Zoeken
Resultaten weergeven voor de tags 'MAF - Column'.
39 resultaten gevonden
-
Deze rubriek is geschreven door @NandroDavids Afscheid Ja, en dan is dit ineens de allerlaatste MAF-rubriek ooit. In de rubrieken hierboven heb ik al van alles gezegd over het afscheid, over MAF, over mijn forumhistorie, over hoogte- en dieptepunten, wat valt hier dan nog te zeggen? Weinig, dus ik ga het kort houden. Ik ga hier niet iets roepen als Maak je leven stuk, word actief op een forum. Die kreet hebben we in de loop der jaren vaak gehoord van leden die vertrokken. Maar die kreet is mijns inziens absolute onzin. GTAGames.nl is een schitterende plek om online te vertoeven. Toffe mensen, leuke dingen om te doen, GTA als gezamenlijke liefde/passie/hobby, het is simpelweg een fantastisch platform. Maar op een gegeven moment is het wel voorbij: ik ben het forum volgens mij ontgroeid. The show's over, het is volbracht, het is klaar, het is MAFgelopen. Doei.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Kerst is... Kerst is... met je blote voeten in één van je peperdure glazen kerstballen gaan staan Kerst is... ruziën over de eigenaar van dat laatste lekkere stukje kipfilet op de gourmetplaat Kerst is... een hond die tegen de kerstboom van je 96-jarige, emotioneel instabiele oma pist Kerst is... sneeuw in je onderbroek Kerst is... NandroDavids die je achter je broek aan zit omdat je je rubriek nog niet hebt ingeleverd Kerst is... je snotneus afvegen aan je ever so trendy rendierensweater Kerst is... boven de plee eindigen na je 14e oliebol Kerst is... reikhalzend uitkijken naar de uitslag van de Forum Awards Kerst is... je iPhone in de kaasfondue laten vallen Kerst is... de weegschaal ver onder het bed parkeren Kerst is... midden in de nacht nog kerstbanners in elkaar flansen Kerst is... alvast bedenken welke goede voornemens je volgend jaar vooral niet na gaat komen Kerst is... christelijke ballads zingen bij het haardvuur Kerst is... helemaal naar de klote gaan als ondergrondje voor de jaarwisseling Fijne dagen allemaal!
-
Deze rubriek is geschreven door @Die Hard De toekomst Als ik mezelf nu moet beschrijven met één woord, heb ik dat woord al snel gevonden: laf. Ik ben een dromer, een denker, maar geen doener. Ik haal mijn inspiratie uit films met een mooi verhaal, muziek met een boodschap, en zoals ik volgens mij al eens eerder in een Column heb gezegd: ik heb altijd het idee dat ik iets moet veranderen, maar doe dat nooit. Een paar dagen geleden keek ik de film 10 Years, waarin een klas van de middelbare school tien jaar nadat ze hun diploma hebben gehaald, opnieuw bij elkaar komen voor een reünie. Klinkt cliché, maar het bleek dat deze film zo'n indruk op me heeft gemaakt dat ik er nog steeds over nadenk. Ikzelf heb afgelopen zomer mijn diploma gehaald en zie mijn vriend(inn)en van de middelbare school nog regelmatig. Maar al te goed besef ik dat wij allemaal ooit ons eigen pad zullen kiezen en elkaar dan wellicht stukken minder of niet meer zien. En dat is wat me bang en onzeker maakt: de toekomst. "Waar zie je jezelf over tien jaar?" is misschien wel de allergrootste rotvraag die me zo vaak gesteld wordt. Heb ik dan een baan die ik leuk vind? Ben ik dan tevreden met wie ik ben geworden? Ben ik dan gelukkig? Niemand - op welke leeftijd dan ook - heeft het antwoord op die vragen. De toekomst is één groot en onzeker zwart gat waarvan je nooit weet wat het zal brengen. Niemand heeft het antwoord op die vragen Deze tijd, waarin ik de switch aan het maken ben van het gemakkelijke leventje van een middelbare scholier naar het zelfstandige en 'volwassen' leven van een student, is niet makkelijk. Wanneer ik over tien jaar mijn vrienden en vriendinnen van de middelbare school terugzie, hoop ik natuurlijk dat ik ze kan laten zien hoe gelukkig ik ben met mijn keuzes en met wat ik doe. Met het maken van die keuzes ben ik nu begonnen. Vanaf nu moet ik op mijn eigen benen staan. Maar hoe weet ik dat de keuzes die ik nu maak, ervoor zorgen dat ik gelukkig word? Het antwoord is heel simpel: niet. Zoals Steve Jobs ooit zei: "You can't connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards." Ik kan heel slecht tegen het zien van het geluk van anderen. Ik kan er heel slecht tegen als mensen vertellen dat ze zo blij zijn met wat ze doen en daarom gelukkiger dan ooit. Ik kan er heel slecht tegen wanneer een oud-student ons komt vertellen dat hij het helemaal heeft gemaakt in het leven. Niet dat ik het ze niet gun, want ik ben erg blij voor ze, maar het zet me altijd aan het denken over mezelf: hoe kom ik ooit aan op het moment dat ik gelukkig ben? Ik heb nog een hele lange en onzekere weg te gaan. Zoals bij elke Column van mijn hand wil ik graag eindigen met een quote, ditmaal uit de film The Giant Mechanical Man. Misschien wel één van mijn meest favoriete uitspraken. "I think you're just... great. Because you know what's so great about you? You're real. You don't pretend like you've got it all figured out, like everyone else walking around life. You're real. (...) When I look at you, I see you."
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte De Forum Awards: we naderen de eindstreep De afgelopen weken is er veel te doen geweest omtrent de jaarlijks terugkerende Forum Awards. Zo was er nogal wat kritiek op de aankleding en waren er mensen die zich niet zo konden vinden in de categorieën. Tegelijkertijd waren er ook leden die het allemaal wel prima vonden zo. De algemene opinie is dus moeilijk te peilen. Het maakt het er voor de organisatie niet bepaald makkelijker op. Want moeten ze nu wéér dingen gaan veranderen of juist bij de huidige formule blijven? "Ik vind de Awards maar een dode boel" - BoerTijger BoerTijger trad afgelopen week op de voorgrond door te stellen dat hij de hele ceremonie maar 'een dode boel' vindt. Hij verwijt de organisatie dat er dit jaar te weinig leuke categorieën zijn. Sommige leden lijken die mening te delen, anderen verre van. Het heeft mij ook wel even aan het denken gezet. Ik wil niet zo ver gaan door te zeggen dat er te weinig toffe categorieën zijn, maar titels als Beste Veteraan of Beste Comeback, ik mis ze eerlijk gezegd toch wel een beetje. Het zijn niet direct de meest concrete categorieën, maar volgens mij waren we het er redelijk over eens dat men deze graag zag terugkomen. Wat heeft de organisatie doen besluiten ze dit jaar toch weer te schrappen? We kunnen er alleen maar naar gissen. Het is toch wel een heel ander verhaal dan vroeger Voor mij zijn de Awards dit jaar iets meer een ver-van-mijn-bed-show dan in de voorgaande jaren. Onberekenbaar als ik ben was ik soms een paar weken in geen velden of wegen te bekennen, en die inactiviteit heeft vrijwel altijd zijn weerslag op de nominaties. Ik ben een keer of twee voorbijgekomen als Beste Megalid en ook als Beste Graphicus ben ik genoemd, maar het is toch wel een heel ander verhaal dan in 2010, toen ik nek aan nek ging met Kloep om de titel Beste Megalid, die uiteindelijk naar mij ging omdat meneer vrolijk op zichzelf had gestemd. Ik won zelfs geheel onverwacht nog in de categorie Beste Sfeermaker - toen was ik er even van overtuigd dat jullie allemaal gek waren geworden. Het is nog steeds een evenement dat ik elk jaar weer met plezier tegemoet zie, maar ik durf nu wel te beweren dat de manier waarop je die periode beleeft samenhangt met het aantal nominaties dat je hebt gekregen. Tsja, je kunt niet elk jaar de beste zijn.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Coming of age: Sinterklaas Als klein kind was het Sinterklaasfeest één van de belangrijkste dagen van het jaar. De spannende weken die aan het heerlijk avondje voorafgingen, aftellend tot die dag waarop je met de hele familie samenkwam om de verjaardag van de Sint te vieren. Het waren magische jaren voor ons, kleine koters. In onze familie betekende 5 december een familiebijeenkomst bij mijn opa en oma thuis. Dat was sowieso al een bijzondere gebeurtenis, want mijn familie woont verspreid over de verste uithoeken van het land, met zelfs een oom en tante in Neuchatel, Zwitserland. Bij aankomst hadden de kinderen uit de familie geen idee wat er gebeuren zou. Wat waren er voor lekkernijen in huis gehaald? Waar zouden Sint en Piet de cadeautjes vanavond voor ons klaarleggen? Zouden ze überhaupt wel komen, of waren we niet lief genoeg geweest? Gezelligheid stond voorop, maar ik spreek denk ik niet alleen voor mezelf als ik zeg dat het tot het laatste moment spannend bleef hoe de avond zou verlopen. Er verscheen een zwarte hand vanachter de deur, en dan moest je oppassen dat je geen keiharde pepernoten in je giechel gemikt kreeg Het mocht dan elk jaar weer een hele happening zijn, de rolverdeling binnen de familie stond vast. Mijn oom zat in de hoek van de kamer, met een stapel kranten en tijdschriften binnen handbereik, mijn oma vroeg iedereen of ze iets te drinken lustten en mijn tante, binnen onze kringen ook wel bekend als De Regelvogel, voerde het strenge bewind over alles wat zich binnen de keuken afspeelde. De klok tikte voort en wij wisten: het grote moment komt steeds dichterbij. En ja hoor, op een gegeven moment, in een onbewaakt ogenblik, verscheen er een zwarte hand vanachter de deur, en dan moest je oppassen dat je geen keiharde pepernoten in je giechel gemikt kreeg. Als een kudde hongerige wolven stortten wij ons op al het strooigoed dat zojuist naar binnen was gesmeten. Even later kwam mijn oom dan binnen, op een meesterlijke manier verbazing veinzend: "Hey, is Zwarte Piet geweest?!" En dan knikten we dolenthousiast, niet wetende dat hij degene was die zojuist met een zwarte handschoen de zak met pepernootjes, schuimpjes en die keiharde lettertjes in onze gezichten had geleegd. Het hoogtepunt van de avond was de beklimming van de trap, op naar de zolder of logeerkamer, alwaar ons een zee van geschenken wachtte Als we bijna uitgeraapt waren en de lading zoetigheid verzameld hadden in een grote schaal, opperde een willekeurig volwassen familielid 'dat er misschien ook wel cadeautjes gebracht waren...' En dan volgde het hoogtepunt van pakjesavond: de beklimming van de trap, op naar de zolder of logeerkamer, alwaar ons een zee van geschenken wachtte. Bij het openen van de deur konden we onze ogen, elk jaar opnieuw, maar moeilijk geloven. Wat hadden Sint en Piet toch een ongelofelijke schat aan pakjes voor ons achtergelaten. De rest van de schier oneindige avond spendeerden we aan het uitpakken van cadeautjes, demonteren van surprises en het voorlezen van gedichten. Iedereen werd op de een of andere manier wel ergens mee verrast, of dat nou met een extreem ranzige toiletpot-surprise was, of een cryptisch gedicht waar mijn opa dagen op had zitten zwoegen. Tegenwoordig pakken we een stuk minder groots uit, vooral omdat we geen believers meer in de familie hebben. Maar dat deert niet, ik kan nog steeds genieten van de hele toestand. Ik bewandel deze aardkloot nu al 19 roerige jaren, maar ik ben blij te kunnen zeggen dat het Sinterklaasfeest nog lang niet al zijn uitwerking op mij verloren is. Ik kijk al uit naar volgend jaar.
