjes, demonteren van surprises en het voorlezen van gedichten. Iedereen werd op de een of andere manier wel ergens mee verrast, of dat nou met een extreem ranzige toiletpot-surprise was, of een cryptisch gedicht waar mijn opa dagen op had zitten zwoegen. Tegenwoordig pakken we een stuk minder groots uit, vooral omdat we geen believers meer in de familie hebben. Maar dat deert niet, ik kan nog steeds genieten van de hele toestand. Ik bewandel deze aardkloot nu al 19 roerige jaren, maar ik ben blij te kunnen zeggen dat het Sinterklaasfeest nog lang niet al zijn uitwerking op mij verloren is. Ik kijk al uit naar volgend jaar.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Een nieuwe MAF-editie, en dus ook een nieuwe Winnaar Van De Week. Wie is het deze keer? U als ingewijde had het van ver kunnen zien aankomen. We hebben er twee: de Winnaars van deze week zijn... @NandroDavids en Sinterklaas! De goedheiligman is alweer twee weken in het land en besloot om náást zijn gebruikelijke werkzaamheden ook nog even een puik forumproject op te zetten, samen met NandroDavids: Mastersint De twee sloegen de handen ineen voor een Sinterklaasversie van het beroemde puzzelspel Mastermind. De bedoeling is dat leden aan de hand van tactisch gokken en goed vergelijken de juiste combinatie van 4 Pieten raden. Dat dit vernuftige systeem moeilijker te doorgronden is dan het lijkt, blijkt wel uit het afnemende aantal inzenders: nu al lijken een aantal deelnemers het te hebben opgegeven... Kunt u het beter? Meedoen kan nog gewoon! NandroDavids en Sint, gefeliciteerd met jullie titel!
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Hieronymus of hoe alles heel snel fout kan gaan Hij draaide het donkere parkeerterrein achter zijn appartementencomplex op. Het was even na drie uur 's nachts en hij was kapot. Werken in een nachtclub waar de hele onderwereld van Amsterdam samenkomt om zich te laven aan drank en pillen, het gaat je niet in de koude kleren zitten. Hieronymus stapte uit, griste zijn lederen Louis Vuitton-tas (nep natuurlijk, Hieronymus verdiende een hongerloontje - hij pretendeerde echter graag een fortuinlijk man te zijn) van de achterbank en sloeg het portier achter zich dicht. Hij had die avond de beruchte Johan G. in elkaar geslagen toen deze op het punt stond de tent af te breken. Johan was met veel gevloek afgedropen, maar Hieronymus wist dat hij het hier absoluut niet bij zou laten. Ze (Johan en zijn aanhang) zouden hem komen zoeken, dat was zeker. Hij keek om zich heen. Er zat een junk tegen een hek geleund met een blik Euroshopper-bier, maar verder was het achterplaatsje verlaten. Geen spoor van Johan. In kalme tred beende hij richting de achterdeur. "Guur weertje he? Je wilt vast gauw naar binnen..." De woorden troffen hem als een kogel in de nek. Hij draaide zich om. Daar stond Johan, met een pleister op zijn neus en zijn rechterhand verpakt in gips. Hij had het kunnen weten. "Je ziet er bijzonder appetijtelijk uit, zo in het maanlicht" antwoordde Hieronymus, en hij was verbaasd over de kalmte waarmee hij de woorden uitsprak. Johan grijnsde, zoals alle zware jongens grijnzen vlak voordat ze een zwaar delict plegen. Hij bracht de gipshand naar de binnenkant van zijn bomberjack. Er verscheen een klein machinegeweer. "Weet je hoe laat het is, Hieronymus? Het is tijd om te bidden" Hieronymus was voorbereid op dergelijke situaties. Voordat hij achter de bar van Club Zeus belandde, had hij er voor de deur gestaan als uitsmijter. Hij had menig relschopper de straat op gewerkt, goedschiks of kwaadschiks. Hij wist hoe hij zijn vlugge handen in zijn voordeel kon gebruiken. Johan kwam dichterbij, de loop ergens tussen Hieronymus' kruis en maag gericht. Een reflex. Een hand die zich razendsnel bewoog. Het kraken van bot dat door merg en been ging. Een schreeuw. Johan keek naar zijn rechterpols die in een nogal ongebruikelijke hoek stond. Hij kermde het uit van de pijn. Het wapen lag tussen hen in op de grond. Hieronymus pakte het op. Het was een alleraardigst ding. Goed