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Karma "Karma krijgt je wel." Oh, je hoort het toch zo vaak, dat karma-gedoe..Geloof jij erin? Karma komt voort uit het hindoeïsme en eigenlijk betekent het gewoon dat elke pijl die je afschiet, zijn weg terug naar jou vindt. Dus elke goede daad die jij verricht, krijg je terug in een andere goede vorm. En als je slechte daden verricht, krijg je die ook terug in je gezicht. Wat een ongelofelijke bullshit. Ja, bullshit. Ik denk dat iedereen wel al eens heeft meegemaakt dat hij/zij ongelofelijk slecht behandeld werd door een persoon terwijl hij/zij haar/hem (excuses GTA-Tom, er zijn nog altijd meer hetero's dan holebi's) zo goed mogelijk behandelde. Waar is karma in dit geval? Misschien beloont karma ons wel op het einde van de rit, maar daar ben je als gekwetste op het moment zelf gewoon niks mee. Het lijkt soms wel dat de grootste smeerlappen het meeste krijgen, waar is karma in dat geval? Misschien hebben we karma wel zelf uitgevonden, who knows. Want wat zou het verrichten van goede daden betekenen als je er niks mee krijgt? Het (valse) beeld van karma zou je in een leven vol goede daden namelijk rijkelijk belonen. Is dat één van de gebreken van deze YOLO-generatie? Ik zeg nu niet dat ik perfect ben, helemaal niet. Ben ik goed? Ach, ook dat is discutabel. Ik maak er echter m'n levensmissie van om mensen zo min mogelijk te kwetsen. En ik speel zeker niet met hun gevoelens. Jammer genoeg zijn er op deze wereldbol gewoon iets te weinig mensen met deze principes, zo blijkt. Is dat één van de gebreken van deze YOLO-generatie? Misschien wel. Je leeft maar één keer, dat klopt inderdaad. Maar beeld je dit eens in: je dochter komt weer eens ongelofelijk dronken thuis en God weet wat ze allemaal gedaan heeft. Kan je dan als moeder kwaad zijn als je zelf zo’n slet was in je eigen jeugd? In mijn ogen niet, dat is gewoon hypocriet. En het enige antwoord dat je zal krijgen van je dochter is "YOLO". Je leeft maar één keer, maar dat is echt geen reden om al je principes overboord te gooien. Dat zou juist de reden moeten zijn om zo goed mogelijk te leven, ook naar anderen toe, opdat er op je begrafenis later tientallen mensen zouden staan huilen. "The truth is, everyone is going to hurt you. You just got to find the ones worth suffering for." Maar de waarheid is gewoon: shit happens. Leer ermee leven. Mijn boodschap aan jou, liefste lezer, is dat je je er niet uit het lood mag door laten slaan. Blijf jezelf, en stel jezelf boven mensen die schijt hebben aan normen en waarden. En laten we vooral hopen dat karma wél bestaat.
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Hieronymus of hoe alles heel snel fout kan gaan Hij draaide het donkere parkeerterrein achter zijn appartementencomplex op. Het was even na drie uur 's nachts en hij was kapot. Werken in een nachtclub waar de hele onderwereld van Amsterdam samenkomt om zich te laven aan drank en pillen, het gaat je niet in de koude kleren zitten. Hieronymus stapte uit, griste zijn lederen Louis Vuitton-tas (nep natuurlijk, Hieronymus verdiende een hongerloontje - hij pretendeerde echter graag een fortuinlijk man te zijn) van de achterbank en sloeg het portier achter zich dicht. Hij had die avond de beruchte Johan G. in elkaar geslagen toen deze op het punt stond de tent af te breken. Johan was met veel gevloek afgedropen, maar Hieronymus wist dat hij het hier absoluut niet bij zou laten. Ze (Johan en zijn aanhang) zouden hem komen zoeken, dat was zeker. Hij keek om zich heen. Er zat een junk tegen een hek geleund met een blik Euroshopper-bier, maar verder was het achterplaatsje verlaten. Geen spoor van Johan. In kalme tred beende hij richting de achterdeur. "Guur weertje he? Je wilt vast gauw naar binnen..." De woorden troffen hem als een kogel in de nek. Hij draaide zich om. Daar stond Johan, met een pleister op zijn neus en zijn rechterhand verpakt in gips. Hij had het kunnen weten. "Je ziet er bijzonder appetijtelijk uit, zo in het maanlicht" antwoordde Hieronymus, en hij was verbaasd over de kalmte waarmee hij de woorden uitsprak. Johan grijnsde, zoals alle zware jongens grijnzen vlak voordat ze een zwaar delict plegen. Hij bracht de gipshand naar de binnenkant van zijn bomberjack. Er verscheen een klein machinegeweer. "Weet je hoe laat het is, Hieronymus? Het is tijd om te bidden" Hieronymus was voorbereid op dergelijke situaties. Voordat hij achter de bar van Club Zeus belandde, had hij er voor de deur gestaan als uitsmijter. Hij had menig relschopper de straat op gewerkt, goedschiks of kwaadschiks. Hij wist hoe hij zijn vlugge handen in zijn voordeel kon gebruiken. Johan kwam dichterbij, de loop ergens tussen Hieronymus' kruis en maag gericht. Een reflex. Een hand die zich razendsnel bewoog. Het kraken van bot dat door merg en been ging. Een schreeuw. Johan keek naar zijn rechterpols die in een nogal ongebruikelijke hoek stond. Hij kermde het uit van de pijn. Het wapen lag tussen hen in op de grond. Hieronymus pakte het op. Het was een alleraardigst ding. Goed verzorgd en nog niet zo oud. "Je begaat de grootste fout van je leven" Johan blafte zijn woorden als een dolle hond. Hieronymus was niet onder de indruk. Hij had genoeg films gezien om te weten dat dit slechts een laatste poging was om het onvermijdelijke kwaad af te wenden. Hij zette de loop van het geweer tegen Johan's slaap en haalde de trekker over. Een knal. Johan zeeg als een paard ter aarde. Om zich heen vormde zich in rap tempo een poel van Amsterdams schurkenbloed. Op dat moment volgde er nog een knal. Hieronymus voelde aan zijn achterhoofd. Bloed. Hij werd duizelig en probeerde te blijven staan, maar hij verloor snel bloed en voelde de weerstand wegsijpelen. Langzaam stortte hij neer op het koude asfalt, vlak naast Johan. Daar lagen ze. Twee vechtersbazen die het hadden af moeten leggen tegen een onbekende, lachende derde. Hij had buiten de waard gerekend. Hij was een belangrijke regel uit het circuit vergeten. Onderschat nooit de moordbereidheid van een dakloze verslaafde die door zijn heroïne heen is.