verzorgd en nog niet zo oud. "Je begaat de grootste fout van je leven" Johan blafte zijn woorden als een dolle hond. Hieronymus was niet onder de indruk. Hij had genoeg films gezien om te weten dat dit slechts een laatste poging was om het onvermijdelijke kwaad af te wenden. Hij zette de loop van het geweer tegen Johan's slaap en haalde de trekker over. Een knal. Johan zeeg als een paard ter aarde. Om zich heen vormde zich in rap tempo een poel van Amsterdams schurkenbloed. Op dat moment volgde er nog een knal. Hieronymus voelde aan zijn achterhoofd. Bloed. Hij werd duizelig en probeerde te blijven staan, maar hij verloor snel bloed en voelde de weerstand wegsijpelen. Langzaam stortte hij neer op het koude asfalt, vlak naast Johan. Daar lagen ze. Twee vechtersbazen die het hadden af moeten leggen tegen een onbekende, lachende derde. Hij had buiten de waard gerekend. Hij was een belangrijke regel uit het circuit vergeten. Onderschat nooit de moordbereidheid van een dakloze verslaafde die door zijn heroïne heen is.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte GTA V ligt nu ongeveer anderhalve week in de schappen en ondertussen heeft het hele forum zich als een kudde hongerige wolven op dé game van 2013 gestort. Uw vertrouwde Multitainment-redacteur liet zich ook onderdompelen in de hectiek van Los Santos en ging voor u op zoek naar het beste radiostation uit het spel, en dat is geworden... Het moet gezegd worden, ondergetekende was een beetje teleurgesteld in het uiteindelijke radioaanbod van GTA V. Na in Vice City en San Andreas verwend te zijn met retegeile nostalgische pareltjes, ging het vanaf IV al bergafwaarts. Met de komst van V herstelt Rockstar zich enigszins, maar dit door electro en hiphop overheerste scala aan songs is lang niet voor iedereen weggelegd. Eén radiozender weet echter toch nog een beetje de ouderwetse feeling te vatten en dat is, zoals u natuurlijk al gezien had, Los Santos Rock Radio. Dit station met de niet bijster originele naam wordt gehost door Kenny Loggins, een all-American singer-songwriter die in de jaren 70 naam maakte met makkelijk te verteren rockliedjes. Er is slechts één nummer van hem te horen op LS Rock Radio, maar men heeft hem toch bereid gevonden de programma's aan elkaar te praten. Uw verslaggever probeerde de heer Loggins telefonisch te bereiken: "....." "....." "Rosie Henderson, secretariaat Kenny Loggins, goedenavond, kan ik u helpen?" "Goedenavond mevrouw Henderson, ik was op zoek naar meneer Loggins zelf. Is hij in de buurt?" "Meneer Loggins is op dit moment bezig met een aloë vera-kuur, dus hij is niet bereikbaar voor interviews." "Ah, dan wacht ik wel even." "Dat is niet nodig, meneer. Na deze kuur wordt meneer Loggins verwacht bij zijn chakratherapie, en daarna gaat hij zijn Keniaanse adoptiezoontje ophalen van LSX. Probeert u het een andere keer nog eens." "Maar-" "Goedenavond meneer." "..." U begrijpt, met de heer Loggins in contact komen vereist een grondige voorbereiding, die uw altijd procrastinerende redacteur natuurlijk niet had. We konden hem dus niet vragen naar zijn songkeuze en visie op het muzikale landschap van zijn prachtige zender, iets wat de gehele MAF-redactie ten zeerste betreurt. Om u als trouwe lezer toch een beetje tegemoet te komen, pikken we er snel even een paar hoogtepuntjes uit. Wat te denken van van Small Faces, een prettige instrumental die ook al te horen was in één van de trailers. Ook Queen (Radio Ga Ga), Foreigner ( ), Phil Collins ( ) en Elton John ( ) zijn vertegenwoordigd. Absolute topper is echter van Chicago, een geweldige tranentrekker over een emotionele break-up van twee geliefden die samen alles hebben meegemaakt. Toen Trevor uweetwelwie moest achterlaten begon dit nummer te spelen op de radio in zijn auto, en ik kan u vertellen, ik hield het nauwelijks droog.Bent u benieuwd naar de volledige tracklist, neem dan eens een kijkje op deze handige pagina op WikiGTA.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Wist u dat Elvis Presley op 9 september 1956 voor het eerst te gast was in The Ed Sullivan Show? Wist u dat op 17 juli 1996 er een Boeing 747 van Trans World Airlines neerstortte in de Atlantische Oceaan? Wist u dat sportfabrikant Nike op 23 oktober 2007 concurrent Umbro overnam? Nee? Geeft helemaal niets, want Boudewijn de Groot weet u zich vast nog wél te herinneren. De Groot kwam op 20 mei 1944 ter wereld in een Japans interneringskamp in Batavia, Nederlands-Indië. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog keerde de zwaar gehavende familie terug naar Nederland, waar Boudewijn, zijn broer en zijn zus werden ondergebracht in verschillende pleeggezinnen. Boudewijn begon met het bespelen van de akoestische gitaar, waarop hij vooral liedjes van idolen als Jacques Brel speelde. Soms trad hij op op huisfeestjes van bevriende studenten. Dit bleef De Groot op recreatieve basis doen, tot een nieuwslezer een filmopname van zo'n feestje in handen kreeg en deze doorspeelde aan een kennis bij Phonogram Records. Zo kwam het dat De Groot met jeugdvriend Lennart Nijgh de nummers Strand, Sexuele Voorlichting, Élégie Prenatale en Refrein voor... (sic) mocht opnemen. Succes bleef uit, dus werd om een doorbraak te forceren besloten om een aantal covers op te nemen. Op het officiële, self titled debuutalbum prijkten vijf songs van Nijgh en De Groot. De rest van de plaat bestond uit Nederlandse bewerkingen van nummers van onder meer The Kinks en Bob Dylan. Boudewijn de Groot zou uitgroeien tot één van de meest succesvolle solomuzikanten uit de Nederlandse geschiedenis. Hij treedt tot op de dag van vandaag nog steeds op. De protestnummers uit zijn vroege periode speelt hij echter nog maar zelden, terwijl dat juist de nummers zijn die veel mensen verliefd lieten worden op de muziek van De Groot. Klassiekers als en Verdronken Vlinder, de oudere generaties zijn ermee opgegroeid. Als kind van de 12e eeuw is het misschien moeilijk om de muziek van De Groot te waarderen. Vooral de vroege platen zijn erg lo-fi qua productie en arrangementen, maar mijns inziens zit daar 'm nou juist de charme van early Boudewijn in. Alles is gestript van toeters en bellen, je hoort een zingende man met zijn gitaar, en dat is het. Het is alsof hij zich direct tot jou richt. In die categorie zou je absoluut eens moeten luisteren naar Beneden Alle Peil, een liedje over een meisje dat het niet zo nauw neemt met monogamie. Mij laat het in ieder geval nooit onberoerd. Tot slot nog even een auteursmededeling: blijf alsjeblieft reageren op de artikelen die wij elke week voor jullie schrijven, en laat het vooral ook weten als er een bepaalde artiest is die je graag eens besproken ziet worden. Alle input is welkom.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Heeft u uw contributie al betaald? Heeft u de hond al uitgelaten? Heeft u het vuilnis al buiten gezet voor uw partner? Heeft u al koffie gepakt? Ja? Mooi, dan heeft u nu alle tijd voor een lesje songwriting van Benjamin Francis Leftwich. Leftwich, een steevast goedgeklede jongeman met een vriendelijk aardappelhoofd, groeide in het Engelse York op met The Rolling Stones, Bob Dylan, Nick Drake en andere vermaarde muzikanten. Al op zijn tiende begon hij met het bespelen van de gitaar, waar hij al snel zijn eerste liedjes op schreef. Hij doorliep zijn schoolcarrière op Hempland Primary State School en Bootham en ontwikkelde ondertussen zijn muzikale talenten. Na jaren ploeteren in kleine clubs en kroegen, kreeg hij in 2011 zijn debuutalbum Last Smoke Before the Snowstormp de winkels in. De plaat ontving overwegend goede reacties en sommige recensenten maakten de link met José Gonzalez en Damien Rice. Die link is absoluut te begrijpen, hoewel ondergetekende Leftwich verkiest boven Gonzalez en Rice. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Leftwich wel erg in herhaling valt wat betreft de structuur en mood van zijn liedjes, soms op het slaapverwekkende af. Blijf je echter bij de les, dan ontdek je kleine verhaaltjes over liefde, dood, verdriet en afstand. Hoogtepunten op het album zijn , en , sterke popliedjes met net genoeg catchyness voor de casual luisteraar.Ben je bereid om door de eentonigheid heen te kijken, dan heb je aan het debuut van deze koddige Brit een heerlijk album voor tijdens de koude winterdagen. Een nieuw album schijnt in de pijplijn te zitten, dus uw favoriete redacteur wacht rustig af wat de tijd zal brengen.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Gaan jullie de laatste tijd ook zo lekker? Ja? Goed, want dan is het nu weer tijd voor een potje verdriet en depressie. Nee hoor, MAF blijft gewoon bestaan, wees daar vooral niet ongerust om. Hetgeen waar ik jullie mee hoop te ontroeren is de Deense jangle pop-band Northern Portrait. Northern Portrait ontstond in de zomer van 2007 in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Zanger Stefan Larsen en zijn muzikale kompanen deelden een voorliefde voor de Britse tranentrekkers van The Smiths en besloten een soortgelijk geluid na te streven. Hun met rinkelende gitaren en poëtische allure overladen geluid was voor het eerst te horen op de in 2008 verschenen EP The Fallen Aristocracy. Datzelfde jaar volgde ook nog Napoleon Sweetheart, maar daarna was het bijna twee jaar stil rondom de Scandinavische act. Begin 2010 was er echter weer nieuws uit het Northern Portrait-kamp. De band bracht zijn definitieve debuutalbum Criminal Art Lovers uit, een album dat in vrijwel elk opzicht aan eerdergenoemde Smiths doet denken. De naam klinkt Smithsy, de cover ziet er Smithsy uit, de songtitels zijn Smithsy en, de grootse overeenkomst, ze klinken precies als The Smiths, alleen wat vlotter en minder zeurderig. Als je net als ik een passie voor lekker in het gehoor liggende gitaarlijnen hebt, dan zou dit zomaar eens je vondst van het jaar kunnen zijn. Neem , of , drie uitstekende representaties van het repertoire. Je merkt snel genoeg of deze sound in je straatje past, aangezien het allemaal behoorlijk op elkaar lijkt en de stem van Larsen een typisch gevalletje hate it or love it is. Ondergetekende kan The Smiths maar moeilijk verdragen, maar vindt Northern Portrait helemaal te gek. En zo werd een op het eerste oog schaamteloze rip-off één van Silverbyte's favoriete bands van de afgelopen maanden.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Een tijdje terug vroeg ik me in deze rubriek nog af of de Nederlandse zomer here to stay was. En verdomme, wat heeft-ie zich bewezen de afgelopen dagen. Met deze temperaturen kan ondergetekende niet veel anders doen dan met de gordijnen omlaag en een fles water naast zich stilzitten op zijn slaapkamertje. En ja, om de benauwde stilte te doorbreken zet je dan maar weer een muziekje op, bij voorkeur iets zomers met een upbeat. Gemakshalve (je denkt toch niet dat ik nu zwaarbeladen onderwerpen ga bespreken? Kijk eens naar buiten, lul) heb ik dan ook gekozen voor lichte kost, te weten Hurricane #1. Hurricane #1 werd in 1996 in Oxford opgericht door Andy Bell, die na het uit elkaar vallen van zijn oude band Ride niet stil wilde blijven zitten en een aantal gelijkgestemde muzikanten opzocht. Ze tekenden bij Creation Records, het platenlabel waar ook grote namen als Oasis, The Jesus And Mary Chain en Primal Scream onder contract stonden. In 1997 kwam hun self titled debuutalbum uit, welke een paar bescheiden hitjes voortbracht, maar nooit echt het succes bracht waarop gehoopt werd. 1999 betekende de release van opvolger Only The Strongest Will Survive, een album met veel grootse, lang uitgesponnen tracks zoals en . Single bereikte plaats 19 in de Britse album charts, maar net als het debuutalbum bleef het mainstream succes uit. Critici verweten de band vooral een gebrek aan zinnige teksten, kritiek die ook labelgenoten Oasis regelmatig ten deel viel. Interessant detail is dat Andy Bell na de break-up van Hurricane #1 kortstondig voor Gay Dad ging spelen, maar daarna gevraagd werd als bassist voor Oasis, een uitnodiging die hij onmiddellijk aannam. Hurricane #1 was geen lang leven beschoren, zo blijkt wel. Veel mensen