-
Deze rubriek is geschreven door @Die Hard Technologie Er zijn wel eens van die avonden dat ik achter mijn computer zit en me afvraag wat ik in godsnaam aan het doen ben. Het antwoord is eigenlijk heel simpel: ik zit mijn tijd te verdoen op Facebook, GTAForum, nieuwswebsites, Skype... Is dat overigens niet het dagelijkse ritme van de meeste mensen op deze wereld? Overdag werken of studeren en de rest van de avond achter de computer of televisie duiken. Onze vorm van uitrusten. Het zette me ook wel aan het denken toen ik naar het nummer van James Blunt luisterde, waarin onder andere de volgende zin gezongen werd:"It seems like everyone we know is out there waiting by a phone, wondering why they feel alone, in this life." Met mijn vrienden voer ik af en toe discussies over dit onderwerp: het nog altijd toenemende gebruik van technologie. Als ik kon kiezen had ik graag een tiener in de jaren 70 of 80 willen zijn. De tijd waarin computers, laptops, tablets, phablets, mobieltjes (en ga zo maar door) nog niet bestonden of veelvuldig door consumenten werden gebruikt. De tijd waarin men overdag naar school ging of werkte en 's avonds bij elkaar over de vloer kwam onder genot van een goede muziekplaat en een biertje. Misschien omschrijf ik het allemaal iets mooier dan hoe het daadwerkelijk is geweest, maar ik denk dat elk onderzoek zal aantonen dat de hoeveelheid sociaal contact (en dan bedoel ik écht sociaal contact, want een WhatsApp-gesprek is dat absoluut niet) in die tijd veel hoger lag dan tegenwoordig. Het is helaas ook een feit dat het gebruik van technologie de komende tientallen jaren alleen maar toe zal blijven nemen. Alhoewel men beweert dat de mensheid ooit wel eens "Stop!" zal roepen bewijst de huidige gang van zaken het tegenovergestelde. Google Glass, Smartwatches... Binnen de kortste keren vinden ze een apparaatje uit dat voor ons praat zodat we dat zelf niet meer hoeven te doen. Diverse keren denk ik bij mezelf: accepteer het, move on, maar dat doe ik niet. Voor mij blijft het het allerbelangrijkste dat je je vrienden in het echt zult blijven zien onder het genot van een biertje, vooral doordeweeks. "All her memories have been experienced through high speed on a video screen, that's all she ever knew. Did you know none of it's real if you can't feel the beating of someone's heart? Don't leave yourself in the dark."
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Topblogs Het is een vreemde titel, topblogs. Ik bedoel niet per se de beste blogs, maar de blogs die aan de top staan. Met 'topblogs' verwijs ik namelijk naar de 3 blogs die vastgeplakt zijn aan de top. Deze blogs zijn OWN, WikiGTA en Crewlife. Natuurlijk stel ik me de vraag waarom ze topblogs zijn. In WikiGTA en CrewLife zit amper werk Waarom WikiGTA en CrewLife topblogs zijn is voor mij een raadsel. Deze twee blogs zijn beide aangemaakt door de crew en sporadisch verschijnen hier berichten van onze crew. Geeft dat de crew het recht deze blogs te bombarderen tot topblog? In mijn ogen niet. Een vastgeplakt topic krijg je op dit forum als het uniek is en/of er veel werk zit. In WikiGTA en CrewLife zit amper werk, de cijfers liegen er niet om. Het aantal artikelen van WikiGTA is gelijk aan minder dan 4 edities van MAF of OWN. CrewLife doet het nog minder en staat gelijk aan iets meer dan 2 edities van MAF of OWN. Het aantal weergaven liegt er ook niet om, gecombineerd hebben beide blogs een achterstand van ongeveer 22.000 weergaven op MAF. Dat terwijl MAF nog maar een kleine 8 maanden terug is, knap hè? Daarbij komt dat je als topblog makkelijker aan weergaven wint terwijl MAF dat nog steeds niet is. De twee forumkranten worden duidelijk het meest geapprecieerd door het publiek Wat ik wil bereiken met deze rubriek, is het discutabel maken van de keuze van de topblogs. Het publiek heeft echter op basis van het aantal weergaven duidelijk zijn keuze gemaakt. De twee forumkranten waar wekelijks uren werk in worden gestopt door verschillende leden worden duidelijk het meest geapprecieerd door het publiek. Toch is van de forumkranten enkel OWN een topblog, terwijl MAF nu toch ook al geringe tijd elke week een editie aflevert met telkens 10 artikelen. Begrijp me niet verkeerd, ik benijd OWN z’n positie niet. Met meer dan 300 edities heb je dat plekje bij de topblogs verdiend. Dat kunnen we echter niet zeggen van WikiGTA en CrewLife, die enkel topblogs zijn omdat ze aangemaakt zijn door Administrators van GTAForum. Wat vind jij? Moeten topblogs gekozen worden door de crew van GTAForum of door het publiek? Laat het me hieronder weten in een reactie, ik ben zeer benieuwd naar wat jullie te vertellen hebben.
-
Deze rubriek is geschreven door @Die Hard Nadat ik gisteravond naar de film Don Jon was geweest, liep ik de bioscoop uit met het gevoel "Fuck it, vanaf nu ga ik mijn leven helemaal omgooien." Dat is op zich best komisch, aangezien die film draait om het idee dat porno niet alles is in het leven, maar dat is niet de reden dat ik met dat gevoel weg ging. Films hebben nu eenmaal dat effect op mij: ze geven me het idee dat mijn leven niet perfect genoeg is en er dingen moeten gaan veranderen. Ik kan niet de enige zijn. Er is altijd dat gevoel in je achterhoofd dat je niet gelukkig bent Vanochtend lag ik vervolgens tot 12 uur 's ochtends te stinken in m'n bed, en ik bracht de dag door zoals elke andere. Een beetje achter mijn computer of PlayStation 3 hangen, tv kijken, chatten op Facebook met wat vrienden... Dat gevoel van de avond van tevoren is er nog wel, maar wat moet ik er mee? Waar moet ik beginnen? Je gaat nadenken en overtuigt jezelf ervan dat je leven zo slecht nog niet is. Ik zie er goed uit, heb veel vrienden en vriendinnen, ga naar de universiteit en ben eigenlijk elk weekend wel van huis. En toch is er altijd dat gevoel in je achterhoofd dat je niet gelukkig bent, dat er zo veel meer uit het leven valt te halen dan wat ik er nu uit haal. Dat gevoel blijft maar rondspoken, waardoor ik ga luisteren naar akoestische muziek met mooie maar emotionele songteksten en films ga kijken die eigenlijk altijd wel een beetje drama in zich hebben. Dat heeft het gevolg dat die cyclus van "Ik ga m'n leven omgooien" > "Waarom eigenlijk?" > "Ik ben niet gelukkig" zich maar opnieuw en opnieuw af blijft spelen, zonder dat ik er iets aan verander. De zoektocht naar geluk is naar mijn mening de enige essentie van het leven We hebben allemaal periodes van verdriet en weinig zelfvertrouwen, gevolgd door periodes van geluk en tevredenheid met wie je bent. Ikzelf blijf continu op zoek naar antwoorden op de vragen die ik heb, continu op zoek naar de wegen die leiden naar geluk. De zoektocht naar geluk is naar mijn mening ook wel de enige essentie van het leven en ik ben daar dan ook voortdurend mee bezig. Terwijl ik dit schrijf begint het gevoel dat er echt iets moet veranderen steeds sterker te worden, maar op dit moment zou ik niet weten waar. Daarom zou ik deze column dan ook graag willen eindigen met een quote van Christopher Gardner, de hoofdpersoon van de film The Pursuit of Happyness. Alhoewel dit één van mijn favoriete quotes is, heb ik de hoop dat ik het leven binnenkort niet meer op deze manier zal zien. En voor degene die zich die zich op dit moment kan vinden in deze quote: voor jou wens ik hetzelfde. Je bent nooit alleen. "Op dat moment dacht ik aan Thomas Jefferson en de Onafhankelijkheidsverklaring, en het deel over ons recht op het leven, vrijheid en het nastreven van geluk. En ik herinner me nog dat ik dacht: hoe wist hij dat het woord nastreven daar moest staan? Dat geluk misschien iets is waar we alleen naar kunnen streven, en misschien nooit echt kunnen hebben, wat we ook doen. Hoe wist hij dat?"