zagen ze toch als een kleiner, minder broertje van Oasis. Onterecht, als je het mij vraagt. Ja, kleiner waren ze zonder discussie, maar wat betreft het brouwen van solide, grote tracks deden ze nauwelijks voor hun grote broer onder. De invloeden zijn duidelijk hoorbaar, maar er is naar mijn weten niets mis met het verwerken van je voorbeelden in je eigen muziek. De vaardigheid om knallende, goed in het gehoor liggende teksten te vervaardigen was bij songwriter Bell absoluut aanwezig, getuige songs als en Let Go Of The Dream, emotionele power ballads die al na één keer mee te zingen zijn.Houd je van rock met een catchy randje, dan is dit een band die eigenlijk niet in je verzameling mag ontbreken. Beide albums hebben een paar 'mwah'-nummers, maar bieden genoeg kwaliteit om een aandachtige luisterbeurt te geven.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte In de rubriek V®aaggesprek voelt MAF steeds een opvallend en/of vooraanstaand lid aan de tand over zijn of haar visie op het (forum)leven. We vragen ze naar hun kijk op de actualiteit en gaan verder waar dat andere forumkrantje ophoudt. Deze week: @Crazy-Ghost "Het rangensysteem is niet zo belangrijk. Ik ben toch al super." Hoe is het met je? Met mij gaat het prima. Ik heb immers vakantie. En die vakantie, doe je daar ook nog wat mee? Ga je er op uit of hang je vooral thuis rond? Ik heb GTA IV: Episodes From Liberty City toevallig net besteld. Die komt morgen aan. Ik ben nu een week terug uit Spanje en volgende week vertrek ik weer naar Oostenrijk. Aangezien je pas 13 jaar oud bent mag je nog nergens de kroegen of clubs in. Jammer? Ja, mijn broer gaat op vakantie bijna elke dag stappen. Ja, dan baal ik wel even... Breng je die zwoele zomeravonden dan ook weleens door op GTAForum, of is dat even taboe? In de avond is het altijd lekker even rustig te doen. Even op het forum en nieuws over GTA V lezen als dat er is en nog even de PlayStation aanzetten. In de wandelgangen vernam ik ook dat je rondloopt met plannen om een eigen Gang te beginnen. Hoe zit dat? Ik heb me de laatste weken goed verdiept in het Gangs & Corporations-gedeelte, en een eigen Gang uitgewerkt die ik waarschijnlijk ga oprichten zodra ik één maand lid ben. Ambitieuze plannen dus, zulke mensen zien we graag. Je bent nog geen maand lid, zoals je zelf al zegt. Hebben we aan jou een blijvertje? Ja ik denk het wel. Ik ben meestal wel iemand die lang blijft. Zo speel ik diverse browsergames ook al twee jaar lang. Dus helaas voor jullie zal ik hier nog wel even rondhangen. "Ik vind de artikelen in MAF over het algemeen wat beter geschreven" Zo helaas is dat niet, is de tendens op de MAF-redactie. Over een paar maanden Superlid, of houd je je daar niet mee bezig? Ik heb er wel een beetje naar gekeken. Maar snap nog niet helemaal wat dat nu precies inhoudt en hoe je Superlid wordt. Maar zo belangrijk is dat ook niet. Ik ben toch al super. Je lijkt niet van plan de trukendoos open te trekken om een promotie in de wacht te slepen, wat in het verleden nog weleens gebeurde. Keek je toen ook al mee? Op het forum niet echt. Wel raadpleegde ik WikiGTA af en toe. De columns in onder meer MAF las ik ook regelmatig. Wat blogs betreft heb je een duidelijke voorkeur voor MAF boven OWN, lijkt het. Wat zit daar achter? Ik vind de artikelen wat beter geschreven en zeker interessant. Vooral Voorpret lees ik graag. Al is OWN zeker ook niet slecht hoor. Zelf ook overwogen om het bij één van de twee te proberen? Ik heb het wel even overwogen. Maar er zijn een paar tegens. De eerste is dat ik denk dat ik niet genoeg tijd heb om elke week een artikel te kunnen leveren. Ik schrijf ook al maandelijks voor de Grepolis Times (communitykrant van het spel Grepolis, red.) en dat zijn lange artikelen waar veel tijd in zit. En eigenlijk ben ik pas sinds kort echt into GTA. Eerst was ik meer bezig met FIFA. Ik heb dus ook te weinig ervaring met de games om erover te schrijven, denk ik. Maar in de toekomst, wie weet...