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot 10 jaar GTAGames! 10 jaar GTAGames, het moge duidelijk zijn dat dat een ongelofelijke mijlpaal is voor een website. Waarom spreken we eigenlijk over 10 jaar GTAGames? GTAGames is voor zover ik weet niets meer dan de hoofdpagina met wat nieuws terwijl het toch wel het forum (hét GTAForum) is dat het publiek trekt. Ach, we bestaan 10 jaar, tijd om de roze bril op te zetten en niet te vitten op de details. Er is 1 crewlid die een gat heeft achtergelaten bij z'n vertrek Zelf heb ik het genoegen hier al 5 jaar rond te vertoeven, het begon in m'n jonge tienerjaren en intussen ben ik al bijna officieel volwassen. Oh wacht, ik schrijf dit natuurlijk enkele dagen voor de uitgave, maar wanneer dit gepubliceerd wordt, ben ik jarig! Happy birthday to me! MegaPilot is eindelijk volwassen! Nu ja, officieel dan hé. Ik blijf natuurlijk dezelfde persoon die ik een paar dagen geleden was. In 5 jaar tijd verandert er een hoop. Je verandert op die leeftijd niet alleen in je echte leven, maar ook in je forumleven. Van iemand met een zwart jasje naar iemand met een uitgebreid strafblad waar het ledenjasje zelfs al wat strakker kwam te zitten. Uiteindelijk werd het dan toch een leeg waarschuwingenbalkje en opnieuw een zwart jasje. Ik dwaal helaas wat af van het onderwerp, iets wat ik toch probeer te vermijden in een column. Maar ach, het is maar eenmaal 10 jaar GTAForum zeker? GTAGames, excuses. Op 10 jaar GTAGames zijn er heel wat wissels geweest in onze crew, maar voor mij is er eigenlijk slechts 1 crewlid die een gat heeft achtergelaten bij z'n vertrek. Het is niemand minder dan Jowx. Latijnse uitspraken, slotjes met een grapje, en nog zoveel meer dat ik mis sinds dat konijn letterlijk en figuurlijk de benen genomen heeft. Het is jammer dat hij er niet bij zal zijn bij 10 jaar GTAGames, maar het is nu eenmaal zo. Stiekem hoop ik dat iemand dit leest die Jowx buiten het forum kent en deze forumknijn nog even terughaalt, puur omdat het 10 jaar GTAGames is. Wat betreft het forum hangt er nu toch wel een heel gezellig sfeertje Waarom gaat men toch weg op een forum? Het kan verschillende redenen hebben zoals verminderde interesse, gepaard gaande met een druk sociaal leven en een drukke studie. Aan de andere kant, waarom blijft men hier rondhangen? Bij mij heeft dat verschillende redenen. De eerste reden is dat Covesight hier op dit forum loopt. Uren tijd heb ik hier in gestopt als lid en als crewlid, maar ook uren plezier heb ik daar beleefd. Daarnaast hangt er hier op GTAForum een geweldige sfeer. Er was in 2006 zo’n goede sfeer, we lezen het maar al te vaak. Jammer dat ik er niet bij was, maar de toptijden qua sfeer waren voor mij toch wel de spelletjesavonden van Covesight anno 2009-2011. En wat betreft het forum vind ik dat er nu toch wel een heel gezellig sfeertje hangt. Er hing een aantal jaren geleden ook wel een gezellige sfeer op het forum, maar beter? Ik durf er me niet over uitspreken. Waarom haal ik nu 'sfeer' aan? Omdat men maar al te vaak zegt dat het vroeger beter was, alsof dat zeggen de sfeer bevordert, integendeel. Geniet van elk moment en vergelijk niet constant het heden met het verleden. Geniet van MAF, van 10 jaar GTAGames en (hopelijk) van deze column. Een dikke proficiat aan Joriz en iedereen die iets betekent heeft voor GTAGames!
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Rockstar Games Rockstar Games, het is gewoon het beste bedrijf dat er is. En daar meen ik nu eens geen woord van. Kom op, wat een faalbedrijf is dat zeg. Als ik ze al 1 wereldrecord zou toekennen, het zou het 'meeste uitstellingen'-record of iets dergelijks zijn. Geef Rockstar Games geen spreekwoordelijke Oscar, maar een shitload aan Razzies voor het zijn van zo'n slecht bedrijf. Wat lult die zeurpiloot nu weer uit z'n nek? Toegegeven, je kan het best niet eens zijn met mijn kritiek op Rockstar, maar ontken alstublieft niet de volgende feiten. LA Noire? Uitgesteld. Max Payne 3? Uitgesteld. GTA V? Uitgesteld. GTA Vice City voor Android? Uitgesteld. GTA IV? Uitgesteld. GTA IV PC? Uitgesteld. GTA San Andreas? Uitgesteld. Wat u hier ziet is een niet-chronologische slang van uitstellingen. Waarom stelt Rockstar Games in godsnaam altijd zijn games uit? Dat je een paar maal een ontwikkeling van een game uitstelt valt nog maar net te begrijpen, maar ik krijg naar mijn mening toch te veel hits op Google met de zoekopdracht 'Rockstar Games uitgestel'. Waarom Rockstar Games met al z'n miljoenen winst geen tijdelijke servers aankocht is een raadsel Na de release van GTA V besloot Rockstar Games om nog wat meer te falen. Nog voor de release van GTA Online konden de servers het al niet meer aan om gemaakte foto's in GTA V te uploaden naar hun servers. Hierdoor kon je als GTA IV-speler zelfs niet meer inloggen op Rockstar Social Club. Denk je dat Rockstar er een seconde aan dacht om meer servers bij te bestellen? Ach, welnee joh, verloren geld. Niet dus. De release van GTA Online was op z'n zachtst gezegd een ramp, als je 24 uur na de release online kon spelen mocht je echt van geluk spreken. Dan moest je natuurlijk wel genoegen nemen met enkele irritante bugs zoals de race-trigger die niet spawnde. Het meest irritante is volgens mij nog sterven door een bug en je auto verliezen met de melding dat je een garage kan kopen in het vervolg of een verzekering terwijl je de dag ervoor een verzekering afgesloten had. Mythbuster, ik leef met je mee. Waarom Rockstar Games met al z'n miljoenen winst geen tijdelijke servers aankocht is een raadsel. Kan ik nog verdergaan? Ik vrees voor de Rockstar-fanboys van wel. Rockstar Games zet namelijk random servers uit of sluit random landen uit om de servercapaciteit minder te belasten. Ik vraag je niet om mij te geloven, maar om Mythbuster ( klik hier voor de bewuste post) te geloven. Het ergste is nog dat zijn berichten (die geen scheldwoorden of iets dergelijks bevatten) schaamteloos worden verwijderd door medewerkers van Rockstar Games. Software moet gewoon werken als je het releaset Intussen zitten we al aan patch nummer 3 na slechts 8 dagen in de zaak GTA Online. Als team van programmeurs ben je gewoon een regelrechte schande voor het beroep programmeur als je 8 dagen na de release van je software al 3 patches hebt moeten maken omdat je software het gewoonweg niet goed doet. En toch blijven mensen Rockstar Games steunen, alsof we blij moeten zijn dat ze snel patches maken. Pardon? Software moet gewoon werken als je het releaset, simple as that. Als je perfect werkende software niet kan afleveren op de release ben je gewoon een falende programmeur. Rockstar-fanboys zijn nu nog steeds niet overtuigd, well, picture this. Ik volg op dit moment een ICT-gerichte studie, en als het wat meezit, studeer ik binnen een aantal jaren af en kan ik bijvoorbeeld aan de slag als programmeur. Stel: jij hebt een bedrijf en zoekt een programmeur om alle PC's in je bedrijf te linken aan elkaar met software gemaakt en bestemd voor jouw bedrijf. Zo gezegd, zo gedaan. Ik lever de software af, installeer ze, en na 8 dagen ben ik al 3 maal de software moeten komen updaten omdat het niet naar behoren functioneert. Zou je mij dan aanraden aan een andere bedrijfsleider als programmeur? Of nog beter: zou je dit pikken? Ik denk van niet. Leg mij dan hieronder alstublieft eens uit waarom je dit pikt van Rockstar Games, want ik begrijp het totaal niet.
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Globale onzin We hebben Globale Moderators, we hebben er geen, en dan hebben we er weer. De Globale Moderators komen en gaan klaarblijkelijk. In 2008 werden Dutchy3010, GTA-Sheep en .Levi. gepromoveerd van Globale Moderator naar Administrator. Met als reden dat ze eigenlijk al de hele tijd Administrators waren met beperkte functies. Kan ik inkomen, ik zie het nut van de rang Globale Moderator totaal niet in. Tevens kregen de Moderators van toen enkele functies van de voormalige Globale Modeators, zodat ze 'adequater' konden optreden tegen spammers. Een heel logische zet lijkt me dat. Want wat is een Globale Moderator nu eigenlijk? Een Globale Moderator is strikt gezien een Moderator voor elk forum. In theorie is een Administrator echter hetzelfde, maar deze heeft nét iets meer rechten en het accent ligt niet op het globaal modereren van het forum. Waarom een rang terugbrengen die zich in het verleden als nutteloos omschreef door dezelfde crew? Op 29 december 2011 bracht Dutchy3010 de mededeling dat de Globale Moderators terug waren. Toen kregen NandroDavids, Thundercover en Jacky-2007 een paars kleurtje. Aan de ene kant lijkt het een logische beslissing. Ze hebben hun alle drie bewezen als Moderator en verdienen dat extraatje. Maar waarom een rang terugbrengen die zich in het verleden als nutteloos omschreef door dezelfde crew? Ik stelde mij die vraag diezelfde dag nog in het topic. Dutchy3010 verklaarde dat de scheidingslijn tussen Globale Moderator en Administrator heel erg dun was en dat ze eigenlijk zowat evenwaardig aan elkaar waren. De Globale Moderator-rang werd afgeschaft omdat ze logischerwijs ook niet meer praktisch was. Waarom is deze dat dan nu wel? Langs de ene kant begrijp ik het wel. Rond de tijd dat de Globale Moderators terugkwamen hadden we al 7 Administrators. 10 Administrators zou te veel van het goede geweest zijn. U zegt tien? Jawel, tien. Toen was onze -Matthijs- nog geen Globale Moderator. Maar zoals Bredero al zei: "Het kan verkeren." We hebben nu 4 Administrator-waardige Globale Moderators We zijn in de afgelopen jaren van 7 Administratorss ingekrompen tot slechts 4 Administrators. Om onverklaarbare redenen zijn deze 3 verloren Administrators nooit vervangen geweest. Het toeval wil dat we nu 4 -in mijn ogen- Administrator-waardige Globale Moderators hebben. Waarom zouden we ze niet promoveren? Als 7 Administrators en geen Globale Moderators in het verleden werkte, waarom zou dat dan nu niet doen met 8 Administrators? "Oh, jij vindt dus de Globale Moderators nutteloos?" Neen! Laat me dat alstublieft duidelijk maken. Ze hebben zich elk stuk voor stuk bewezen op dit forum. Het zijn niet de personen die ik nutteloos vind, maar hun rang op zich. In mijn ogen verdienen ze meer. 4 rode jasjes, alstublieft!