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Diepten van geluid Op mijn nachtelijke zoektochten naar muziek daal ik de laatste tijd steeds verder af in de onmetelijke diepten van het onbekende. Nieuwe, vergeten of onbekende bandjes ontdekken, ik haal er een ongelofelijke kick uit. De magie van het voor het eerst horen van een geweldig nummer is met niets te vergelijken. Wanneer een gitaar precies de juiste noten achter elkaar speelt en een melodie creëert die mij raakt, zit ik met een grijns op mijn smoel die er de komende uren niet meer af te vegen is. Met mijn achttien jaar kom ik eigenlijk pas net om de hoek kijken, maar nu al heb ik de muzikale wereld beter verkend dan veel mensen ooit zullen doen. Degenen die zich slaafs laten leiden door wat er uit hun radiospeakers komt, ik heb met ze te doen. Ze missen al het moois dat er is en wordt uitgebracht, en zullen uiteindelijk sterven met dezelfde muzikale bagage als al die miljoenen anderen die nooit verder zijn gekomen dan de commerciële zenders. Van mijn muzikale opvoeding moest ik het niet hebben, merkte ik al vroeg. Mijn moeder beperkte zich uitsluitend tot Nederlandse tranentrekkers en hoewel mijn pa af en toe wel Dire Straits en The Who draaide, moest en moet ik niets hebben van het leeuwendeel van zijn muziekarchief. De eerste jaren van mijn leven was ik sowieso niet met muziek bezig, maar toen ik me er voor begon te interesseren, is het ook hard gegaan. Mijn eerste favoriete band was Green Day, die we natuurlijk allemaal kennen van hits als American Idiot en Boulevard of Broken Dreams. Ik kocht t-shirts, sweaters en posters, om maar te laten blijken dat ik mijn helden vertegenwoordigde waar en wanneer ik kon. Van iemand die zich vooral bezighield met vliegtuigen en dinosauriërs veranderde ik in een freak die bijna obsessief met muziek bezig was. Ik kocht geen cd's, daar had ik geen geld voor, maar ik werd wel lid van fora, hing posters op, breidde mijn digitale muziekbibliotheek uit, steeds iets verder. Ik ben absoluut geen muzieksnob. Als jij oprecht geniet van de muziek waar je naar luistert, dan is dat prachtig en moet je daar gewoon mee doorgaan. Waar ik wel een beetje moeite mee heb, zijn de mensen die naar muziek luisteren 'omdat die nu eenmaal gedraaid wordt'. Het is natuurlijk waar dat het een stuk makkelijker is om in één handbeweging je radio aan te drukken, dan om achter je computer te kruipen en je echt te verdiepen in de genres die je waardeert. Het vergt een hoop tijd en zoekwerk om een muziekbibliotheek op te bouwen waar je oprecht van houdt, zeker, maar in mijn ogen is dat het dubbel en dwars waard. Als jij, beste lezer, je herkent in de mens die ik omschrijf, overweeg dan alsjeblieft om mijn advies ter harte te nemen en er wat mee te doen. Ik kan je niet dwingen, ik ga je niet pushen, ik wil je gewoon een stukje van mijn passie meegeven. Het is voor jou, pak het en geniet ervan.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Soms ga je lekker, soms ga je slecht. Ik ga de laatste weken overwegend lekker, en zoals je vast ook al hebt ondervonden, ga je nóg lekkerder met bepaalde muziek. Er zijn legio bands om uit te kiezen als je op zoek bent naar upbeat feelgoodness, maar mijn keuze is deze keer gevallen op Jet. Jet ontstaat in 2001 als uitlaatklep van vier Australische studenten die een passie voor stampende rock-riffs delen. Cameron Muncey, Mark Wilson en de broertjes Nic en Chris Cester zijn alle vier gek op bands als The Who, AC/DC, The Rolling Stones, The Beatles en The Loved Ones en zijn vastberaden van deze passie hun beroep te gaan maken. De bandnaam ontstaat bij het idee dat als ze een korte naam kiezen, ze in grote, dikke letters op posters gedrukt zullen worden. Tijdens het opnameproces van hun debuutalbum Get Born worden ze gebeld met de vraag of ze willen openen voor The Rolling Stones, tijdens hun tournee door Australië. Jet speelt dat jaar talloze shows en staat al gauw duidelijk op de radar van de pers en het grote publiek. Het gelukkige toeval wil dat op dat moment een andere lokale band, The Vines, ook