-
Deze rubriek is geschreven door @Foreigner97 Wat is het Wi-Fi-wachtwoord? Het is donderdagavond, en net zoals iedere avond wanneer ik op het punt sta naar bed te gaan, zit ik nog wat te klooien met mijn mobiele telefoon. WhatsAppen, sociale media in de gaten houden, GTAForum overkijken: velen zullen dit beeld - hetgeen er meestal voor zorgt dat voornemens die 'vroeg slapen' betreffen in duigen vallen - herkennen. Blijkbaar ben ik er ook zodanig aan verknocht dat er een lichte paniekaanval bij mij opvliegt wanneer diezelfde avond blijkt dat het internet op mijn mobiel niet werkt. Wachtwoorden opnieuw invoeren, mobiel herstarten, ik probeer van alles, maar helaas, niets mag baten. Ik had nooit verwacht hier slachtoffer van te worden Ik ga dan ook maar slapen, met de hoop dat het de volgende ochtend weer hersteld zal zijn (want ook een ochtend zonder mobiele telefoon kan ik me nauwelijks voorstellen). Goed, later bleek dit probleem niet aan mijn mobiele telefoon te liggen, en na enig prutsen met onze router was alles opgelost. Gelukkig, ik kan thuis weer WhatsAppen! Wat ik hierboven heb beschreven, is eigenlijk iets waarvan ik nooit had verwacht een 'slachtoffer' van te worden. Slachtoffer, ja, want zo dacht ik er over toen ik nog niet in het bezit was van een smartphone. Dat is nu een maandje of 9 terug, en ik kan het me eigenlijk nauwelijks meer voorstellen. Ik bezat in feite een tussenmodelletje, het lag net tussen de 'ouderwetse' mobiele telefoon en de smartphone in. In feite kon je er dus niet bijster veel mee, en was het nét niets, maar goed, ik was - enigszins - tevreden. Maar toen ook ik eenmaal een smartphone - wederom een wat simpel model - aan had geschaft, ging er eigenlijk een soort wereld voor me open. Verwikkeld raken in leuke WhatsApp-gesprekken, eindelijk onbeperkt Angry Birds spelen en wanneer ik maar wil mijn Facebook checken. Het leek allemaal zo ongelooflijk tof toen het nog niet kon, en ik moet zeggen: dat is het ook, maar langzamerhand raak je er simpelweg aan gewend en is het gewoon onderdeel van je dagelijkse routine, wat kan resulteren in situaties als die in de inleiding. Opeens ben je zelf degene die de voorheen o zo gehate vraag naar het Wi-Fi-wachtwoord stelt Mensen die ook laatbloeiers waren op het gebied van smartphones zullen mij vast en zeker begrijpen als ik zeg hoe vervelend het kon zijn dat je met een groep vrienden ergens was, maar dat zeker de helft zat te turen naar het schermpje van hun mobiele telefoon. Je hebt het idee dat je er enigszins buiten valt, want jij hebt niet 'dat awesome filmpje' mogen aanschouwen, simpelweg omdat je niet in 'dat geweldige groepsgesprek' zit. Maar als je eenmaal zo'n ding in je bezit hebt, word je makkelijk met de stroom meegesleurd. Opeens ben je zelf degene die de voorheen o zo gehate vraag naar het Wi-Fi-wachtwoord stelt als je bij iemand thuis bent. Ook op feestjes is het niet meer ongewoon dat de helft tussentijds zit te kwekken met vrienden (wat overigens niet bepaald aan te raden is, zeker niet later op de avond). Op het moment zit een goede vriendin van me in dezelfde fase die ik rond de jaarwisseling ook onderging: de aanschaf van een smartphone. Bij iedereen langsgaan welke 'goed' en 'leuk' is, ik herken het allemaal. Ze heeft altijd volgehouden dat ze zodanig gehecht was aan haar huidige mobiele telefoon dat ze eigenlijk niet anders meer wilde. Maar wacht maar, zij zal de smartphone-verslaving niet ontlopen. Niemand zal dat. Maar of het iets slechts of iets goeds is, dat ligt helemaal aan jezelf.
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Vrije meningsuiting Het is een onderwerp waarrond er heel wat discussie is. Wat is volledige vrije meningsuiting en hoe uit zich dit op het forum? De vrije meningsuiting is een basisrecht van de mens vermeld in de Universele verklaring van de rechten van de mens. Ook al heeft dit document geen bindende macht, het is een zeer belangrijk document waar veel landen belang aan hechten. Volledige vrije meningsuiting houdt in dat elke mening, ongeacht wat deze ook is, aanvaard wordt. Vrije meningsuiting is dat zogezegd ook, maar dan aan banden. Waarom gebruikt men in godsnaam de term 'vrije meningsuiting' als je helemaal niet vrij bent in je mening? De regels omtrent vrije meningsuiting zijn net als in het echte leven op dit forum zeer contradictoir. Probeer maar eens kritiek te uiten op de islam zonder racist genoemd te worden Op het forum staat er letterlijk in de regels: "geen discriminatie" en "geen schelden, vloeken, pesten, ruzie zoeken, provoceren". Een discriminerende post kan toch even goed mijn mening zijn? Hoe vaag is "ruzie zoeken" en "provoceren" wel niet? Probeer maar eens kritiek te uiten op de islam zonder racist genoemd te worden, maakt dat van je kritiek op de islam provocatie? In principe wel, ja. En hoe definieer je ruzie zoeken nu eigenlijk? De harde waarheid is nu eenmaal dat de enige manier om geen gezeik te hebben op dit forum je mond houden en mee gaan met de meerderheid is. Simple as that. Als je een mening post die niet strookt met de mening van de meerderheid, dan mag je op een dozijn posts reageren waarin je je mening uitlegt om uiteindelijk tot de constatering te komen dat men je daarna nog altijd niet begrijpt en/of respecteert. Of je krijgt het verwijt dat je discussies uitlokt. Hoezo? Heb ik dan niet het recht op vrije meningsuiting? Wil je serieus genomen worden door deze jongeheer? Is er vrije meningsuiting op GTAForum? In principe wel. Je kan bijvoorbeeld probleemloos zeggen dat het belachelijk is dat reviewers geen minpunt kunnen vinden aan GTA V en dat dus de 10 die de game krijgt overdreven is. Verwacht dan wel een hoop gezeur van fanboys die dat met staal ontkrachten. Afsluiten doe ik graag met een boodschap van algemeen nut. Alle kritiek en beledigingen jegens mijn persoon zijn zoals voorheen nog steeds welkom, maar hou er alstublieft het forum buiten door je problemen met mij uit te vechten in topics waar ik een punt probeer te maken. Stuur het alstublieft in een PB in plaats van me openlijk aan te vallen. Onthoud echter dit: als je ook maar een tikkeltje serieus genomen wilt worden door deze jongeheer, de naam is MegaPilot. Dat zijn twee hoofdletters...
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Gamen en geweld Een tijdje geleden heeft een 8-jarige jongen z’n oma doodgeschoten na het spelen van GTA IV. In Opinie is er meteen een topic voor geopend. Het wordt maar al te vaak aan elkaar gelinkt, gamen en geweld. Het laatste zou het gevolg zijn van het eerste. Op een site als GTAForum wordt er steevast beweerd dat gamen geen geweld veroorzaakt. Daar ga ik slechts deels mee akkoord. Een psychisch gezonde persoon zal natuurlijk nooit moorden door het spelen van een gewelddadig spelletje, maar maakt dat van die 8-jarige jongen een psychopaat? Neen. Het probleem zit hem er in dat GTA 18+ is. Een kind van 8 jaar dat nog door alles en iedereen beïnvloed kan worden hoort gewoon niet zo’n spel te spelen. Het is natuurlijk een feit dat dat kind nooit een wapen zou mogen bemachtigen, dat is nu eenmaal een handicap van Amerika. Gamen gaf me nog nooit moordneigingen De studies over de relatie tussen gamen en geweld zijn heel tegenstrijdig. Een bedrijf als Rockstar Games zwaait natuurlijk met een studie die het ontkent en de bezorgde ouders met een studie die het dan zogezegd bewijst. Zo is er een studie die via hersenscans gamers vergeleek met mensen die niet gamen. Ze concludeerden dat (al dan niet overmatig) gamen je emotioneel afstompt. Daar kan ik mee akkoord gaan, als je leven uit niets anders bestaat dan bijvoorbeeld Call Of Duty spelen. Sporadisch gamen kan in mijn ogen niet veel schade aanrichten. Het gebeurt maar al te vaak dat ik net voor ik ga stappen een uurtje gegamed heb, en ik heb nog nooit de neiging gehad een wapen te bemachtigen en willekeurige mensen af te knallen. Dat is nou wel iets wat ik ingame doe, maar ik ken de scheidingslijn tussen game en realiteit. Die lijn is gekend door zowat 99% van de gamers, als het cijfer al niet hoger ligt. Als er al eens een moordpartij gebeurt, wordt er meteen met de vinger naar een gewelddadige game verwezen. Denk nu zelf eens logisch na, met het oog gericht op de huidige jeugd. Van alle schietpartijen in Amerika, bij hoeveel daders denk je een gewelddadige game te vinden? Het zal rond de 90 % liggen, zeker weten. Iedereen gamet tegenwoordig, is het dan de schuld van de games dat er geweld gepleegd wordt? Een ander onderzoek stelt vast dat gamen een bepaald hersengebied activeert. Of dit goed of slecht is, dat laten ze in het midden. Ze stelden echter vast dat gewelddadige films hetzelfde hersengebied activeerden, waarom wijst de media dan amper naar gewelddadige films? De media blijft sensatie halen uit moordpartijen en games In mijn ogen wordt de correlatie tussen gamen en geweld heel erg uitvergroot door de media. Als gamen zo veel geweld uitlokt volgens de media, dan zou er nu meer geweld moeten zijn dan vroeger. Dat is echter niet zo. 25 jaar geleden was er meer geweld dan nu, en toen waren er nog niet eens gewelddadige spelletjes zoals GTA. Laten we gamen nu ook eens van de positieve kant bekijken. Talrijke studies zijn het namelijk eens dat de hand-oog-coördinatie verbeterd wordt door pc-gaming. Verder bevordert het je kennis van de Engelse taal en wordt je doorzettingsvermogen verbetert doordat je steeds verder wilt geraken in de game. De media blijft echter sensatie halen uit moordpartijen en games, dat is nu eenmaal zo. Al denk ik niet dat we ons druk hoeven te maken. Zolang er geen wetenschappelijk bewijs is dat gamen agressie opwekt, denk ik niet dat we ons zorgen moeten maken over de beschikbaarheid aan gewelddadige games.