aan het doorbreken is, waardoor de interesse in Australische rockbands tot grote hoogten stijgt. Jet groeit in hoog tempo uit tot één van de grotere Australische acts van het nieuwe decennium. Hun debuut wordt goed ontvangen, hoewel sommige critici de band betichten van het jatten van melodieën en 'zich er wel heel makkelijk vanaf maken'. De groep laat zich echter niet uit het veld slaan door deze verwijten en begint te werken aan opvolger Shine On, die in 2006 uitkomt. Op het album staan meer persoonlijke, downtempo nummers, onder meer over de overleden vader van de gebroeders Cester. In 2009 verschijnt hun derde plaat Shaka Rock, wat later hun laatste release zou blijken te zijn. De tracklist bestaat uit nummers die een beetje het midden houden tussen hun eerdere twee albums, met foot to the floor-rocksongs die afgewisseld worden met melancholische meezingers. Na het verschijnen van Shaka Rock blijft het bijna drie jaar lang relatief stil rondom de band. Begin 2012 wordt bekendgemaakt dat Jet ophoudt te bestaan. Jet is voor mij de belichaming van de ideale rock 'n' rollband. In hun ruim tienjarig bestaan hebben ze zo veel verschillende soorten nummers geschreven, maar daarbij toch altijd die herkenbare sound behouden. Het bekendste voorbeeld van een typische Jet-song is natuurlijk megahit , maar ook , en doen het goed als je in gedachten met je muscle car over de Amerikaanse snelwegen raast. Om je te verdiepen in de softere kant van de Aussies zou je kunnen luisteren naar , of ."Oh, look what you've done You've made a fool of everyone Oh, seems like such fun Until you lose what you had won"
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte In de rubriek V®aaggesprek voelt MAF steeds een opvallend en/of vooraanstaand lid aan de tand over zijn of haar visie op het (forum)leven. We vragen ze naar hun kijk op de actualiteit en gaan verder waar dat andere forumkrantje ophoudt. Deze week: @.Timothy "Ik heb pas sinds dit jaar een smartphone" Hoe is het met je? Erg goed. Ik heb m'n BSA (het verplichte aantal punten) voor mijn studiejaar binnen, dus ik kan nu lekker een paar weken uitrusten en bijkomen van het eerste studiejaar. Nog geen plannen om op vakantie te gaan, maar dat kan zo veranderen, ons kennende. Je bent iemand van de impulsieve acties? Ook wel, maar mijn familie houdt van last-minute boekingen. Mocht ik dus ineens zoek zijn, kun je me wellicht aan de Griekse kust terugvinden. Dat klinkt helemaal niet verkeerd. Wat spookt meneer daar dan zoal uit? Zuipfeesten? Strandhangen, de omgeving verkennen, m'n tijd in waterpretparken verdoen en van het Griekse leven genieten, waar inderdaad de nodige ouzo aan te pas komt. Is er tijdens zo'n vakantie ook weleens een moment dat je denkt: "toch even GTAForum checken", of sluit je je echt even af van je verplichtingen hier? Ik heb pas sinds dit jaar een smartphone, maar ik denk niet dat ik heel veel op het forum te vinden ben. Bovendien heb ik er vertrouwen in dat mijn collega's alles goed op kunnen vangen, dus ook daar hoef ik niet voor langs te komen. Verder kan ik prima zonder het forum, ik voel me echt niet verplicht als ik op vakantie ben. Dat is ook het nut van je vakantie, je bent weg van alles (in Nederland), en dan past dit daar niet bij. "Het is vreemd om te beseffen dat je op internet toch zo veel ervaring op kan doen" Een kijkje op de pagina 'Moderatieteam' leert ons dat je statistisch gezien de drukst bezette moderator bent. Dat je die verantwoordelijkheid dan toch een tijdje uit handen geeft, zegt dat iets over jou, of over je collega's? Ik denk dat dat iets zegt over de crew in z'n geheel, aangezien we met elkaar het forum verzorgen. Mocht iemand een tijdje weg blijven, dan kan dat dus prima worden opgevangen binnen ons team. Zeker als je ziet dat ik een stuk of drie directe collega's heb die dus sowieso al het één en ander kunnen bijhouden. Naast het bijhouden van jouw fora ben je ook jarenlang actief geweest in de gangscene. Je was lid van The DuckDome, The Royal Guardian en Gold Rush. Volgens je profiel heb je zelfs nog een blauwe maandag bij The Oceans doorgebracht. Aan welk van deze namen bewaar je nou de beste herinneringen? Dat is heel lastig te zeggen. Bij de eenden leerde ik de gang scene echt wat kennen, kreeg ik door hoe het er aan toe ging. Samen met M4X, Pennywise en een aantal anderen heb ik daar een heel erg leuke tijd gehad, waar me toch weinig meer van bijstaat eigenlijk. Vrij snel kreeg ik te horen dat Donwell samen met mij The Royal Guardian wilde overnemen, en zo is het balletje toen gaan rollen. Daar heb ik vooral geleerd wat er allemaal bij komt kijken om een gang weer op de kaart te zetten, wat we zelfs tot twee keer toe geprobeerd hebben. Wat ik daar geleerd heb, kon ik vervolgens weer binnen Gold Rush toepassen (samen met een vage bekende van jou, geloof ik). Iedere gang waar ik in heb gezeten, heeft dus een bepaalde functie gehad, en het is dus lastig aan te geven waar ik de mooiste herinneringen aan heb. Veel leden zeggen dat GTAForum een niet te onderschatten rol heeft gespeeld in hun persoonlijke ontwikkeling. Veel van hen hebben hier geleerd hoe ze een goede, overzichtelijke forumpost schrijven, een vraag kunnen stellen, anderen kunnen helpen, etc. Jij hebt je hier geregistreerd toen je een jaar of elf was. Kijkend naar je verleden in de gangscene en je forumcarrière: gaat deze vlieger ook voor jou op? Ja, ik denk dat het forum hoe dan ook invloed op je leven heeft, zeker als je hier zo'n zes (bijna zeven!) jaar rondloopt. Je leert ontzettend veel, je leert er goede vrienden kennen, maakt er zeer leuke dingen mee, maar daarnaast soms ook de minder leuke dingen. Het is vreemd om te beseffen dat je op internet toch zo veel ervaring op kan doen. Zeker crewlid zijn is een hele ervaring, kan ik na ruim 3,5 jaar ook wel zeggen. Toch merk ik, zeker de laatste jaren, dat de invloed van het forum op mijn privéleven een stuk kleiner is geworden, doordat ik gewoonweg minder tijd heb voor het forum - wat ik persoonlijk niet heel erg vind.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte De zomer lijkt, kijkend naar het weer van de afgelopen dagen, eindelijk begonnen te zijn. Of deze here to stay is moeten we nog maar afwachten, maar we kunnen wél van de gelegenheid gebruikmaken om de zomer ook door onze speakers te blazen. Een recente ontdekking die zich hier uitstekend voor leent is Jagwar Ma, een Australische band die in juni haar debuutalbum Howlin uitbracht. De groep, begonnen als duo (op de meeste afbeeldingen van de band zijn slechts twee leden te zien), bestaat uit Jono Ma, Gabriel Winterfield en Jack Freeman. De heren maken muziek die al bij de eerste klanken moeilijk te categoriseren blijkt. De eerste indrukken die het oproept zijn vooral: fris, zomers, catchy, maar ook artsy en eigenlijk wel een beetje vreemd. De formule die gebruikt wordt bij het ontstaan van de nummers lijkt in grote lijnen steeds hetzelfde: 80's blips & blops, sterke drum & bass, gitaren met veel reverb, repetitieve lyrics, alles overgoten met een zonnig, psychedelisch sausje. Howlin is in zijn geheel een prima, makkelijk luisterbaar album, hoewel de plaat met en wel twee duidelijke uitschieters kent wat betreft gelikte productie en radiovriendelijkheid. De andere tracks doen wat betreft kwaliteit niet voor deze twee onder, maar verzanden hier en daar in langdradigheid en voor de casual luisteraar iets te trippy jams. De hoofdthematiek op Howlin is liefde, en dan vooral de problemen die affectie met zich meebrengt. Jagwar Ma weet dit echter te verwerken in nummers die sprankelend klinken en makkelijk mee te zingen zijn, zodat je met gemengde gevoelens achterblijft na het luisteren naar hekkensluiter .Als ik afga op mijn persoonlijke gevoel en voorspellingsvermogen, zal Jagwar Ma waarschijnlijk nooit een wereldhit worden, maar de indie- en hypekids zullen deze Aussies met open armen ontvangen op de festivals. Hun agenda loopt al aardig vol, met onder meer een optreden op Lowlands in de planning. Als je erbij bent in de Flevopolder: gaan zien!