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot GTA V komt eraan Over enkele weken is het zover, Grand Theft Auto V komt dan eindelijk uit. Voor mij zal het een dag als een andere zijn, enkel de pc-versie is een mogelijkheid, maar dan moet ik wel een nieuwe pc kopen. Het verbaast me dat er weinig negatieve reacties zijn Dat wordt dus geen V voor mij in de nabije toekomst, maar heel erg vind ik het nu ook weer niet. Naar IV werd ook ongelofelijk uitgekeken, en eerlijk gezegd was dat totaal onterecht. De storyline is zwak, de multiplayer doodsaai en slecht uitgewerkt, de pc-port was een regelrechte ramp en tot slot al die accounts die ik moest aanmaken alvorens ik IV kon spelen. Ik werd echt knettergek toen ik naast een Windows Live-account ook nog eens een Rockstar Social Club-account moest aanmaken. Waar is de tijd dat ik San Andreas installeerde en ik meteen kon spelen zonder 2 nutteloze accounts aan te maken? Ik zal eerlijk zijn, IV was een ramp, maar ik denk dat V een knallertje zal worden. Alhoewel... Het verbaast me echt dat ik zo weinig negatieve reacties lees op de ingame bonussen die de Collector's Edition krijgt. We wisten al dat de Collector's Edition leuke goodies bevatte en een hele resem ingame bonussen. Aangepaste personages, boost van speciale vaardigheden, bonus outfits en tatoeages en stuntvliegtuig uitdagingen. Daarnaast krijg je ook nog eens 3 speciale wapens, de .50 Caliber Pistol, De Bullpup Shotgun en de Hammer. In de ingame winkels krijg je dan ook nog eens extra korting. Toch wel jammer als je dit lijstje bekijkt, niet? Gelukkig krijgt elke pre-order (ook de gewone versie van GTA V) de Atomic Blimp, anders moest je die ook al missen. Mensen die de game pre-orderden deden dit op basis van deze informatie, ze wisten dus precies wat ze gingen missen. Rockstar Games neemt jullie flink bij de neus Helaas, Rockstar Games neemt jullie flink bij de neus. Onlangs kregen we een voorsmaakje te zien van GTA Online, de online multiplayer van GTA V dat ons de multiplayer van IV moet doen vergeten. Enkele dagen geleden gaf Rockstar vrij wat de Collector's Edition nog allemaal gaat krijgen. Custom characters om mee te spelen en 3 speciale voertuigen in GTA Online, en leg maar de nadruk op speciale. Ten eerste, de Khamelion elektrische auto. Een prachtige elektrische sportwagen, het zou autofreaks doen denken aan Tesla, maar qua uiterlijk is deze gebaseerd op de Jaguar C-X16 Concept. Persoonlijk vind ik het falend van Rockstar om een elektrische auto te baseren op een hybride auto, maar dat terzijde. Het tweede voertuig is de Carbon RS sportmotor, een motor die zowat elke man het hoofd op hol doet slaan. Het laatste voertuig dat de Collector's Edition erbij krijgt is de Hotknife, de Hotrod die we nog kennen uit GTA San Andreas. Jammer dat je ook deze klassieker moet missen als je een andere editie gekocht hebt. Had ik al gezegd dat je ook een exclusieve garage krijgt in GTA Online als je de Collector's Edition koopt? Bij dezen... Ik vind het ronduit schandalig dat Rockstar Games na duizenden pre-orders nu pas met deze informatie komt. Het gezegde een kat in een zak kopen past hier naar mijn mening perfect bij. Ingame extra’s zouden de funfactor van een game moeten verhogen, niet een gigantisch voordeel opleveren tijdens het spelen van de game. Helaas, na het uitbrengen van GTA’s op zowat elk platform en daar nog eens veel te veel geld voor vragen is het mij wel duidelijk geworden. Rockstar Games is maar op één ding uit: geld. De ziel van GTA zal ze worst wezen, zolang ze maar zo veel mogelijk geld uit een game kunnen slaan. De Collector's en Special Edition verkopen echter als zoete broodjes, en dat komt omdat er nu eenmaal veel doorgeslagen GTA-fans zijn. Als laatste zou ik willen afsluiten met de vraag die NilsHolgersson al stelde: is de extra Collector's/Special Edition-content het geld waard? Hierbij citeer ik graag Phoenyxar. "Materialistisch en logisch bekeken: neen. Als een doorgeslagen GTA-fan: ja."
-
Deze rubriek is geschreven door @MegaPilot Sorry, te veel gedronken Uitgaan, we doen het allemaal wel eens. En velen onder jullie nuttigen hierbij de nodige hoeveelheden alcohol, wat natuurlijk geen probleem is als je anderen niet tot last bent. Jammer genoeg gebeuren er soms dingen onder invloed van alcohol en wordt er daarna met de vinger gewezen naar het vloeibare goedje. Wij hebben nog nooit een voorbijganger in elkaar getrapt Daar erger ik me dus enorm aan. Alcohol is en blijft een (hard)drug, je wordt geacht er verantwoordelijk mee om te gaan. Het wordt helaas zo vaak onderschat door mensen, op verschillende manieren. Zo was alcohol 2 jaar geleden doodsoorzaak nummer 1 van de mannen wereldwijd. 2,5 miljoen mannen stierven er toen aan de gevolgen van alcohol. Zelfs aids, tbc en geweld moeten hiervoor onderdoen. Alcohol heeft tevens de nodige ellende tot gevolg. Het maakt je immers losser en dan durf je wel eens limieten te overschrijden die je anders nooit zou durven overschrijden. Maar dat spreekt jou natuurlijk niet vrij als je de idioot uithangt. Iedereen weet immers welke effecten alcohol kan hebben op je lichaam. Ik heb zelf ook al eens veel te diep in het glaasje gekeken, ik heb hierbij geen dingen gedaan die ik jaren later nog steeds beklaag. Alcohol maakt je dan wel losser, jij bent nog steeds degene die je lichaam bestuurt, niet alcohol. Op 4 januari hebben 4 jongeren uit Turnhout een 22-jarige man zonder reden halfdoodgeslagen en deze voor dood achter gelaten. Het charmeoffensief van de daders richting het Nederlands Openbaar Ministerie mocht niet baten, de daders riskeren enkele jaren cel. De daders verklaarden onder andere dat ze hun acties pleegden doordat ze onder de invloed waren van alcohol. Pardon? Ik heb wel vaker meegelopen in een groepje dat aangeschoten was, wij hebben nog nooit een (onschuldige) voorbijganger in elkaar getrapt. De advocaat van één van de daders maakt zich in mijn ogen ook compleet belachelijk, hij zegt het volgende over zijn cliënt: "Hij beseft maar al te goed dat hij een enorme fout heeft gemaakt door negen keer uit te halen naar het slachtoffer." Tja, jammer dat hij dat niet besefte toen hij bezig was die man helemaal in elkaar te slaan? Misschien is dit gewoon een agressieve generatie Het geweld tijdens het uitgaan is een ware plaag en lijkt alleen maar te verergeren. Zo ziet 1 op de 5 jongeren bijna altijd een vechtpartij. De cijfers liegen er niet om, 8 op de 10 jongeren heeft het afgelopen jaar een vechtpartij gezien. De oplossing? Meer politie ter plaatse en zware straffen voor de daders. Ik ken één club waar je met een gerust hart kan uitgaan. Bij het binnenkomen word je gefouilleerd waarna je met je lidkaart ingecheckt wordt. De security is talrijk en sterk. Wanneer je de club wordt buitengezet, wordt je lidkaart uit het systeem verwijderd en kan je nooit meer binnen(op je lidkaart staan immers je identiteitsgegevens). Er gebeuren daar dan ook zeer weinig incidenten. Hoe komt het dat er zoveel geweld is tijdens het uitgaan? Misschien omdat het effect van drugs op agressie nog niet volledig bestudeerd is, of misschien is dit gewoon een agressieve generatie. Eén ding is zeker: het geweld tijdens het uitgaan escaleert en de straffen voor dit zinloos geweld zijn veel te mild.
-
Deze rubriek is geschreven door @Foreigner97 Pro-promoveren! Vrijdagmiddag. De laatste twee uurtjes gym: nog even doorbijten en dan is het weekend. Ik heb een hekel aan gym: twee uurtjes verplicht in de sportzaal is niet leuk voor iemand die absoluut niets heeft met sport. Maar goed, de tijd verstrijkt langzaam maar zeker, en op een gegeven moment is het drie uur en weekend. Na een klein uurtje fietsen door de regen kom ik aan bij mijn huis, en start ik mijn computer op. Broek is nog kletsnat van de regen, maar ach, dat komt later wel. De index van GTAForum.nl verschijnt op mijn computerscherm en direct valt mijn oog op het oranje gekleurde vierkantje naast de sectie 'Mededelingen'. Mijn blik verschuift naar rechts en ik zie dat er iets nieuws geplaatst is in het Promotietopic. Eén simpele klik later en ik bevind me in het Promotietopic. Gelijk gaat er een flinke schok door me heen. Staat daar nou mijn naam? Eigenlijk geloof ik m'n ogen niet. Maar inderdaad, op een gegeven moment zie ik dat ik het woordje 'Superleden' onder mijn naam heb staan. Allerlei nieuwe dingen te ontdekken op het forum, allerlei felicitaties.... Zo ben je wel weer een uurtje zoet. Pas later realiseer ik me dan ook dat ik mijn jas nog aanheb en voor de rest nog kletsnatte kleding draag. Goh, wat zo'n virtuele titel toch wel niet met je kan doen. "Een soort waardering voor iets wat je eigenlijk heel graag en vrijwillig doet, en daarbij erg onverwacht komt" Velen zullen bovenstaand verhaal vast wel herkennen. Of nou ja, iets in die richting. Dat gevoel dat je krijgt wanneer je een PB'tje ontvangt met daarin de boodschap dat je Superlid bent. Mensen die het niet mee hebben gemaakt kunnen het waarschijnlijk lastig begrijpen, maar het geeft zo'n speciaal en magisch gevoel. De uurtjes die jij aan het forum hebt besteed zijn schijnbaar goed bevallen en worden nu uitgekeerd in een promotie. Een soort waardering voor iets wat je eigenlijk heel graag en vrijwillig doet, en daarbij erg onverwacht komt. En ja, dan komt een paar maandjes later die promotie naar Megalid. Of het specialer voelde dan Superlid? Nou, nee, niet echt. De stap van Lid naar Superlid is in mijn opzicht een stuk groter dan Superlid naar Megalid. Als je van Lid naar Superlid promoveert, krijg je het idee dat men je in het oog heeft, dat je eigenlijk 'van niets naar iets verandert'. Megalid betekende voor mij gewoon een soort bevestiging, dat je als Superlid iets goeds hebt gedaan. Dat wil overigens niet zeggen dat ik een promotie naar Megalid niet waardeer: integendeel. Toen ik op die avond - die al niet meer stuk kon vanwege een familie-uitbreiding - na een leuke, mysterieuze chat-avond weer een leuk promotie-berichtje kreeg, was ik helemaal in de wolken. Vroeger, toen ik nog maar net op het forum zat, keek ik altijd op tegen de Superleden en Megaleden. Nu ik momenteel ook bij dat groepje hoor, is mijn kijk daarop ook flink veranderd. Net zoiets als vroeger, op de basisschool. Iedereen uit groep 3 of 4 kijkt met grote ogen op tegen die stoere, grote 'groep-achters', maar als je eenmaal zelf deel uitmaakt van die groep verandert dat aanzicht aanzienlijk. Dat zo'n virtuele titel zo'n verblijdend of magisch gevoel op kan leveren: ik vind het speciaal. Maar net als bij heel veel zaken op het forum: je moet het ervaren alvorens je precies begrijpt wat het inhoudt en betekent.
-
Deze rubriek is geschreven door @Kloep Vakantie! Lekker op vakantie! Dat is wat ik vorige week dacht. Even niks meer aan mijn hoofd, van het mooie weer genieten. Daar zit ik dan, in het zuiden van Frankrijk. Mooi land, heerlijk zo. Lekker in het zonnetje (niet echt eigenlijk, toch maar even de schaduw opgezocht) aan het zwembad. Prachtig uitzicht op de Pyreneeën. Dat is wat ik vorige week dacht, dat is waar ik zin in had. Mijn vakantie werd ruw verstoord. Ik zit gewoon lekker in het zonnetje. Laptopje erbij en zwembadje in het zicht, word ik aangesproken. Ik dacht natuurlijk als eerste: "Huh, ik had toch vakantie?!" Ja, dat had ik toch echt, maar onze hoofdredacteur negeert dat gewoon compleet. Vakantie kent hij niet, alleen maar werken. Wat begon bij een simpele Looney Toon maken werd steeds erger. En hier zit ik dan nu, in mijn vakantie, deze column te schrijven. Ik zie het zwembad, het ligt ongeveer 3 meter van mij vandaan. Ik kan het water ruiken, maar ik kan er niet induiken. Mede omdat ik niet zo goed ben in duiken, ben meer iemand die voorzichtig van het trapje afgaat en een hoog gilletje slaakt wanneer de jongeheer het water bereikt heeft. Vroeger niet, toen sprong ik er altijd gewoon in en was ik meteen gewend. Wat zou de betere manier zijn? Er zo inspringen lijkt me op mijn leeftijd niet meer handig, kan zo een hartaanval krijgen. Nee, ik houd het toch maar bij de homo-manier. "Ik ben doodsbang voor NandroDavids" Het weer is hier wel heerlijk! Warm, zon, zwembad, uitzicht op de Pyreneeën. Ja, heerlijk, ik geniet. Het is natuurlijk ook prima weer in Nederland geweest, maar daar is het dan meteen weer zo benauwd. Hier is het lekkere droge hitte. En als je dan op je luchtbed in het zwembad ligt, met een koud drankje erbij en uitzicht op de Pyreneeën? Ja, dat is hoe vakantie zou moeten zijn, niet verplicht een column schrijven terwijl je het hartstikke warm hebt. O, het zwembad, ik keek weer even op. Sorry NandroDavids, ik ga snel weer door. Volgende week moet ik weer terug. Terug naar Nederland. Terug naar m'n eigen slaapkamertje. Weg van het zwembad, weg van de Pyreneeën, weg uit Frankrijk. Ik wil niet, ik ga verhuizen. Ik wil hier wonen. Ik win de loterij wel af en toe om aan geld te komen, lijkt me een veel makkelijkere manier om aan geld te komen. Bovendien kan ik dan constant computeren, GTAForummen en Maffen (als in aan MAF werken, niet slapen). Je zou het natuurlijk een verslaving kunnen noemen. Verslaafd aan de computer, verslaafd aan GTAForum en verslaafd aan MAF. Ik noem het echter niet een verslaving, ik noem het angst. Gewoon pure angst. Ja, ik durf er voor uit te komen. Ik ben doodsbang voor NandroDavids.
-
Deze rubriek is geschreven door @Foreigner97 Wait for it... 25 oktober 2011. Echte GTA-fanaten denken gelijk terug aan het glorieuze moment waarbij GTA V Announced met koeienletters op hun monitor verscheen. Best ver weg, nietwaar? Oktober 2011... Wanneer menig forumlid de kersverse CD in hun PS3'tje of Xbox 360 drukt is het alweer bijna twee jaar geleden. Twee jaar waarin Rockstar eerst mondjesmaat, maar later steeds meer informatie verschafte over GTA V, wat hét pronkstuk van Rockstar moet worden. Nou ja, tussen het moment dat dit pronkstuk werd aangekondigd en nu zijn we enorm veel te weten gekomen over dit spel. Waar we eerst enkel wisten dat het plaats zou vinden in Southern California, daar hebben we aan de hand van een op foto verschenen blueprint een deel van de daadwerkelijke map kunnen ontrafelen. We kunnen absoluut stellen dat deze release vruchtbaar werkt op deze site. Ten eerste komt men hier mee-speculeren en wensen in de daarvoor bestemde topics. De meesten van hen hebben het hier zo naar hun zin, dat ze blijven 'plakken' en vervolgens trouw bezoeker worden van GTAGames.nl. Het grappige is dat leden die volgens bovenstaand recept handelen eerder blijven dan leden die een vraag stellen. Blijkbaar laten speculeer-topics zoals we die kennen in de V-fora een betere indruk van dit forum achter dan bij vraag-topics. "Wie heeft als eerste alle random characters en safe houses netjes op een rijtje staan op hun Wiki-pagina?" Hopelijk levert GTA V een flinke drukte op. Er wordt altijd met een soort heimwee gepraat over de hoogtijdagen van de SA-fora, toen er dagelijks een aantal problemen verschenen, en leden moesten vechten om een savegame te spelen voor iemand in nood. Zou zo'n - voor mij overigens ondenkbare - drukte weer terugkeren? Ik ben benieuwd. Naast een waarschijnlijke drukte op het forum staat er een nog grotere drukte te wachten voor de WikiGTA-crew. Als verstrekker van informatie zullen de werknemers op pad moeten in de game om de storyline uit te pluizen, het gebied te ontdekken, de voertuigen op te zoeken, et cetera. Een race om de online informatieverstrekkers van GTA: wie heeft als eerste alle random characters en safe houses netjes op een rijtje staan op hun Wiki-pagina? Bijna twee jaar hebben we, gevoed door interessante informatie, gewacht op GTA V. Een eindeloze reeks screenshots bewonderd, trailers geanalyseerd, theorieën opgezet, en ga zo maar door. Voor een deel van de gamers is het dan bijna zover. GTA V zal binnen een anderhalve maand in de winkels liggen, en waarschijnlijk een grotere hype met zich meebrengen dan die nu al aan de gang is. Grand Theft Auto V, we zijn er klaar voor!
-
Deze rubriek is geschreven door @Silverbyte Diepten van geluid Op mijn nachtelijke zoektochten naar muziek daal ik de laatste tijd steeds verder af in de onmetelijke diepten van het onbekende. Nieuwe, vergeten of onbekende bandjes ontdekken, ik haal er een ongelofelijke kick uit. De magie van het voor het eerst horen van een geweldig nummer is met niets te vergelijken. Wanneer een gitaar precies de juiste noten achter elkaar speelt en een melodie creëert die mij raakt, zit ik met een grijns op mijn smoel die er de komende uren niet meer af te vegen is. Met mijn achttien jaar kom ik eigenlijk pas net om de hoek kijken, maar nu al heb ik de muzikale wereld beter verkend dan veel mensen ooit zullen doen. Degenen die zich slaafs laten leiden door wat er uit hun radiospeakers komt, ik heb met ze te doen. Ze missen al het moois dat er is en wordt uitgebracht, en zullen uiteindelijk sterven met dezelfde muzikale bagage als al die miljoenen anderen die nooit verder zijn gekomen dan de commerciële zenders. Van mijn muzikale opvoeding moest ik het niet hebben, merkte ik al vroeg. Mijn moeder beperkte zich uitsluitend tot Nederlandse tranentrekkers en hoewel mijn pa af en toe wel Dire Straits en The Who draaide, moest en moet ik niets hebben van het leeuwendeel van zijn muziekarchief. De eerste jaren van mijn leven was ik sowieso niet met muziek bezig, maar toen ik me er voor begon te interesseren, is het ook hard gegaan. Mijn eerste favoriete band was Green Day, die we natuurlijk allemaal kennen van hits als American Idiot en Boulevard of Broken Dreams. Ik kocht t-shirts, sweaters en posters, om maar te laten blijken dat ik mijn helden vertegenwoordigde waar en wanneer ik kon. Van iemand die zich vooral bezighield met vliegtuigen en dinosauriërs veranderde ik in een freak die bijna obsessief met muziek bezig was. Ik kocht geen cd's, daar had ik geen geld voor, maar ik werd wel lid van fora, hing posters op, breidde mijn digitale muziekbibliotheek uit, steeds iets verder. Ik ben absoluut geen muzieksnob. Als jij oprecht geniet van de muziek waar je naar luistert, dan is dat prachtig en moet je daar gewoon mee doorgaan. Waar ik wel een beetje moeite mee heb, zijn de mensen die naar muziek luisteren 'omdat die nu eenmaal gedraaid wordt'. Het is natuurlijk waar dat het een stuk makkelijker is om in één handbeweging je radio aan te drukken, dan om achter je computer te kruipen en je echt te verdiepen in de genres die je waardeert. Het vergt een hoop tijd en zoekwerk om een muziekbibliotheek op te bouwen waar je oprecht van houdt, zeker, maar in mijn ogen is dat het dubbel en dwars waard. Als jij, beste lezer, je herkent in de mens die ik omschrijf, overweeg dan alsjeblieft om mijn advies ter harte te nemen en er wat mee te doen. Ik kan je niet dwingen, ik ga je niet pushen, ik wil je gewoon een stukje van mijn passie meegeven. Het is voor jou, pak het en geniet ervan.
-
Deze rubriek is geschreven door @Foreigner97 Oeps, pardon! Menig lid dat eind vorig jaar wat actief was op dit gezellige forum kan het niet ontgaan zijn: Generaal Pardon. Dit initiatief van de hoge heren/dame gaven reeds gebande leden de kans om oprechte spijt te betonen en om vervolgens een tweede kans te krijgen op het forum. Eerst onder het zero-tolerance-beleid, weliswaar. En het werkte. Veel gebande oudgedienden van dit forum bleken nog steeds geïnteresseerd in het forum en keerden terug. Tot vreugde van sommige leden. Als we dit allemaal even evalueren, kunnen we wat mij betreft wel stellen dat dit initiatief een succes was. Kijk maar naar leden als Dotz, supergtagamer en .Whoopdidoo., die met hun vrijwel dagelijkse en positieve activiteit eigenlijk niet meer weg te denken zijn tussen de andere leden. Zo blijkt dus zeker dat een geband lid van vroeger na een aantal jaren veranderen kan en alsnog een goede bijdrage kan leveren aan GTAGames.nl. Eigenlijk kan ik dan alleen maar voordelen ontdekken van dit beleid. De leden zelf krijgen een nieuwe kans, het forum wordt er gezelliger op en ondergaat wellicht zelfs verbeteringen dankzij gedreven kindjes van Generaal Pardon. En als een lid dan tóch niet in staat blijkt zich normaal te gedragen op het forum, is dat geen probleem: na een waarschuwing van 20% kunnen we weer afscheid van het lid nemen. Volgende keer beter! Volgende keer beter? Ja. Kijk, bij de actie zelf stond ook duidelijk bij dat het eenmalig is, en dat is eerst ook wel te begrijpen. Stel dat de actie jaarlijks in december gehouden zou worden (en dat dat er nadrukkelijk bij stond), zouden leden die later geband worden "toch wel weer in december op het forum terecht kunnen komen". En zoiets moeten we absoluut niet hebben: een ban verliest z'n waarde als hij op die manier zo makkelijk omzeild kan worden. Om dergelijke situaties te voorkomen, moeten bepaalde spelregels worden opgesteld. En die waren er uiteraard ook bij de vorige editie. Er moet bijvoorbeeld minimaal een jaar zitten tussen de ban en de unban. Dat is logisch, want het is zeker niet altijd zo dat een lid na een jaar zodanig is veranderd dat-ie weer een positieve bijdrage kan leveren aan het forum. Met het oog op deze spelregels én op de goede einduitslag van de vorige editie, lijkt het mij geen slecht idee om Generaal Pardon vaker te houden. Niet jaarlijks of middels een vast rooster, maar gewoon, zo af en toe. Want wat hebben we te verliezen? En bovendien: wellicht komen er meer oudgedienden terug en krijgen de mensen die zo'n behoefte hebben aan het sfeertje van 'vroeger' ook eens hun zin.
-
Deze rubriek is geschreven door Pwned. Met de roze bril op Nu ik Superlid ben kan ik natuurlijk niet meer negatief zijn over het systeem, dat ik überhaupt Superlid ben zegt al genoeg over het Superledensysteem. Nou ja, buiten de normale bijdrage van 687 euro moest ik ook nog een positief artikel schrijven voor de MAF. Ik ga dus maar schrijven over wat er wel goed is aan het forum, en waarom ik er nog steeds ben. Dat kan eigenlijk niet allemaal beschreven worden in een artikel, dus het is maar een samenvatting geworden. Het belangrijkste antwoord is natuurlijk de leden. De leden maken uiteindelijk het forum, hoe het forum is. En man, wat hebben wij gezellige leden. Buiten de akkefietjes die af en toe tussen twee leden spelen, en een spammer zo nu en dan, loopt alles wel lekker. Er wordt nu weer veel gepost in de GTA V-fora, de gangscene is weer actief en Lifestyle is even druk als altijd, hoe kan het dan dat alles zo gladjes verloopt? Dat komt natuurlijk door de geweldige crew, en ook al is niet elke Moderator even actief weten ze wel allemaal alles van hun subforum af. Zonder hun zou dit hele forum een puinhoop zijn en ik vind het dan ook jammer dat niet iedereen hun echt genoeg waardeert voor alles wat ze doen, want het is echt niet zo makkelijk. De Admins posten misschien niet zo veel als leden, maar ze moeten wel tien keer zoveel doen als wij, en dat doen ze dan ook allemaal. De Moderators zijn dan niet allemaal heel actief, maar ze moeten uiteindelijk wel onze troep opruimen. Waarom doe ze dit rotwerk dan? Omdat ze van dit forum houden, en dat maakt ze zo goed in wat ze doen. Last but not least, het forum zelf. Bijna iedereen op dit forum deelt één ding: een passie voor GTA. En dat maakt dit forum zo sterk: dit is niet zomaar een algemeen forum, iedereen is hier om dezelfde reden. De indeling is ook geweldig bedacht: de eerste paar fora zijn de fora waar het forum om draait, en daarna heb je nog allerlei kleinere fora zoals Graphics en Modding, daardoor kom je veel in contact met mensen die buiten GTA nog wat met je gemeen hebben, waardoor je een nog grotere eenheid creëert. Al met al is dit forum gewoon goed omdat alles werkt zoals het hoort, iedereen doet wat hij moet doen en daardoor ben ik best wel bereid de kleine dingen die niet 100% perfect werken over het hoofd te zien, want het is eigenlijk gewoon het leukste forum van het web.
